O Αλλάχ απαγορεύει να προσεύχονται οι πιστοί για τους ειδωλολάτρες (Κοράνι 9:113)
Οι δίκαιοι στον Παράδεισο θα διαπράττουν μοιχεία με υπερφυσικές παρθένες (Κοράνι 2:25, 4:57, 37:40-48, 38:52, 44:54, 52:20, 55:56, 56:36-37, 78:33) Φαίνεται πως οι πρώην σύζυγοί τους θα είναι παρατημένες απ’ τους άνδρες τους, οι οποίοι αφού τις χρησιμοποίησαν και τις καταπίεσαν, ακόμη και με το δικαίωμα της βιαιοπραγίας, τώρα θ’ απολαμβάνουν τις νεαρές...
Ο Αλλάχ διατάζει τους άνδρες να μαστιγώνουν τις γυναίκες που τους προκαλούν υποψίες για ανταρσία (Κοράνι 4:34)
ΜΩΑΜΕΘ & ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Να τις στέλνετε στα κρεβάτια τους, και να τις δέρνετε. Η υποτιμητική γνώμη του Μωάμεθ για τις γυναίκες
του David Wood
Οι Μουσουλμάνοι απολογητές έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, πείθοντας τους ανθρώπους πως ο Μωάμεθ ήταν υπέρμαχος των δικαιωμάτων της γυναίκας. Πράγματι, κάποιοι ισχυρισμοί περί της απελευθέρωσης των γυναικών έχουν πείσει μερικούς ανθρώπους πως «ο Μωάμεθ ήταν πιθανότατα ο μεγαλύτερος υποστηρικτής γυναικείων δικαιωμάτων που γνώρισε ο κόσμος»
[i] Τα Μουσουλμανικά γραπτά βρίθουν από αναφορές σχετικά με τις βελτιώσεις στις σχέσεις των φύλων που οφείλονται στον Μωάμεθ:
Ακόμα και από παλιά, από τον έβδομο κιόλας αιώνα της Χριστιανικής περιόδου, το Ισλάμ είχε καταργήσει την φρικτή πρακτική της
θηλυκής βρεφοκτονίας που ήταν διαδεδομένη ανάμεσα στους
παγανιστές Άραβες, είχε δώσει σαφείς οδηγίες που οδηγούσαν στον περιορισμό της πολυγαμίας, είχε αναχαιτίσει τα απεριόριστα δικαιώματα που ασκούσαν οι άνδρες επάνω στις γυναίκες τους, και έδωσε στην γυναίκα και πνευματική και υλική ισοτιμία με τον άνδρα.
[ii]
Αν και αληθεύει πως ο Μωάμεθ βελτίωσε την θέση της γυναίκας στην Αραβία, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε αυτό το γεγονός να θολώσει κάποια άλλα ζητήματα, όπως το ότι ο Μωάμεθ:
α) επέτρεπε στους συζύγους να δέρνουν την γυναίκα τους,
β) πως επανειλημμένα κήρυττε την κατωτερότητα των πνευματικών ικανοτήτων της γυναίκας,
γ) πως δίδασκε ότι οι προοπτικές της γυναίκας για την μετά θάνατον ζωή ήσαν πολύ αποθαρρυντικές,
δ) και πως -σύμφωνα με τον Μωάμεθ- είναι επιτρεπτό οι άνδρες να βιάζουν τις γυναίκες που έπιαναν αιχμάλωτες.
Α) Τι Λέει το Κοράνι για την Συζυγική Βία
Το Κοράνι επιτρέπει (ή -ίσως- διατάζει) τους άνδρες να δέρνουν τις συζύγους τους, για να είναι υποταγμένες. Ας εξετάσουμε δύο μεταφράσεις του ακόλουθου εδαφίου:
Οι άνδρες είναι οι συντηρητές των γυναικών, επειδή ο Αλλάχ έκανε ορισμένους να υπερέχουν των άλλων, και επειδή εκείνοι ξοδεύουν από την περιουσία τους. Οι καλές γυναίκες συνεπώς είναι υπάκουες, φυλάγοντας τα κρυφά πράγματα όπως τα έχει φυλάξει ο Αλλάχ, και όσο για εκείνες εκ μέρους των οποίων φοβόσαστε την εγκατάλειψη, να τις επιπλήττετε, και να τις αφήνετε μόνες μέσα στους χώρους του ύπνου, και να τις δέρνετε. Και τότε, αν σας υπακούνε, μην ζητάτε κάτι εναντίον τους. Είναι βέβαιο πως Ο Αλλάχ είναι ύψιστος, είναι μεγάλος.
[iii]
Οι άνδρες είναι οι προστάτες και οι συντηρητές των γυναικών, επειδή ο Αλλάχ έχει δώσει στον ένα περισσότερη δύναμη από τον άλλον, και επειδή τις συντηρούν με τα δικά τους μέσα. Συνεπώς οι δίκαιες γυναίκες είναι ευλαβικά υπάκουες, και φυλάσσουν κατά την απουσία (του συζύγου)
εκείνο που θα ήθελε ο Αλλάχ να φυλάνε. Όσο για τις γυναίκες που φοβάστε εκ μέρους τους την απιστία και κακή συμπεριφορά, να τις μαλώνετε (πρώτα). (Μετά)
, να αρνείστε να μοιράζεστε το κρεβάτι τους, και (τελευταίο)
, να τις δέρνετε (ελαφρά)
. Όμως αν επιστρέψουν στην υπακοή, μην αναζητάτε εναντίον τους μέτρα (ενόχλησης). Διότι ο Αλλάχ είναι ύψιστος, είναι πιο ανώτερος (από όλους σας).
[iv]
Οι Μουσουλμάνοι μεταφραστές έχουν παλέψει πολύ με το εδάφιο αυτό, και αναζητούν τρόπους να «νερώσουν» το ολοκάθαρο νόημά του. Για παράδειγμα, ο Ali προσθέτει την λέξη «ελαφρά» στην μετάφρασή του, κάτι που δεν υπάρχει στην Αραβική γλώσσα. Όμως, ακόμα και αν επιτρέψουμε να αμβλύνει ο Ali τα μέρη του Κορανίου που αυτός θεωρεί προσβλητικά, το εδάφιο συνεχίζει να επιτρέπει τους συζύγους να δέρνουν τις γυναίκες τους. Συνεπώς, σύμφωνα με τον τελευταίο και πιο σπουδαίο προφήτη του θεού, η συζυγική βία είναι επιτρεπτή, και ίσως απαραίτητη.
Β) Η Ανεπάρκεια του Γυναικείου Μυαλού
Ο Μωάμεθ διατεινόταν πως τα μυαλά των γυναικών είναι ανεπαρκή, και πως τους έλειπε και η κοινή λογική:
[Είπε ο Μωάμεθ]:
Ω, γυναίκες, θα πρέπει να κάνετε ελεημοσύνες και να ζητάτε πολλές φορές την συγχώρηση, επειδή σας είδα μαζικά ανάμεσα στους κατοίκους της Κόλασης. Μια σοφή κυρία από αυτές είπε: «Πώς είναι, αγγελιοφόρε του Αλλάχ, και το είδος μας είναι μαζικά στην Κόλαση;» Πάνω σ’ αυτό παρατήρησε ο Άγιος Προφήτης: «Καταριέστε πολύ, και είστε αγνώμονες στους συζύγους σας. Κανέναν άλλο δεν έχω δει, που να του λείπει η κοινή λογική και να χωλαίνει στην πίστη, ενώ (ταυτόχρονα)
να κλέβει την γνώση των σοφών, παρά μόνο εσάς.» Σε αυτό, σχολίασε η γυναίκα: «Τι έχει η κοινή λογική μας και η πίστη;» Εκείνος (ο Άγιος Προφήτης)
παρατήρησε: «Η έλλειψη κοινής λογικής (κρίνεται επαρκώς από το γεγονός)
ότι η μαρτυρία δύο γυναικών ισούται με την μαρτυρία ενός ανδρός. Αυτό είναι μια απόδειξη της έλλειψης κοινής λογικής.[v]
Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) είπε: «
Δεν αληθεύει πως η μαρτυρία μιας γυναίκας ισούται με την μαρτυρία μισού ανδρός;» Η γυναίκα είπε «
Ναι». Εκείνος τότε είπε: «
Αυτό είναι εξ αιτίας της ανεπάρκειας του μυαλού της.»
[vi]
Προσέξτε εδώ πως, στην πρώτη παράγραφο, ο Μωάμεθ δικαιολογεί την πεποίθησή του πως οι γυναίκες υστερούν σε κοινή λογική, με το να λέει πως η μαρτυρία τους αξίζει όσο η μισή μαρτυρία ενός ανδρός. Και όμως, στην δεύτερη παράγραφο, ο Μωάμεθ δικαιολογεί την πεποίθησή του πως η μαρτυρία των γυναικών ισοδυναμεί κατά το ήμισυ με την μαρτυρία των ανδρών, με το να λέει πως οφείλεται στην ανεπάρκεια του μυαλού των γυναικών.
Αυτό είναι ένα κλασικό παράδειγμα «κυκλικής» λογικής. Μπορούμε λοιπόν να φανταστούμε πώς θα διεξαγόταν μια συζήτηση ανάμεσα στον Μωάμεθ και ένα πιο κριτικό «ερευνητή»
Ερευνητής: «Ω, Μωάμεθ, γιατί είναι γεμάτη από γυναίκες η Κόλαση;»
Μωάμεθ: «Επειδή τους λείπει η κοινή λογική!»
Ερευνητής: «Πώς το ξέρεις ότι τους λείπει η κοινή λογική;»
Μωάμεθ: «Η έλλειψη κοινής λογικής φαίνεται από το ότι η μαρτυρία τους αξίζει τα μισά απ’ ότι αξίζει η μαρτυρία ενός άνδρα!»
Ερευνητής: «Αλλά γιατί να αξίζει η μαρτυρία τους μόνο κατά το ήμισυ από του άνδρα;»
Μωάμεθ: «Εξ αιτίας της ανεπάρκειας του μυαλού τους!»
Ερευνητής: «Πώς το ξέρεις ότι τα μυαλά τους είναι ανεπαρκή;»
Μωάμεθ: «Η ανεπάρκεια του μυαλού τους φαίνεται από το γεγονός ότι η μαρτυρία τους αξίζει μισή ανδρική μαρτυρία.»
Ερευνητής: «Ξαναρωτάω, γιατί αξίζει τα μισά η μαρτυρία τους;»
Μωάμεθ: «Επειδή τα μυαλά τους είναι ανεπαρκή!»
Ερευνητής: «Μάλλον τελικά το μόνο ανεπαρκές πράγμα εδώ, είναι ο συλλογισμός σου......»
Παρατηρήστε επίσης, πως οι ισχυρισμοί του Μωάμεθ είναι νοθεύσιμοι. Δηλαδή, μπορούν να υποβληθούν σε εξέταση και, στην θεωρία, να καταρριφθούν. Μπορούμε δηλαδή πολύ εύκολα να στήσουμε ένα πείραμα, προκειμένου να διαπιστώσουμε αν οι δηλώσεις του Μωάμεθ περί κατωτερότητας της γυναικείας διάνοιας αληθεύουν. Επίσης μπορούμε κάλλιστα να στήσουμε ένα πείραμα όπου μια ομάδα ανδρών και μια ομάδα γυναικών θα είναι μάρτυρες στο ίδιο ατύχημα. Αν οι μαρτυρίες που θα συγκεντρωθούν από την ανδρική ομάδα αποδειχθούν δυο φορές πιο ακριβείς από τις μαρτυρίες της γυναικείας ομάδας, τότε οι δηλώσεις του Μωάμεθ θα έχουν δικαιωθεί. Από την άλλη όμως, αν οι μαρτυρίες από τις δυο ομάδες είναι όμοιες, μπορούμε να ξεγράψουμε τις ιδέες του Μωάμεθ, ως
σεξιστικά σχόλια ενός ανθρώπου επηρεασμένου από κοινωνικές απόψεις.
Γ) Οι Γυναίκες στην Κόλαση και στον Παράδεισο
Οι προοπτικές των γυναικών για την μετά θάνατον ζωή είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικές. Σύμφωνα με τον Μωάμεθ, οι περισσότεροι κάτοικοι της Κόλασης είναι γυναίκες :
Είπε ο Προφήτης: «
Είδα τον παράδεισο και άπλωσα τα χέρια μου προς μια συστάδα (των καρπών του)
και, αν τα είχα πάρει, θα τρώγατε από αυτά για όσο θα διαρκούσε ο κόσμος. Επίσης είδα και την φωτιά της Κόλασης, και ποτέ μου δεν έχω δει τόσο φρικτό θέαμα. Είδα πως οι περισσότεροι κάτοικοι ήσαν γυναίκες.» Οι άνθρωποι τον ρώτησαν: «Ω, απόστολε του Αλλάχ! Γιατί αυτό;» Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) είπε: «
Εξ αιτίας της αγνωμοσύνης τους.» Ρωτήθηκε αν αυτές είναι αγνώμονες προς τον Αλλάχ. Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) είπε: «
Είναι αγνώμονες προς τους συντρόφους (συζύγους)
τους, και αγνώμονες προς τις καλές πράξεις.» [Είπε ο Μωάμεθ], «
Ω, γυναίκες! Να κάνετε ελεημοσύνες, διότι έχω δει πως η πλειονότητα των κατοίκων της πύρινης Κόλασης ήσαν γυναίκες!» Οι γυναίκες ρώτησαν: «Ω, απόστολε του Αλλάχ! Ποιός είναι ο λόγος για αυτό;» Εκείνος είπε: «
Ω, γυναίκες! Καταριέστε συχνά, και είστε αγνώμονες προς τους συζύγους σας! Δεν έχω δει άλλον τόσο ελλειμματικό σε νοημοσύνη και σε πίστη, όσο είστε εσείς. Ω, γυναίκες, μερικές από σας μπορείτε να κάνετε ένα προσεκτικό άνδρα να ξεστρατίσει.»
[vii]
Όμως, ακόμα και αν οι γυναίκες σταματήσουν να καταριούνται και αρχίσουν να σέβονται τους συζύγους τους, οι προοπτικές τους για την μεταθανάτια ζωή, δεν είναι πολλά υποσχόμενες. Οι Μουσουλμάνες γυναίκες μπορούν να προσβλέπουν σε μια αιωνιότητα όπου θα στέκονται σε γωνιές, περιμένοντας τους άνδρες να έρθουν να τις απολαύσουν:
Ο Απόστολος του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) είπε: «
Στον Παράδεισο υπάρχει ένα περίπτερο φτιαγμένο από ένα τεράστιο κούφιο μαργαριτάρι εξήντα μίλια σε πλάτος, σε κάθε γωνία του οποίου υπάρχουν εταίρες που δεν θα βλέπουν εκείνους που είναι στις άλλες γωνίες, και που οι πιστοί θα τις επισκέπτονται και θα τις απολαμβάνουν.»
[viii]
Γ) Σεξ με Αιχμάλωτες Γυναίκες
Το Κοράνι επιτρέπει το σεξ μεταξύ Μουσουλμάνων και των αιχμαλώτων ή σκλάβων γυναικών (π.χ. εκείνων που κατέχει το δεξί τους χέρι):
Οι Πιστοί πρέπει (τελικά)
να νικήσουν -Εκείνοι που ταπεινώνουν τον εαυτόν τους όταν προσεύχονται, που αποφεύγουν μάταιες συζητήσεις, που είναι ενεργοί στην ελεημοσύνη, που απέχουν από το σεξ, εκτός με εκείνες που τους ενώνουν τα δεσμά του γάμου, ή με εκείνες (τις αιχμάλωτες)
που το δεξί τους χέρι κατέχει, επειδή (στην περίπτωση αυτή)
δεν θεωρούνται κατακριτέοι.
[ix]
Όχι όμως εκείνοι που είναι αφιερωμένοι στην προσευχή - εκείνοι που μένουν αμετακίνητοι στην προσευχή τους. Και εκείνοι που στην περιουσία τους ευρίσκεται ένα αναγνωρισμένο δικαίωμα (για τον ενδεή)
που ζητά και που εμποδίζεται (για κάποιο λόγο να ζητήσει), και εκείνοι που παραμένουν στην αλήθεια της Ημέρας της Κρίσεως - και εκείνοι που φοβούνται την δυσαρέσκεια του Κυρίου τους, επειδή η δυσαρέσκεια του Κυρίου τους είναι το αντίθετο της Ειρήνης και Γαλήνης, και εκείνοι που φυλάσσουν την αγνότητά τους, εκτός μόνο με τις συζύγους τους και εκείνες (τις αιχμάλωτες)
που το δεξί τους χέρι κατέχει, διότι (τότε)
δεν εμπίπτουν σε φταίξιμο [
[x]]
Η πρακτική του σεξ με αιχμαλωτισμένες γυναίκες αναφέρεται συχνά στο Hadith:
Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη σ΄αυτόν) έστειλε στρατό στο Autas και αντιμετώπισε εκεί τον εχθρό και πολέμησε μαζί τους. Αφού τους κατατρόπωσε και τους αιχμαλώτισε, οι Σύντροφοι του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (ειρήνη σ’ αυτόν) φάνηκαν να αποφεύγουν την συνουσία με τις αιχμαλωτισμένες γυναίκες, επειδή εκείνες είχαν συζύγους πολυθεϊστές. Τότε ο Αλλάχ ο Ύψιστος, εμήνυσε κάτω πως; «
Και τις γυναίκες τις ήδη παντρεμένες, εκτός από εκείνες που το δεξί σας χέρι κατέχει (4:24)» (δηλ., ήσαν νόμιμες για αυτούς, όταν η περίοδος Idda τελείωνε)
[xi]
Ξεπροβάλλαμε με τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη σ’ αυτόν), σε μια εκστρατεία στο Bi’ l-Mustaliq και πιάσαμε αιχμάλωτες κάποιες θεσπέσιες γυναίκες Αράβων. Και τις λαχταρούσαμε, επειδή υποφέραμε από την έλλειψη των συζύγων μας, (όμως ταυτόχρονα) θέλαμε να ζητήσουμε λύτρα για αυτές. Έτσι αποφασίσαμε να έρθουμε σε συνουσία μαζί τους, αλλά τηρώντας το έθιμο azl (την απόσυρση του ανδρικού μορίου πριν από την εκσπερμάτιση για να αποφύγουμε την σύλληψη). Όμως είπαμε: Εμείς θα κάνουμε μια πράξη ενώ είναι εν μέσω ημών ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ; Γιατί να μην τον ρωτήσουμε; Έτσι ρωτήσαμε τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη σ’ αυτόν), και εκείνος είπε: «
Δεν πειράζει αν δεν το τηρήσετε, διότι κάθε ψυχή που είναι να γεννηθεί μέχρι την ημέρα της Ανάστασης, θα γεννηθεί[
[xii]]
Βγήκαμε με τον Απόστολο του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) για την επιδρομή στο Bun Al-Mustaliq και πήραμε αιχμαλώτους από τους Άραβες αιχμαλώτους και επιθυμήσαμε τις γυναίκες, και η εγκράτεια έγινε δύσκολο πράγμα για μας, και επιθυμούσαμε να προβούμε σε διακεκομμένη συνουσία. Έτσι όταν σκοπεύαμε να πράξουμε την διακεκομμένη συνουσία, είπαμε: «Πώς μπορούμε να προβούμε σε διακεκομμένη συνουσία πριν ρωτήσουμε τον Απόστολο του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) που είναι παρών ανάμεσά μας; (Τον) ρωτήσαμε για αυτό, και εκείνος είπε: «
Είναι καλύτερα για σας να μην το τηρήσετε, αφού όποια ψυχή είναι προδιαγεγραμμένη να έρθει σε ύπαρξη μέχρι την ημέρα της Ανάστασης, θα έρθει.»
[xiii]
Ο Jabir bin Abdullah (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος με αυτόν) ανέφερε πως κάποιος είχε ρωτήσει τον Απόστολο του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) : «Εγώ έχω ένα κορίτσι-σκλάβα, και εφαρμόζω το azl με αυτήν», στο οποίο ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) είπε: «
Αυτό δεν πρόκειται να αποτρέψει εκείνο που ο Αλλάχ έχει ορίσει». Ο άνθρωπος εκείνος τότε ήρθε (μετά από καιρό) και είπε: «Αγγελιοφόρε του Αλλάχ, η σκλάβα για την οποία σου είχα μιλήσει, έχει συλλάβει παιδί», οπότε ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) είπε: «
Εγώ είμαι ο δούλος του Αλλάχ και ο Αγγελιοφόρος του.»
[xiv]
Οι Μουσουλμάνοι αρχικά απέφευγαν το σεξ με τις αιχμάλωτές τους, επειδή ήσαν σύζυγοι πολυθεϊστών. Παρά ταύτα, ο Θεός... έστειλε μήνυμα, λέγοντας ότι ήσαν ελεύθεροι να έχουν σεξουαλική επαφή με τις γυναίκες αυτές. Πολλοί Μουσουλμάνοι θα ήθελαν να πιστέψουν πως αυτή η συνουσία θα συνέβαινε μόνο μετά από γάμο, αλλά προφανώς δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Οι Μουσουλμάνοι είπαν πως ήθελαν να συνευρεθούν με τις γυναίκες αυτές, αλλά επίσης πως συνέχιζαν να θέλουν να τις πουλήσουν. Ρώτησαν τον Μωάμεθ για την εφαρμογή διακεκομμένης συνουσίας, και ο Μωάμεθ τους είπε ότι δεν είναι δα και τόσο σημαντικό. Όλα τα παιδιά που είναι προορισμένα να γεννηθούν θα γεννηθούν, οπότε δεν έχει σημασία αν ένας άνδρας εφαρμόζει την διακεκομμένη συνουσία ή όχι.
Έτσι, το Κοράνι επιτρέπει στους άνδρες το σεξ με τις γυναίκες-αιχμάλωτες, και το Hadith παρέχει παραδείγματα για το πότε εφαρμοζόταν αυτό. Οι Μουσουλμάνοι προφανώς είχαν αποφασίσει να προβούν σε σεξουαλική επαφή με τις αιχμάλωτές τους, τις οποίες προφανώς σκόπευαν να πουλήσουν αργότερα.
Οι αιχμάλωτες αυτές ήσαν γυναίκες των οποίων οι σύζυγοι και οικογένειες είχαν δολοφονηθεί από τους Μουσουλμάνους. Θα δέχονταν πρόθυμα την συνουσία με τους άνδρες αυτούς, που είχαν δολοφονήσει τις οικογένειές τους; Μάλλον όχι. Αλλά, αφού το Κοράνι και ο Μωάμεθ ενέκριναν το σεξ με τις αιχμάλωτες αυτές, τότε μάλλον εξυπακούεται πως ο Μωάμεθ επέτρεπε να τις βιάζουν....
Αποτίμηση
Σίγουρα βελτίωσε την ζωή των γυναικών στην Αραβία ο Μωάμεθ. Όμως μερικές φορές οι Μουσουλμάνοι το χρησιμοποιούν αυτό σαν επιχείρημα για την εγκυρότητα του Ισλάμ. Ένα τέτοιο επιχείρημα είναι παράλογο. Το μόνο που υπαινίσσεται η βελτίωση της ζωής των γυναικών είναι πως το Ισλάμ δεν ήταν τόσο χάλια όσο η κουλτούρα που υπήρχε πριν από αυτό. Αυτό μας λέει περισσότερα για τους παγανιστές παρά για τους Μουσουλμάνους, διότι, όπως είδαμε, ο Μωάμεθ επέτρεπε την συζυγική βία, επανειλημμένα δήλωνε πως οι γυναίκες έχουν κατώτερη νοημοσύνη, δήλωνε πως οι περισσότεροι άνθρωποι μέσα στην Κόλαση ήσαν γυναίκες, και επέτρεπε τους άνδρες του να απολαμβάνουν το σεξ με αιχμάλωτες γυναίκες. Πάντως αυτό σίγουρα θα ήταν μια καλύτερη κατάσταση από εκείνη που βρίσκονταν οι γυναίκες πριν από την άνοδο του Ισλάμ, αλλά και πάλι, αυτό απέχει πολύ από το να αναγνωρίζεται ο Μωάμεθ ως «ο μεγαλύτερος υποστηρικτής γυναικείων δικαιωμάτων που είδε ποτέ ο κόσμος».
Στη Δύση, η θέση των γυναικών έχει κατά πολύ βελτιωθεί κατά τους τελευταίους αιώνες. Μπορούμε όλοι να είμαστε ευγνώμονες πως υπάρχουν άνθρωποι μέσα στον Ισλαμικό κόσμο που βλέπουν αυτή την αλλαγή, και που προσπαθούν να υιοθετήσουν παρόμοιες πολιτικές, παρά την μειωτική γνώμη του Μωάμεθ για τις γυναίκες.
Και όμως, πολλές περιοχές που επιμένουν να ακολουθούν τις υποδείξεις του Μωάμεθ παραμένουν στο σκοτάδι. Είναι ελπίδα μας, εκείνοι που θέλουν να υπακούνε το Κοράνι να πιάσουν μια μέρα την Αγία Γραφή και να διαβάσουν τα λόγια του Αποστόλου Παύλου:
Εσείς οι άνδρες, να αγαπάτε τις γυναίκες σας και να μην είστε σκληροί μαζί τους
[xv]
Εσείς οι άνδρες, να αγαπάτε τις γυναίκες σας όπως αγάπησε ο Χριστός την Εκκλησία και παρέδωσε τον εαυτόν Του για αυτήν.
[xvi]
Είστε όλοι Υιοί του Θεού, μέσω της πίστεώς σας στον Ιησού Χριστό, καθ΄ότι όσοι εν Χριστώ εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε.
Δεν υπάρχει Ιουδαίος ή Έλληνας, δούλος ή ελεύθερος, άνδρας ή γαυναίκα, επειδή είστε όλοι ένα, εν Ιησού Χριστώ. Αν ανήκετε στον Χριστό, τότε είστε γόνοι του Αβραάμ, και κληρονόμοι σύμφωνα με την επαγγελία.
[xvii]
Σημειώσεις:
01. Pierre Crabites, καταγεγραμμένο στο Allama Sir Abdullah Al-Mamun Al-Suhrawardy, The Wisdom of Muhammad (Η Σοφία του Μωάμεθ) (New York: Citadel Press, 2001), σελ.20.
03. Κοράνιον 4:34, Μετάφραση M.H. Shakir.
04. Κοράνιον 4:34, Μετάφραση Abdullah Yusuf Ali.
05. Sahih Muslim, Abdul Hamid Siddiqi, μεταφρ., αρ 142.
06. Sahih Al-Bukhari, Dr. Muhammad Matraji, μεταφρ. (New Delhi: Islamic Book Service, 2002), αρ. 2658.
09. Κοράνιον 23:1-6, Μετάφραση Αbdullah Yusuf Ali.
11. Sahih Muslim, αρ. 3432.
13. Sahih Al-Bukhari, αρ. 4138.
14. Sahih Muslim, αρ. 3384.
Πηγή: http://www.answeringinfidels.com/content/view/65/42/
ΗΤΑΝ Ο ΜΩΑΜΕΘ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ & ΜΑΓΕΜΕΝΟΣ;
Ο αλαφροΐσκιωτος προφήτης:
Μια ματιά στην Ψυχολογική και Πνευματική Σταθερότητα του Μωάμεθ
του David Wood
Η εγκυρότητα του Ισλάμ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αξιοπιστία του Μωάμεθ. Δηλαδή, αν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι που να μας πείθουν ότι ο Μωάμεθ ήταν ένας αξιόπιστος αγγελιοφόρος του Θεού, μπορούμε τότε λογικά να υποθέσουμε ότι το Ισλάμ είναι αληθινό. Αλλά, αν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις που να αμφισβητούν την αξιοπιστία του Μωάμεθ, τότε το Ισλάμ αυτοκαταστρέφεται.
Οι πρώιμες Μουσουλμανικές γραφές και παραδόσεις, συμπεριλαμβανομένου του Κορανίου, του Ibn Ishaq’ s το Sirat Rasul Allah, του Sahih Al-Bukhari, και του Sahih Muslim, μας παρέχουν πληθώρα λόγων απόρριψης του Μωάμεθ ως Προφήτη. Τα κύρια πληροφοριακά έγγραφα δείχνουν πως ο Μωάμεθ ήταν συχνά βίαιος και αδυσώπητος με εκείνους που τον πρόσβαλλαν, πως λάμβανε «αποκαλύψεις» που του επέτρεπαν να παραβιάζει άλλες «αποκαλύψεις» του Κορανίου, πως είχε μια περιφρονητική γνώμη για τις γυναίκες, πως συμμετείχε σε εμπόριο σκλάβων, πως επέτρεπε την
βία προς τις γυναίκες, και πως μια από τις σεξουαλικές του συντρόφους ήταν ένα εννιάχρονο κοριτσάκι.[1] Επί πλέον, ο Μωάμεθ δήλωνε πως το ψέμα είναι αποδεκτό, αν χρησιμοποιείται για ειρήνευση - δήλωση, που μας κάνει να αναρωτιόμαστε πόσο συχνά αξιοποιούσε αυτή την αρχή ο Μωάμεθ, όταν δίδασκε το μήνυμά του.[2]
Μετά απ’ όλα αυτά, έχουμε λόγους να υποψιαζόμαστε πως ο Μωάμεθ υπέφερε από κάποια πνευματική ασθένεια, ή από
δαιμονική επήρεια. Τα αποδεικτικά στοιχεία από τις πιο πρώιμες περιγραφές της ζωής του μας δείχνουν πως πιθανόν να ήταν ψυχολογικά ή πνευματικά ασταθής, πριν, κατά, και μετά την μεταστροφή του.
Όταν αυτή η αστάθεια συνδυαστεί με άλλα γεγονότα που περιβάλλουν την ζωή του Μωάμεθ, είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς πώς οι Μουσουλμάνοι απολογητές κατάφεραν να πείσουν τα εκατομμύρια των τηρητών πως το Ισλάμ είναι ένα λογικό σύστημα πίστης.
Στοιχεία που αφήνουν να εννοηθεί πως ο Μωάμεθ ήταν ανισόρροπος υπάρχουν από παλιά, ακόμα και από την παιδική του ηλικία. Οι γονείς του έφυγαν από την ζωή όταν ήταν μικρός, έτσι ανατράφηκε από τον παππού και τον θείο του. Ο Μωάμεθ είχε μια παραμάνα που τον φρόντιζε πριν από τον θάνατο της μητέρας του. Η γυναίκα αυτή αφηγείται το εξής παράξενο περιστατικό, που συνέβη όταν ο Μωάμεθ ήταν σε παιδική ηλικία:
Λίγους μήνες μετά την επιστροφή μας, εκείνος (ο Μωάμεθ) και ο αδελφός του ήταν μαζί με τα πρόβατά μας, πίσω από τις σκηνές, όταν ο αδελφός του ήρθε τρέχοντας και μας είπε: «Δύο άνδρες ντυμένοι στα λευκά, άρπαξαν εκείνον τον Qurayshi αδερφό μου και τον έριξαν κάτω και του άνοιξαν την κοιλιά και την ταρακουνάνε.» Τρέξαμε προς το μέρος του και τον βρήκαμε να στέκεται όρθιος, με πρόσωπο μπλαβιασμένο. Τον πιάσαμε και τον ρωτήσαμε τι συμβαίνει. Εκείνος είπε «Δύο άνδρες με λευκό ένδυμα ήρθαν και με έριξαν κάτω και μου άνοιξαν την κοιλιά και έψαχναν μέσα της, αλλά δεν ξέρω τι γύρευαν να βρουν.» Έτσι τον πήγαμε πίσω στην σκηνή μας.
Ο πατέρας του μου είπε «Φοβάμαι πως το παιδί έπαθε εγκεφαλικό, οπότε πηγαίνετε τον πίσω στην οικογένειά του, πριν εκδηλωθεί το αποτέλεσμα.» Έτσι τον πήραμε στα χέρια μας και τον πήγαμε στην μητέρα του, η οποία ρώτησε γιατί το φέραμε πίσω, αφού εγώ είχα τόση έγνοια για την καλοπέρασή του και επιθυμούσα τόσο πολύ να τον κρατώ κοντά μου. Της είπα: «Ο Θεός επέτρεψε το παιδί μου να ζήσει μέχρι τώρα, και εγώ έκανα το καθήκον μου. Φοβάμαι όμως πως κάποιο κακό θα το βρει, έτσι το έφερα πίσω σε σένα, όπως το είχες ζητήσει.»
Με ρωτούσε τι είχε συμβεί, και δεν με άφηνε σε ησυχία, μέχρι να της πω. Όταν με ρώτησε αν φοβόμουν πως είχε καταληφθεί από δαιμόνιο το παιδί, εγώ απάντησα πως πράγματι αυτό φοβόμουν.» [3]
Δεν ήταν μόνο η παραμάνα του Μωάμεθ που είχε φοβηθεί για δαιμονοκαταληψία του Μωάμεθ. Ο ίδιος ο Προφήτης είχε φτάσει στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα, όταν άρχισε να λαμβάνει «αποκαλύψεις» από τον... Αρχάγγελο Γαβριήλ. Μια ολοκληρωμένη αναφορά της πρώτης επαφής του Μωάμεθ με τον Γαβριήλ βρίσκεται καταγεγραμμένη στο Sirat Rasul Allah:
Όταν ήταν η νύχτα που ο Θεός τον τίμησε με την αποστολή του, δείχνοντας έλεος στους δούλους Του με τον τρόπο αυτό, ο Γαβριήλ του έφερε την εντολή του Θεού. «Με επισκέφθηκε» είπε ο απόστολος του Θεού, «την ώρα που κοιμόμουν, με ένα κάλυμμα κεντημένο, πάνω στο οποίο ήταν κάτι γραμμένο, και με πρόσταξε, «Διάβασε!» Εγώ τον ρώτησα, «Τι να διαβάσω;» Εκείνος το πίεσε πάνω μου τόσο δυνατά, που νόμιζα πως ήταν ο θάνατος. Μετά με άφησε, και ξαναείπε, «Διάβασε!» Εγώ τον ρώτησα «Τι να διαβάσω;» Και εκείνος με ξαναπίεσε με αυτό πάλι, τόσο, ώστε να νομίζω πως ήταν ο θάνατος, και μετά με άφησε πάλι, και μου είπε «Διάβασε!» Εγώ πάλι τον ρώτησα «Τι να διαβάσω;» Με ξαναπίεσε μια Τρίτη φορά, πάλι τόσο ώστε να νομίζω πως είναι ο θάνατος, και μου είπε «Διάβασε!» Εγώ τον ρώτησα, «Τι να διαβάσω λοιπόν;» - και αυτό το είπα, μόνο για να απαλλάξω τον εαυτόν μου από αυτόν, μήπως μου κάνει το ίδιο ξανά. Εκείνος μετά είπε:
«Διάβασε, εν ονόματι του Κυρίου σου που δημιούργησε, Που δημιούργησε τον άνθρωπο από αίμα πηγμένο. Διάβασε! Ο Κύριός σου είναι ο πιο ωφέλιμος, Είναι αυτός που δίδαξε με την πένα, Που δίδαξε εκείνο που δεν ήταν γνωστό στους ανθρώπους.»
Έτσι λοιπόν το διάβασα, και εκείνος αποχώρησε από μένα. Και εγώ ξύπνησα από τον ύπνο μου, και ήταν σαν να γράφτηκαν εκείνα τα λόγια πάνω στην καρδιά μου.[4]
Όλα καλά μέχρι εδώ, με εξαίρεση τον βίαιο τρόπο που ο... Γαβριήλ έδωσε το μήνυμα στον Μωάμεθ. Όμως η ερμηνεία του γεγονότος από τον ίδιο τον Μωάμεθ είναι πολύ αποκαλυπτική. Η πρώτη του εντύπωση για την συνάντηση αυτή, ήταν πως είχε υποστεί κατάληψη από
δαιμόνιο. Συνεπεία αυτού, ο Μωάμεθ σύντομα έδειξε τάσεις αυτοκτονίας:
Λοιπόν, κανένα από τα πλάσματα του Θεού δεν μου είναι τόσο μισητά, όσο ένας (εκστατικός) ποιητής, ή ένας δαιμονισμένος άνθρωπος. Δεν θα μπορούσα καν να τους αντικρύσω. Σκέφτηκα τα λόγια «Αλλοίμονο σε μένα, τον ποιητή ή δαιμονισμένο»: ποτέ δεν πρόκειται ο Quraysh να πει κάτι τέτοιο για τον εαυτόν του! Θα πάω στην κορυφή του βουνού, και θα ρίξω τον εαυτό μου από εκεί πάνω, για να σκοτωθώ και να αποκτήσω την ησυχία μου.[5]
Ο Μωάμεθ προσπάθησε να ρίξει τον εαυτό του από ένα γκρεμό, αλλά τον σταμάτησε ο Γαβριήλ. Αργότερα ξαναείχε τάση αυτοκτονίας, όταν δεν του ήρθαν άλλες «αποκαλύψεις». Και όμως, ο Μωάμεθ μερικές φορές κατατρόμαζε όταν του μιλούσε ο Γαβριήλ, και οι «αποκαλύψεις» εκείνου φαίνεται πως υπήρξαν πολύ αγχωτικές εμπειρίες:
[Είπε ο Μωάμεθ]: «Η Θεία Έμπνευση είχε καθυστερήσει για ένα μικρό διάστημα, αλλά ξαφνικά, εκεί που περπατούσα, άκουσα μια φωνή στον ουρανό, και όταν κοίταξα επάνω προς τον ουρανό, προς μεγάλη μου έκπληξη, είδα τον άγγελο που είχε έρθει σε μένα στο Σπήλαιο Hirra, και αυτός καθόταν πάνω σε ένα κάθισμα ανάμεσα στον ουρανό και της γης. Με τρόμαξε τόσο πολύ η παρουσία του, που έπεσα καταγής, και πήγα στην οικογένειά μου και (τους) είπα: «Σκεπάστε με!» [6]
Όταν ξαναχτιζόταν το Ka’ ba, ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ να είναι μαζί του) και ο Abbas πήγαν να κουβαλήσουν πέτρες. Ο Abbas είπε στον Προφήτη (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ να είναι μαζί του): «(Βγάλε και) ακούμπησε το περίζωμά σου στο σβέρκο σου, για να μην σε τραυματίσουν οι πέτρες.» (Όμως μόλις έβγαλε το περίζωμά του) έπεσε αναίσθητος στο έδαφος, με τα μάτια του στραμμένα προς τον ουρανό. Όταν συνήλθε, φώναζε: «Το περίζωμά μου! Το περίζωμά μου!» Μετά, ζώστηκε το περίζωμά του (γύρω από τη μέση του).[7]
Ο Απόστολος του Αλλάχ (ειρήνη σ΄αυτόν) ίδρωνε και σε κρύο καιρό, όταν μια «αποκάλυψη» κατέβαινε σ’ αυτόν.[8]
Ο A’ isha ανέφερε: Όταν κάποια «αποκάλυψη» κατέβαινε επί του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ να είναι μαζί του), τότε ακόμα και ήταν κρύες οι ημέρες, το μέτωπό του ίδρωνε.[9]
Ο A’ isha ανέφερε πως ο Harith bin Hisham ρώτησε τον Απόστολο του Αλλάχ (είρηνη να είναι μαζί του): «Πώς έρχεται το wahi (η έμπνευση) σε σένα; Εκείνος του είπε: «Μερικές φορές μου έρχεται σαν τον ήχο μιας καμπάνας και αυτό είναι το πιο σοβαρό για μένα, και όταν περάσει, συγκρατώ εκείνο (που έλαβα σε μορφή wahi), και κάποιες φορές ένας Άγγελος με μορφή ανθρώπου έρχεται σε μένα (και μου μιλάει) και συγκρατώ ότι μου πει.»[10]
Ο Ubada bin Samit ανέφερε πως όταν κατέβαινε ένα wahi (έμπνευση) επί του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (ειρήνη σ΄αυτόν), ένοιωθε ένα βάρος εξ αιτίας αυτού, και το χρώμα του προσώπου του αλλοιωνόταν.[11]
Αν και η ακριβής φύση των συμβάντων αυτών δεν γίνεται να εξακριβωθούν ιστορικά, τα τεκμήρια δείχνουν πως ο Μωάμεθ δεν μπορούσε πάντα να καταλάβει αν ήταν αποκαλύψεις από τον Θεό ή αν ήταν αποκαλύψεις από τον Σατανά. Το πιο διάσημο δείγμα ανικανότητας του Μωάμεθ να διακρίνει το αληθινό από το ψεύτικο είναι η εξευτελιστική αφήγηση στους διαβόητους «Σατανικούς Στίχους»:
Τώρα ο απόστολος αγωνιούσε για την ευμάρεια του λαού του, και προσπαθούσε να τους ελκύσει όσο μπορούσε... Όταν ο απόστολος είδε τον λαό του να του γυρνάει τα νώτα, και καθώς ήταν πονεμένος από την απομάκρυνσή τους από εκείνο που τους έφερνε από τον Θεό, λαχταρούσε να του έρθει από τον Θεό κάποιο μήνυμα που θα συμφιλίωνε τον λαό του με αυτόν. Λόγω της αγάπης που είχε για τον λαό του, και της αγωνίας του για αυτούς, θα τον χαροποιούσε αν ήταν δυνατόν να απομακρυνθεί το εμπόδιο που δυσκόλευε το έργο του.... Τότε ο Θεός του έστειλε (μήνυμα) κάτω «με τον αστέρα που όταν δύει, δεν σφάλλει ο σύντροφός σου και δεν εξαπατάται - δεν ομιλάει εκ δικής του επιθυμίας.» και όταν έφτασε, τα λόγια: «τον σκέφτηκες τον al-Lat και τον al-Uzza και τον Manat τον τρίτον, τον άλλον;», ο Σατανάς -την στιγμή που το διαλογιζόταν αυτό (ο Μωάμεθ) και επιθυμώντας να το μεταφέρει στον λαό του- του έβαλε στο στόμα (τα εξής λόγια): «Αυτοί είναι οι ένδοξοι Gharaniq [γερανοί της Νουμίδιας], των οποίων η παρέμβαση εγκρίνεται.».
Όταν ο Quraysh το άκουσε αυτό, εκείνοι ενθουσιάστηκαν και ευχαριστήθηκαν πολύ με τον τρόπο που μιλούσε για τους θεούς τους, και τον άκουγαν, ενόσω οι ακόλουθοί του τηρούσαν (την πεποίθηση) πως ό,τι τους έφερνε ο προφήτης τους από τον Κύριο ήταν αληθινό, χωρίς να υποψιάζονται λάθος, ή μάταια επιθυμία, ή ολίσθημα, και όταν έφτασε στην προσκύνηση και στο τέλος της Sura κατά την οποία έπεσε κάτω και προσκύνησε, οι Μουσουλμάνοι έπεσαν (και αυτοί) και προσκύνησαν όταν ο προφήτης έπεσε να προσκυνήσει, επιβεβαιώνοντας εκείνο που τους έφερε, και υπακούοντας την προσταγή του. Και οι πολυθεϊστές του Quraysh και άλλοι που βρίσκονταν μέσα στο τέμενος έπεσαν και προσκύνησαν όταν άκουσαν να αναφέρονται οι θεοί τους, έτσι ώστε όλοι μέσα στο τέμενος -πιστοί και άπιστοι- έπεσαν και προσκύνησαν......Τότε το πλήθος διαλύθηκε και ο Quraysh βγήκε έξω. Ήσαν όλοι πανευτυχείς, με εκείνα που είχαν ειπωθεί για τους θεούς τους, λέγοντας: «Ο Μωάμεθ μίλησε για τους θεούς μας με υπέροχο τρόπο. Αποφάνθηκε πως μέσα από αυτά που διάβαζε, εκείνοι ήσαν οι δοξασμένοι Gharaniq, των οποίων η παρέμβαση εγκρίνεται.»
Τα μαντάτα έφτασαν στους συντρόφους του προφήτη που ήσαν στην Αβυσσηνία, με αναφορές πως οι Quraysh είχαν ασπασθεί το Ισλάμ, οπότε μερικοί άνδρες άρχισαν να επιστρέφουν και άλλοι έμειναν πίσω. Τότε ο Γαβριήλ ήρθε στον απόστολο και του είπε: «Τι είναι αυτό που έκανες, Μωάμεθ; Διάβασες στους ανθρώπους κάτι που δεν σου έφερα εγώ από τον Θεό και είπες πράγματα που δεν σου είπε Εκείνος.»
Ο απόστολος λυπήθηκε πικρά, και ένοιωσε μεγάλο φόβο για τον Θεό. Έτσι ο Θεός του έστειλε κάτω (μια «αποκάλυψη»), διότι ένοιωσε ευσπλαχνία για εκείνον, παρηγορώντας τον και προσπερνώντας το περιστατικό ανάλαφρα, λέγοντάς του πως κάθε προφήτης και απόστολος πριν από αυτόν είχαν επιθυμήσει όπως είχε επιθυμήσει αυτός, και ζητούσαν ό,τι ζητούσε ο ίδιος, και πως ο Σατανάς είχε παρεμβάλλει κάτι μέσα στις επιθυμίες του, όπως έκανε και στην γλώσσα του. Έτσι ο Θεός ακύρωσε εκείνο που είχε υποβάλλει ο Σατανάς, και ο Θεός προσδιόρισε τους στίχους του, δηλαδή, εσύ είσαι όπως οι προφήτες και οι απόστολοι. Τότε ο Θεός έστειλε κάτω (τα εξής): «Δεν αποστείλαμε προφήτη ή απόστολο ενώπιόν σας, αλλά όταν εκείνος επιθύμησε, ο Σατανάς του έριξε ιδέες κατά τις επιθυμίες του. Αλλά ο Θεός θα ματαιώσει ό,τι υπέβαλλε ο Σατανάς- Τότε ο Θεός θα οριστικοποιήσει τους στίχους του. Ο Θεός, που είναι σοφός και δίκαιος.» [12]
Αυτό το απόσπασμα αποκαλύπτει πως:
1) Οι «αποκαλύψεις» που ελάμβανε ο Μωάμεθ είχαν σχέση με τις προσωπικές του επιθυμίες,
2) Ο Μωάμεθ έλαβε μια «αποκάλυψη» από τον Σατανά,
3) Ο Μωάμεθ κήρυξε πως η αποκάλυψη αυτή ήταν μήνυμα από τον Αλλάχ,
4) Ο ίδιος και οι ακόλουθοί του προσκύνησαν, τιμώντας την έλευση της «αποκάλυψης» αυτής και
5) Η ανταπόκριση του «Θεού» ήταν ουσιαστικά: «Μην στενοχωριέσαι, Μωάμεθ. Όλοι οι προφήτες κατά καιρούς μεταδίδουν Σατανικά μηνύματα.»
Και όντως, η απάντηση αυτή του «Θεού» προς τον Μωάμεθ ενσωματώθηκε μέσα στο Κοράνι:
«Και εμείς δεν αποστείλαμε ενώπιόν σας κάποιον απόστολο ή προφήτη, αλλά όταν εκείνος είχε επιθυμίες, ο Σατάν του υπέβαλλε μια πρόταση, σεβόμενος την επιθυμία του. Όμως ο Αλλάχ ματαιώνει εκείνο που ο Σατάν υποβάλλει, και τότε ο Αλλάχ οριστικοποιεί τα μηνύματά Του, και ο Αλλάχ είναι Γνώστης, είναι Σοφός.»[13]
Δηλαδή, ο Σατανάς ήταν ικανός να επηρεάσει και τον Μωάμεθ, και όλους τους προγενέστερους προφήτες. Όμως ο Σατανάς δεν ήταν ο μόνος που είχε επιρροή πάνω στον Μωάμεθ. Ένας Εβραίος μάγος ονόματι Labid μπορούσε και ασκούσε και αυτός επιρροή πάνω στην «Σφραγίδα των Προφητών».
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) είχε πει: «Κάποτε ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) είχε μαγευθεί, ώστε να πιστεύει πως είχε κάνει κάτι το οποίο στην πραγματικότητα όμως δεν είχε κάνει.» [14]
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) είχε πει: «Είχαν κάνει μάγια στον Απόστολο του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του), ώστε να νομίζει πως ερχόταν σε σεξουαλική επαφή με τις συζύγους του ενώ δεν είχε συμβεί στην πραγματικότητα. Τότε μια μέρα είπε: «Ω, Aisha, το ξέρεις πως ο Αλλάχ μου έδωσε οδηγίες σχετικά με το ζήτημα που τον ρώτησα; Δύο άνδρες ήρθαν σε μένα και ο ένας κάθησε κοντά στο κεφάλι μου και ο άλλος κοντά στα πόδια μου. Ο ένας που ήταν κοντά στο κεφάλι μου ρώτησε τον άλλον: «Τι συμβαίνει στον άνθρωπο αυτό;» Ο άλλος του απάντησε: «Έχει επηρεαστεί από μάγια.» Ρώτησε ο πρώτος: «Ποιος του έκανε τα μάγια;» Ο άλλος του απάντησε: «Ο Labid bin Al-Asam, ένας από το Bani Zuraiq, που ήταν σύμμαχος των Εβραίων και ήταν υποκριτής.» Ο πρώτος ρώτησε: «Τι υλικά χρησιμοποίησε;» Ο άλλος του απάντησε: «Μια χτένα, και τις τρίχες που ήσαν κολλημένες επάνω της.» [15]
Και ο Ibn Ishaq αναφέρει πως ο «Labid bin A’ sam ..... μάγεψε τον απόστολο του Θεού, ώστε να μην μπορεί να πλησιάσει τις συζύγους του.»[16] Ο Guillaume προσθέτει μια πινελιά, λέγοντας πως -σύμφωνα με την συνήθεια- «τα μάγια κράτησαν ένα ολόκληρο χρόνο.» [17]
Αποτίμηση
Σύμφωνα με τις πιο παλιές και πιο αξιόπιστες Μουσουλμανικές γραφές και παραδόσεις, η πρώτη εντύπωση που είχε ο Μωάμεθ για την θεϊκή συνάντησή του ήταν πως μάλλον είχε προσβληθεί από δαίμονες. Η συνάντηση αυτή τάραξε τόσο πολύ τον Μωάμεθ, που απέκτησε τάσεις αυτοκτονίας. Επί πλέον, έχουμε μια ιστορία μέσα στο Ibn Ishaq, την πρωιμότερη βιογραφία του Μωάμεθ, η οποία αναφέρει πως και η παραμάνα των παιδικών χρόνων του Προφήτη πίστευε πως πιθανότατα να έπασχε από δαιμονοκαταληψία. Κάποιες από τις λεπτομέρειες της συνάντησης αυτής του Μωάμεθ φαίνεται να συνηγορούν υπέρ του συμπεράσματος αυτού. Κάποιες φορές τον τρομοκρατούσαν οι «αποκαλύψεις», ουρλιάζοντας να τον σκεπάσουν. Άλλες φορές ίδρωνε ασταμάτητα, ακόμα και στο κρύο, και το πρόσωπό του άλλαζε χρώμα. Πέραν αυτών, ο Μωάμεθ δεν μπορούσε να διακρίνει ποιες «αποκαλύψεις» ήσαν γνήσιες και ποιες Σατανικές, και υπήρξε και θύμα μιας μαγείας που τον αχρήστεψε μάλλον για ένα χρόνο.
Στην Δύση, οι επικριτές του Μωάμεθ σπεύδουν να τον αποκαλέσουν δαιμονισμένο. Αν κα έχουμε κάποια στοιχεία που υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό, το συμπέρασμα ίσως να έχει βγει πολύ βιαστικά. Γνωρίζουμε πως σίγουρα κάτι δεν πήγαινε καλά με τον Μωάμεθ, αλλά δεν έχουμε επαρκή στοιχεία ώστε να δικαιολογούν μια τόσο σκληρή κριτική. Πάντως τα υπάρχοντα στοιχεία είναι με το παραπάνω επαρκή, ώστε ένας λογικός άνθρωπος να αμφισβητήσει σοβαρά την αξιοπιστία του Μωάμεθ ως «προφήτη». Ένας άνθρωπος που (παραδεδεγμένα) απήγγειλε στίχους του Σατανά και που έπεσε θύμα μαγείας ενώ δήλωνε τον εαυτό του ως τον σπουδαιότερο αγγελιοφόρο του Θεού, δεν θα έπρεπε να χαίρει εμπιστοσύνης, χωρίς να υπάρχουν εξαιρετικά θετικά τεκμήρια που να στηρίζουν τον ισχυρισμό του. Αφού δεν υπάρχουν τέτοια τεκμήρια για το Ισλάμ, δικαιούμεθα να αμφισβητούμε τον ρόλο του ως αγγελιοφόρου του Θεού.
Επίσης, όταν εξετάζουμε την ζωή ενός άλλου «αγγελιοφόρου» του Θεού, τον
Ιησού της Ναζαρέτ, ανακαλύπτουμε πως ο Μωάμεθ πρέπει να απορριφθεί παντελώς. Ας αναλογισθούμε μια από τις πολλές συναντήσεις του Ιησού με δαιμόνια:
Πήγαν στην Καπερναούμ, και όταν ήρθε το Σάββατο, ο Ιησούς πήγε στην συναγωγή και άρχισε να διδάσκει. Οι άνθρωποι θαύμασαν με την διδασκαλία του, αφού δίδασκε σαν αυθεντία, και όχι σαν τους δασκάλους του νόμου. Τότε ένας άνδρας μέσα στην συναγωγή που είχε καταληφθεί από δαιμόνιο έβαλε τις φωνές: «Τι θέλεις με εμάς, Ιησού Ναζωραίε; Ήρθες να μας καταστρέψεις; Γνωρίζω ποιος είσαι -είσαι ο Άγιος του Θεού!». «Σώπασε!» του είπε αυστηρά ο Ιησούς. «Βγες από αυτόν!» Το πονηρό πνεύμα ταρακούνησε τον άνθρωπο βίαια και βγήκε από αυτόν με ένα ουρλιαχτό. Οι άνθρωποι θαύμασαν τόσο πολύ, που ρωτούσαν ο ένας τον άλλον «Τι είναι αυτό το πράγμα; Μια νέα διδασκαλία, και με τόσο κύρος! Μέχρι που διατάζει τα πονηρά πνεύματα, και αυτά Τον υπακούν!» [18]
Αντίθετα σ’ αυτό που ισχυρίζεται το Κοράνι, δεν ήσαν περιστασιακές μαριονέτες του Σατανά όλοι οι αγγελιοφόροι του Θεού. Εμείς γνωρίζουμε ένα πρόσωπο που είχε απόλυτη δύναμη πάνω στα δαιμόνια. Αν έπρεπε να επιλέξουμε τον αγγελιοφόρο που θα ακούμε (και αυτό είναι απόφαση που πρέπει να πάρουν και Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι), δεν είναι άραγε πιο λογικό να εμπιστευθούμε Εκείνον που τρομοκρατούσε τους
δαίμονες με την παρουσία Του και μόνο; Άλλωστε, ο Ιησούς είχε προειδοποιήσει τους πιστούς Του οπαδούς, ότι «θα εμφανισθούν πολλοί ψευδοπροφήτες και θα εξαπατήσουν πολύ κόσμο.»[19] Δεν εξαπατούσαν όμως επίτηδες τους μαθητές τους όλοι οι ψευδοπροφήτες.
Κάποιοι από αυτούς είχαν οδηγηθεί από τον Σατανά να το κάνουν, και τα στοιχεία ισχυροποιούν την άποψη πως ο Μωάμεθ πέφτει μέσα στην κατηγορία αυτή. Μέχρι και οι οπαδοί του έλεγαν πως ήταν μαγεμένος....
Σημειώσεις
01. Sahih Al-Bukhari, 3894 - 3895. καθώς και 229-232
02. Στο Sahih Al-Bukhari [Μετάφραση Δρ. Muhammad Matraji, (New Delhi: Islamic Book Service, 2002), Αρ.2692], Ο Μωάμεθ είπε πως «εκείνος που φέρνει ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους επινοώντας καλές πληροφορίες ή λέγοντας καλά πράγματα, δεν είναι ψεύτης.»
03. Ibn Ishaq, Sirat Rasul Allah (The Life of Muhammad - Η Ζωή του Μωάμεθ), μετάφραση A. Guillaume, (New York: Oxford University Press, 1980), σελ. 71-72.
04. Του ιδίου, σελ. 106.
05. Του ιδίου, σελ. 106.
06. Sahih Al-Bukhari, αριθ. 3238.
07. Sahih Al-Bukhari, αριθ. 3829.
08. Sahih Muslim, μετάφραση Abdul Hamid Siddiqi, αριθ.5763.
09. Του ιδίου, αριθ. 5764.
10. Του ιδίου, αριθ. 5765.
11. Του ιδίου, αριθ. 5766.
12. Ibn Ishaq, 165-166.
13. Κοράνιον, 22:52, Μετάφραση M. H. Shakir.
14. Sahih Al-Bukhari, αριθ. 3175.
15. Του ιδίου, αριθ. 5765.
16. Ibn Ishaq, σελ. 240.
17. Του ιδίου, σελ. 240.
18. Κατά Μάρκον, 1:21-27.
19. Κατά Ματθαίον, 24:11.
Πηγή: http://www.answeringinfidels.com/content/view/64/42/
ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΩΑΜΕΘ. ΟΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΤΩΝ ΠΡΩΙΜΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ
του David Wood
Ας μελετήσουμε τα ακόλουθα εδάφια, που αναφέρονται στον Μωάμεθ και την επιείκεια της Ισλαμικής θρησκείας :
[Ο Μωάμεθ] κατάκτησε τις καρδιές του κόσμου με την απεριόριστη συμπόνια του και την ανθρώπινη καλοσύνη του. Κυβερνούσε με δικαιοσύνη. Δεν παρέκκλινε από την αλήθεια και την εντιμότητα. Δεν καταπίεζε κανένα - ούτε τους θανάσιμους εχθρούς του, ούτε εκείνους που έπαιρναν όρκο να τον δολοφονήσουν, ή εκείνους που τον λιθοβόλησαν με πέτρες, ή που τον εκδίωκαν από την πατρίδα του, ή που έριξαν ολόκληρη την Αραβία καταπάνω του... όχι, ούτε καν εκείνους που μασούσαν το ωμό συκώτι του νεκρού θείου του σε μια στιγμή εκδικητικής τρέλας. Τους συγχώρησε όλους, όταν θριάμβευσε πάνω σε όλους αυτούς. Ποτέ δεν πήρε εκδίκηση, για αδικίες που είχε προσωπικά υποστεί. Ποτέ δεν ανταπέδιδε τα όσα κακά είχαν διαπράξει εις βάρος του.
[1]
Η ηθική και θρησκευτική ιστορία του κόσμου έχει να μας προσφέρει ίσως μία μοναδική περίπτωση τηρήσεως του ιδεαλιστικού ρητού «Αγάπα τον εχθρό σου». Ο Άγιος Προφήτης δεν είχε να δώσει παρά μόνο την πιο τρυφερή του συμπεριφορά, ανταποκρινόμενος σε επικίνδυνους εχθρούς, όπως θεωρούσε τους υποκριτές. Ποτέ δεν τους τιμώρησε για τις προσβολές τους(...) Η γενναιοδωρία του Αγίου Προφήτη -ακόμα και προς τους εχθρούς του- στέκει μοναδική μέσα στα χρονικά της ανθρωπότητας(...)
[Η] συγχωρητικότητα του Αγίου Προφήτη δεν είχε όρια... Μια αναφορά από την Aishah λέει πως ποτέ δεν εκδικήθηκε το οποιοδήποτε κακό που είχε υποστεί το άτομό του(...) Η συγχωρητικότητα ήταν άλλο ένα λαμπερό πετράδι του χαρακτήρα του Αγίου Προφήτη. Βρήκε την τέλεια έκφρασή της στο πρόσωπό του.
[2]
Δεν είναι επ’ ουδενί βάσιμος ο συχνά επαναλαμβανόμενος ισχυρισμός ότι το Ισλάμ είναι αδιάλλακτο, και πως εξαπλώθηκε με το σπαθί. Το Κοράνι λέει ξεκάθαρα πως «δεν υπάρχει καταναγκασμός στην θρησκεία».
[3]
Αυτά τα εδάφια έχουν κάποια κοινά σημεία.
Πρώτον, είναι σύγχρονα γραπτά που αντικατοπτρίζουν σύγχρονες αντιλήψεις για τον Μωάμεθ. Οι σημερινοί Μουσουλμάνοι τυπικά πιστεύουν πως ο Μωάμεθ δεν θα πείραζε ούτε κουνούπι, αν το κουνούπι δεν είχε προηγουμένως εξαπολύσει πόλεμο εναντίον του Ισλάμ.
Δεύτερον, σύγχρονα γραπτά αυτού του είδους σπάνια παρέχουν (αν παρέχουν) τεκμήρια των ισχυρισμών τους. Δοξάζουν τον Μωάμεθ και την ήπια φύση του, όμως παραλείπουν να υποστηρίξουν την πεποίθησή τους με πρώιμες πηγές (όπως π.χ. του Ibn Ishaq το «Sirat Rasul Allah» ή το «Sahih Al-Bukhari»).
Τρίτον, τα σύγχρονα γραπτά γύρω από τον Μωάμεθ χαρακτηριστικά αψηφούν τα ιστορικά δεδομένα που αμφισβητούν τις Μουσουλμανικές απόψεις. Όταν τύχει και βρεθούν αντιμέτωποι με τα δεδομένα αυτά, συχνά αρνούνται τα τεκμήρια, προτιμώντας αντ’ αυτού να διατηρούν το εξιδανικευμένο και φανταστικό προφίλ του Μωάμεθ. Πράγματι, οι Μουσουλμανικές «εξηγήσεις» δύσκολων εδαφίων συχνά αποδεικνύονται να μην είναι τίποτε άλλο, παρά «κυκλικές» αναφορές πίστεως στον Μωάμεθ. Δηλαδή, όταν βρεθεί κάποιος αντιμέτωπος με ένα προβληματισμένο «ερευνητή», η συζήτηση έχει την ακόλουθη μορφή:
Μουσουλμάνος: «Ο Μωάμεθ ήταν το πιο τρανό παράδειγμα ηθικότητας που υπήρξε ποτέ! Ήταν τόσο ευγενικός και επιεικής! Ποτέ δεν έκανε κακό σε κανένα, εκτός αν πολεμούσαν εναντίον του Ισλάμ!»
Ερευνητής: «Τι έχετε να πείτε για τους τόσους άνδρες και γυναίκες που δολοφόνησε»;
Μουσουλμάνος: «Ο Μωάμεθ δεν θα μπορούσε ποτέ να διαπράξει τέτοια πράγματα, επειδή ήταν το πιο ηθικό παράδειγμα του κόσμου! Θα έπρεπε να ντρέπονται οι παλαιότεροι και στενότεροι φίλοι του, που έγραψαν ένα σωρό ανήθικές ιστορίες για αυτόν!
[4]
Ερευνητής: «Μα, από πού γνωρίζουμε ότι ήταν το πιο μεγάλο ηθικό παράδειγμα που υπήρξε ποτέ»;
Μουσουλμάνος: «Από όλα τα ιστορικά τεκμήρια!»
Ερευνητής: «Και όλα εκείνα τα ιστορικά τεκμήρια που αποδεικνύουν ότι ορισμένες φορές ήταν ένα πολύ κακό δείγμα ηθικής;»
Μουσουλμάνος: «Εκείνα τα τεκμήρια είναι όλα λάθος!»
Ερευνητής: «Πώς το ξέρουμε ότι είναι λάθος;»
Μουσουλμάνος: «Επειδή ο Μωάμεθ είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα ηθικής που υπήρξε ποτέ: Μην ακούς τι λένε οι πρώιμοι Μουσουλμάνοι για τις δολοφονίες, τα βασανιστήρια, τις ληστείες, κλπ. του Μωάμεθ. Να ακούς μόνο τι λένε για τις χειρονομίες της καλοσύνης του!»
Ένας τέτοιος ισχυρισμός ίσως να πείθει τον Μουσουλμάνο που έχει διδαχθεί όλη του την ζωή πως ο Μωάμεθ ήταν ηθικά άμεμπτος. Όμως, για έναν αμερόληπτο ερευνητή, η λογική αυτή είναι ανόητη. Αν επιθυμούμε να προσδιορίσουμε αν ο Μωάμεθ ήταν ή δεν ήταν ένα καλό παράδειγμα ηθικής, η μόνη λογική επιλογή μας είναι να εξετάσουμε τα πιο πρώιμα και πιο αξιόπιστα γραπτά, και να τα χρησιμοποιήσουμε αυτά ακριβώς, προκειμένου να αποκτήσουμε μια συνολική εικόνα του χαρακτήρα του. Αν κάποιος Μουσουλμάνος επιθυμεί να φέρει αντίρρηση για κάποια ιστορία με τον Μωάμεθ, οφείλει να το κάνει πάνω σε ιστορικές βάσεις, και όχι δογματικές.
Η παλαιότερη σωζόμενη βιογραφία του Μωάμεθ είναι το «Sirat Rasul Allah» του Muhammad Ibn Ishaq, ο οποίος γεννήθηκε στις αρχές του 8ου αιώνα μ.Χ. στην Medina. Ο παππούς του, ο Yasar, έγινε Μουσουλμάνος λίγο μετά την σύλληψή του γύρω στο έτος 634 μ.Χ.. Ο υιός του Yasar, ο Ishaq, άρχισε να συλλέγει παραδόσεις σχετικές με τον Μωάμεθ, και ο εγγονός του ο Muhammad ακολούθησε στα βήματα του πατέρα του, Ishaq. Στην ηλικία των τριάντα, ο Muhammad Ibn (=«υιός του») Ishaq αναγνωρίσθηκε ως αυθεντία για τις παραδόσεις γύρω από τον Μωάμεθ. Συγκέντρωσε στοιχεία από τις πλέον αξιόπιστες πηγές μέσα στο «Sirat Rasul Allah», παρέχοντας έτσι μια πρώιμη, και ως επί το πλείστον ακριβή και επίσημη πηγή πληροφοριών για την ζωή του Μωάμεθ.
Τα περισσότερα περιστατικά που ακολουθούν έχουν ληφθεί από αυτό το έργο του Ibn Ishaq. Όπως υπαινίσσεται και ο τίτλος αυτού του πονήματος, έχω εστιάσει εδώ στα περιστατικά που φανερώνουν την βαρβαρότητα του Μωάμεθ, επειδή αυτές οι ιστορίες σχεδόν πάντα παραλείπονται στις σύγχρονες Μουσουλμανικές αφηγήσεις για την ζωή του Μωάμεθ.
Δεν πρέπει όμως να παραβλέψει κανείς πως το «Sirat Rasul Allah» περιέχει και πολλά περιστατικά καλοσύνης και ελέους του Μωάμεθ, οπότε, τα ακόλουθα αποσπάσματα πρέπει να υπολογίζονται δίπλα στις πιο ευνοϊκές παραδόσεις για το άτομό του....
Η περίπτωση του Uqba bin Abu Mu’ ayt
Από όλους τους ανθρώπους που δολοφονήθηκαν από τον Μωάμεθ, ο Uqba ήταν ανάμεσα σε εκείνους που περισσότερο άξιζαν να τιμωρηθούν. Περιγελούσε και βασάνιζε τον Μωάμεθ, όσο καιρό εκείνος παρέμενε στην Μέκκα. Πράγματι, ο Uqba ήταν τόσο δυσσεβής, που κάποτε έφτυσε τον Μωάμεθ στο πρόσωπο,
[5] και αργότερα, πολέμησε τους Μουσουλμάνους στο Badr. Ο μόνος λόγος που τον συμπεριλαμβάνω στον κατάλογο εδώ, είναι εξ αιτίας της ιδιαζόντως σκληρής απάντησης που του είχε δώσει ο Μωάμεθ, την στιγμή της εκτέλεσής του: «Όταν ο απόστολος διέταξε να εκτελεσθεί, ο Uqba ρώτησε: «Και ποιος θα φροντίσει τα παιδιά μου, ω Μωάμεθ;» η απάντησή του ήταν: «
η κόλαση....»
[6]
Η περίπτωση του Ka’ b bin al-Ashraf
Όταν ο Ka’ b έμαθε για όλους εκείνους τους άνδρες που είχαν σκοτωθεί από Μουσουλμάνους στην Μάχη του Badr, έκλαψε για τις χαμένες αυτές ψυχές, και συνέθεσε ένα ποίημα σε ανάμνηση των αγαθών τους έργων. Οι Μουσουλμάνοι ανταποκρίθηκαν με δικά τους ποιήματα. Μια Μουσουλμάνα γυναίκα απάντησε :
Είθε εκείνους που κολυμπούν στο αίμα τους
Να τους έβλεπαν εκείνοι που μένουν ανάμεσα στης Μέκκας τα βουνά!
Θα γνώριζαν με βεβαιότητα και θα έβλεπαν
Πώς τους έσερναν, από μαλλιά και γένεια. [7]
Μετά από αυτό, ο Ka’ b έγραψε ποίηση εναντίον των Μουσουλμάνων γυναικών, και ο Μωάμεθ στην συνέχεια ζήτησε την δολοφονία του:
Ο απόστολος είπε... «
Ποιος θα με απαλλάξει από τον Ibnu’ l-Ashraf [Ka’ b];» Ο Muhammad bin Maslama .. είπε: «Εγώ θα τον τακτοποιήσω για σένα, ω απόστολε του Θεού, εγώ θα τον δολοφονήσω.» Εκείνος [ο Μωάμεθ] είπε, «
Κάνε το, αν μπορείς». Ο απόστολος είπε «Η μόνη υποχρέωση που έχεις είναι να προσπαθήσεις». [Ο δολοφόνος] είπε: «Ω, απόστολε του Θεού, θα αναγκασθούμε να πούμε ψέματα». Εκείνος τότε απάντησε: «
Πες ότι θέλεις, διότι έχεις ελευθερία στο ζήτημα αυτό.»
[8]
Ο Muhammad bin Maslama, έχοντας λάβει από τον Μωάμεθ την άδεια να χρησιμοποιεί τα ψέματα, προχώρησε με το σχέδιό του για την δολοφονία του Ka’ b. Οι Μουσουλμάνοι έστειλαν τον Silkan, έναν εραστή της ποίησης, να κάνει τον Ka’ b φίλο του. Ο Silkan και ο Ka’ b πέρασαν κάμποση ώρα διαβάζοντας ποιήματα ο ένας στον άλλο, μέχρι που ο πρώτος ζήτησε μια χάρη από τον νέο του φίλο. Ο Silkan είπε πως ο ίδιος και οι φίλοι του ήθελαν να αγοράσουν τρόφιμα από τον Ka’ b, και πως θα του άφηναν έναν αριθμό όπλων σαν εγγύηση, μέχρι να μπορέσουν να εξοφλήσουν το χρέος. Αυτό το έκανε, για να μην ανησυχήσει ο Ka’ b στην θέα των όπλων, όταν θα τα έφερναν εκεί. Οι Μουσουλμάνοι ήρθαν λίγο αργότερα με τα όπλα τους, και προσκάλεσαν τον Ka’ b να τους συντροφεύσει στην βόλτα τους, και εκείνος πήγε ευχαρίστως μαζί τους.
«Μετά από λίγο, ο Abu Na’ ila πέρασε το χέρι του πάνω από το μαλλί του [Ka’ b]. Μύρισε το χέρι του, και του είπε: «Δεν έχω ξαναμυρίσει πιο ωραίο άρωμα από αυτό...». Περπάτησαν λίγο ακόμα και το ξαναέκανε, ώστε ο Ka’ b να μην υποψιαστεί τίποτε κακό. Μετά από λίγη ώρα, το έκανε και τρίτη φορά, και αμέσως φώναξε «Κατατροπώστε τον εχθρό του Θεού!» Έτσι του επιτέθηκαν, αλλά τα σπαθιά τους διασταυρώνονταν επάνω του χωρίς να τον αγγίζουν. Είπε ο Muhammad bin Maslama: «Θυμήθηκα το εγχειρίδιό μου όταν είδα πως τα σπαθιά μας ήσαν άχρηστα, και το άρπαξα. Εν τω μεταξύ, ο εχθρός του Θεού έκανε τόση φασαρία, που όλα τα οχυρά της περιοχής φάνηκαν να φωτίζονται. Το έμπηξα το μαχαίρι στο κάτω μέρος του σώματός του, και ύστερα το έσυρα προς τα κάτω με όλη μου τη δύναμη, μέχρι να φτάσω στα γεννητικά του όργανα, και τότε ο εχθρός του Θεού έπεσε στο έδαφος.»
[9]
Η δολοφονία του Ka’ b πέτυχε τον σκοπό της. «
Η επίθεσή μας στον εχθρό του Θεού έσπειρε τον φόβο ανάμεσα στους Εβραίους, και δεν βρέθηκε κανένας Εβραίος στην Medina που να μην φοβάται για την ζωή του.»
[10]
Η περίπτωση του Ibn Sunayna
Ο Ibn Sunayna ήταν Εβραίος έμπορος, του οποίου το μοναδικό έγκλημα φαίνεται πως ήταν η παραμονή του μέσα στην πόλη, τότε που οι Μουσουλμάνοι επιδόθηκαν σε ένα δολοφονικό ξεφάντωμα:
Ο απόστολος είπε, «
Σκοτώστε όποιον Εβραίο μπορείτε.» Κατόπιν αυτού, ο Muhayyisa bin Mas’ ud όρμησε επάνω στον Ibn Sunayna, ένα Εβραίο έμπορο με τον οποίο είχαν κοινωνικές και εμπορικές σχέσεις, και τον δολοφόνησαν. Ο Huwayyisa δεν ήταν Μουσουλμάνος τότε, αν και ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός. Όταν ο Muhayyisa τον δολοφόνησε, ο Huwayyisa άρχισε να τον χτυπά, λέγοντας, «Εσύ, εχθρέ του Θεού, τον σκότωσες παρ’ ότι το πιο πολύ λίπος της κοιλιάς σου προέρχεται από τα πλούτη του;» Ο Muhayyisa του απάντησε, «Εάν εκείνος που με διέταξε να τον δολοφονήσω με είχε διατάξει να σκοτώσω εσένα, θα είχα κόψει το δικό σου κεφάλι.» Έλεγε, πως αυτό ήταν η αρχή της αποδοχής του Ισλάμ από τον Huwayyisa. Ο άλλος του απάντησε, «Μα τον Θεό, αν ο Μωάμεθ σε είχε διατάξει να σκοτώσεις εμένα, θα με είχες σκοτώσει;» Εκείνος είπε, «Ναι, μα τον Θεό, αν με διέταζε να σου κόψω το κεφάλι, θα το είχα κάνει.» Τότε ξεφώνισε, «Μα τον Θεό, μια θρησκεία που μπορεί να σε φέρει σε αυτό το σημείο είναι θαυμάσια!». Και έτσι έγινε Μουσουλμάνος.
[11]
Η περίπτωση του Mirba bin Qayzi
Τα μαντάτα για τις νίκες και τους φόνους του Μωάμεθ εξαπλώθηκαν ταχύτατα, και πολλοί άνθρωποι εξαγριώθηκαν μαζί του. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ένας τυφλός, ονόματι Mirba bin Qayzi:
[Οι Μουσουλμάνοι] βγήκαν στην περιοχή του Mirba bin Qayzi,ο οποίος ήταν ένας τυφλός άνθρωπος, ένας παραγκωνισμένος άνθρωπος. Όταν αντιλήφθηκε την άφιξη του αποστόλου και των ανδρών του, σηκώθηκε όρθιος και πέταξε χώματα προς το μέρος τους, φωνάζοντας «Μπορεί να είσαι ο απόστολος του Θεού, αλλά εγώ δεν θα επιτρέψω να περάσεις μέσα από το περιβόλι μου!» Έμαθα, πως είχε αρπάξει μια χούφτα χώμα και πως είπε: «Μα τον Θεό, Μωάμεθ, αν ήμουν σίγουρος πως δεν θα πετύχαινα κάποιον άλλον, θα σου το πετούσα κατάμουτρα!» Οι συνοδοί όρμησαν κατά πάνω του να τον σκοτώσουν, αλλά ο απόστολος τους είπε: «
Αφήστε τον, διότι αυτός ο τυφλός είναι τυφλός και στην καρδιά, και τυφλός στην όραση.» Όμως ο Sa’ d bin Zayd .... όρμησε καταπάνω του πριν προλάβει ο απόστολος να το απαγορεύσει, και τον χτύπησε στο κεφάλι με το τόξο του, έτσι που του άνοιξε το κεφάλι στα δύο.»
[12]
Για να είμαστε δίκαιοι, ο Μωάμεθ είπε στους άνδρες του να μην σκοτώσουν τον Mirba. Όμως, παρά ταύτα, στο απόσπασμα αυτό φαίνεται πόσο αστραπιαία μπορούσαν οι Μουσουλμάνοι να σκοτώσουν κάποιον που θα τολμούσε να προσβάλει τον Μωάμεθ, και πώς είχαν ήδη ενστερνισθεί την συμπεριφορά αυτή. Πέραν αυτού, δεν υπάρχει καμιά απολύτως ένδειξη πως ο Μωάμεθ επέπληξε -έστω και ελάχιστα- τον Sa’ d, για εκείνο το αποτρόπαιο χτύπημα....
Η περίπτωση του Qurayza
Οι άνδρες του Qurayza αντιστάθηκαν στον Μωάμεθ και επιδίωξαν να σχηματίσουν μια συμμαχία εναντίον του. Όταν η συμμαχία αυτή έδειξε σημεία δισταγμού, ο Μωάμεθ κινήθηκε αστραπιαία. Οι στρατιές του την περικύκλωσαν και «την πολιορκούσαν επί είκοσι πέντε νύχτες, μέχρι που εξαντλήθηκε τελείως, και ο Θεός τους έσπειρε τον τρόμο στις καρδιές».
[13] Ο Μωάμεθ επέλεξε τον Sa’ d bin Mu’ adh για να αποφασίσει εκείνος ποια τιμωρία θα επιβάλει, και ο al-Aus, ένας σύμμαχος του Qurayza, συμφώνησε να αφήσει τον Sa’ d να διαλέξει την τιμωρία. Ο Sa’ d αποφάσισε πως «οι άνδρες πρέπει να φονευθούν, οι περιουσίες να μοιρασθούν, και τα γυναικόπαιδα να κρατηθούν αιχμάλωτοι.»
[14]
Έτσι παραδόθηκαν, και ο απόστολος τους είχε σε περιορισμό στην Medina... Τότε ο απόστολος βγήκε στην αγορά της Medina (που ακόμα και σήμερα είναι η αγορά της) και έσκαψε τάφρους εκεί. Μετά διέταξε να τους φέρουν εκεί, και τους έκοβε τα κεφάλια μέσα σε εκείνες τις τάφρους, καθώς τους έφερναν σ’ αυτόν σε ομάδες.... Ήταν 600 ή 700 συνολικά, αν και μερικοί ανεβάζουν τον αριθμό σε 800 ή ακόμα και σε 900. Καθώς τους πήγαιναν σε ομάδες στον απόστολο, ρωτούσαν τον Ka’ b τι πίστευε πως έπρεπε να γίνει με αυτούς. Εκείνος απαντούσε: «Δεν θα καταλάβετε ποτέ; Δεν βλέπετε πως ο κλητεύων δεν σταματά ποτέ, και εκείνοι που απομακρύνονται δεν επιστρέφουν; Μα τον Αλλάχ, θάνατος τους πρέπει!» Αυτό συνεχίσθηκε, μέχρι που ο απόστολος τους τελείωσε όλους.
[15]
Κάθε αρσενικό που είχε φτάσει στην εφηβεία φονευόταν.
[16] Κάποια γυναίκα ονόματι Bunanah αποκεφαλίστηκε, επειδή είχε ρίξει μια μυλόπετρα πάνω σε έναν από τους άνδρες του Μωάμεθ.
[17] O Μωάμεθ μοίρασε τις γυναίκες, τα παιδιά και τις περιουσίες ανάμεσα στους άνδρες του (κρατώντας το ένα πέμπτο απ’ όλα για τον εαυτό του). Μερικές από τις γυναίκες πουλήθηκαν, με αντάλλαγμα άλογα ή όπλα, και ο Μωάμεθ κράτησε μία από τις αιχμάλωτες, την Rayhana, για τον εαυτό του.
[18]
Η περίπτωση του Sallam Ibn Abu’ l-Huqayq
Έχουν ενδιαφέρον τα γεγονότα γύρω από τον θάνατο του Sallam. Δύο φυλές συναγωνίζονταν, για να διαπιστώσουν ποια μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα για τον Μωάμεθ:
Ένα από τα πράγματα που ο Θεός έκανε για τον απόστολό Του ήταν αυτές οι φυλές των Ansar,οι Aus και οι Khazraj, να συναγωνίζονταν η μία με την άλλη σαν δύο άλογα-επιβήτορες: αν η φυλή των Aus έκανε κάτι προς το συμφέρον του αποστόλου, τότε οι Khazraj έλεγαν: «Δεν θα αφήσουμε να έχουν αυτή την ανωτερότητα απέναντί μας, στα μάτια του αποστόλου και του Ισλάμ» και δεν ησύχαζαν μέχρι να κάνουν κάτι παρόμοιο.
[19]
Στους άνδρες του Aus είχε παραχωρηθεί η «τιμή» να δολοφονήσουν τον Ka’ b bin al-Ashraf, έτσι οι άνδρες του Khazraj λαχταρούσαν να καυχηθούν για κάτι παρόμοιο. Οπότε, πήγαν στον Μωάμεθ και του ζήτησαν την άδεια να δολοφονήσουν τον Sallam Ibn Abu’ l-Huqayq, και ο Μωάμεθ τους έκανε την χάρη να το εγκρίνει.
Όταν έφτασαν στο Khaybar πήγαν στο σπίτι του Sallam την νύχτα, έχοντας κλειδώσει κάθε πόρτα των κατοίκων της αποικίας. Τώρα αυτός ήταν σε ένα από τα επάνω δώματα, στο οποίο οδηγούσε μια σκάλα. Ανέβηκαν αυτή την σκάλα, μέχρι που έφτασαν στην πόρτα του, και ζήτησαν άδεια να μπούνε μέσα. Βγήκε έξω η σύζυγός του και ρώτησε ποιοι ήσαν, και εκείνοι είπαν πως είναι Άραβες που ψάχνουν για προμήθειες. Τους είπε πως ο άνδρας του σπιτιού ήταν εκεί, και πως μπορούσαν να περάσουν μέσα. «Όταν μπήκαμε μέσα, αμπαρώσαμε την πόρτα του δωματίου πίσω μας, αφήνοντας την σύζυγο έξω, φοβούμενοι μην τυχόν κάτι μπει ανάμεσα σε εμάς και αυτόν. Η γυναίκα του τότε έβγαλε δυνατά ουρλιαχτά και τον προειδοποίησε για μας, έτσι τρέξαμε καταπάνω του με τα σπαθιά μας, εκεί που ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του... Όταν τον χτυπήσαμε με τα σπαθιά μας, ο Abdullah bin Unays τον κάρφωσε στην κοιλιά με το σπαθί του, πέφτοντας πάνω του με όλη του την δύναμη, μέχρι που το σπαθί του διαπέρασε τελείως το σώμα του.»
[20]
Η περίπτωση του Kinana bin al-Rabi
Ο Μωάμεθ και οι άνδρες του κατέκτησαν μια μικρή πόλη που λεγόταν Khaybar και μοίρασαν τα πλούτη και τις γυναίκες του τόπου μεταξύ τους.
[21] Έπιασαν τον Kinana bin al-Rabi, που ήταν υπεύθυνος για την φύλαξη του θησαυρού της μιας από τις κατακτημένες φυλές. Ο Μωάμεθ απαίτησε να του παραδοθεί ο θησαυρός, όμως ο Kinana αρνήθηκε να του πει πού ήταν κρυμμένος ο θησαυρός.
Όταν [ο Μωάμεθ] τον ρώτησε για το υπόλοιπο, αυτός αρνήθηκε να του το εμφανίσει, έτσι ο απόστολος έδωσε διαταγές στον al-Zubayr bin al-Awwam: «
Βασανίστε τον, μέχρι να του βγάλετε ότι άλλο έχει», οπότε δυνάμωσαν την φωτιά -που του είχαν ανάψει πάνω στο στήθος του- με πυρόλιθο και ατσάλι, μέχρι που κόντεψε να πεθάνει. Τότε ο απόστολος τον παρέδωσε στον Muhammad bin Maslama και εκείνος του απέκοψε το κεφάλι, ως εκδίκηση για τον αδελφό του τον Mahmud [που είχε σκοτωθεί στην μάχη όταν κατακτούσαν την πόλη] .
[22]
Η περίπτωση του Abu-Rafi
Σε ένα κεφάλαιο με τίτλο (Φονεύοντας ένα Κοιμισμένο Παγανιστή), ο Al-Bukhari δίνει την ακόλουθη αναφορά:
Ο Απόστολος του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) έστειλε μια ομάδα ανδρών Ansari να φονεύσουν τον Abu-Rafi. Ένας από αυτούς κίνησε να πάει στο οχυρό τους (του εχθρού δηλαδή). Εκείνος ο άνδρας είπε: «Κρύφτηκα μέσα σε ένα σταύλο που είχαν για τα ζώα τους. Έκλεισαν την πόρτα του οχυρού. Μετά έχασαν ένα γαϊδούρι που τους ανήκε, και έτσι βγήκαν προς αναζήτησή του. Βγήκα και εγώ μαζί τους, προσποιούμενος ότι έψαχνα και εγώ μαζί τους. Βρήκαν το γαϊδούρι, και ξαναμπήκαν στο οχυρό τους. Και εγώ μπήκα πάλι μέσα, μαζί τους. Έκλεισαν την πόρτα του οχυρού την νύχτα, και τοποθέτησαν τα κλειδιά επάνω σε ένα μικρό παράθυρο, όπου μπορούσα να τα δω. Όταν οι άνθρωποι εκείνοι πήγαν για ύπνο, πήρα τα κλειδιά του οχυρού και πλησίασα τον Abu Rafi, και είπα: «Abu Rafi». Όταν μου απάντησε, προχώρησα προς το μέρος της φωνής του και τον χτύπησα. Εκείνος έβαλε τις φωνές και εγώ έτρεξα έξω για να ξαναμπώ μέσα, προσποιούμενος πως πήγαινα να τον βοηθήσω. Εγώ είπα: «Ω, ο Abu Rafi», αλλάζοντας τον τόνο της φωνής μου. Εκείνος με ρώτησε: «Τι θέλεις εσύ εδώ, αλλοίμονο στη μητέρα σου;» Εγώ μετά τον ρώτησα: «Τι σου συνέβη;» Μου είπε: «Δεν ξέρω ποιος ήρθε εδώ, και με χτύπησε.» Τότε εγώ έμπηξα το σπαθί μου στην κοιλιά του και το έσπρωξα με βία, μέχρι να βρει το κόκαλο.»
[23]
Η περίπτωση ενός ανώνυμου μονόφθαλμου βοσκού
Έχοντας αποτύχει σε μια από τις δολοφονικές τους απόπειρες, μερικοί Μουσουλμάνοι επέστρεφαν στον Μωάμεθ, όταν ένας από αυτούς, ένας δολοφόνος ονόματι Amr, μπήκε μέσα σε μια σπηλιά. Σε λίγο, ήρθε αντιμέτωπος με ένα μονόφθαλμο βοσκό, που έβοσκε ένα πρόβατο. Ο μονόφθαλμος ξάπλωσε να ξεκουραστεί κοντά στον Amr (μη γνωρίζοντας πως εκείνος είναι Μουσουλμάνος) και άρχισε να τραγουδάει:
Δεν θα γίνω Μουσουλμάνος όσο ζω,
Ούτε σημασία στην θρησκεία τους θα δώσω. [24]
Ο Amr δεν άφησε να ξεφύγει μια ευκαιρία να σκοτώσει έναν άπιστο:
Είπα (στον εαυτό μου), «Σε λίγο θα δεις!» και μόλις αποκοιμήθηκε ο badu (βοσκός) και άρχισε να ροχαλίζει, εγώ σηκώθηκα και τον φόνευσα με τον πιο φρικιαστικό τρόπο που έχει ποτέ φονευτεί άνθρωπος. Έμπηξα την άκρη του τόξου μου μέσα στο γερό του μάτι, και μετά το έσπρωξα προς τα κάτω με όλη μου τη δύναμη, μέχρι που βγήκε από τον σβέρκο του..
[25]
Είχαν γίνει και άλλες δολοφονίες κατά την αποτυχημένη αυτή εκστρατεία, και όμως, όταν ο Amr ανέφερε τις λεπτομέρειες του περιστατικού του στον Μωάμεθ, ο Προφήτης τον ευλόγησε για το έργο του αυτό.
[26]
Η περίπτωση του Abu Afak
Ο Abu Afak, λυπημένος επειδή ο Μωάμεθ είχε δολοφονήσει κάποιον ονόματι al-Harith, είχε γράψει το ακόλουθο τραγούδι, σε ανάμνηση του εκλιπόντος:
Πολλά χρόνια έχω ζήσει, αλλά ποτέ δεν είδα
συνέλευση ή συγκέντρωση ανθρώπων
πιο πιστών, στις υποχρεώσεις τους
και στους συμμάχους τους όποτε τους καλούσαν,
από τους γιούς του Qayla όταν συγκεντρώνονταν
Άνδρες που γκρέμιζαν βουνά, και που ποτέ δεν υποχωρούσαν....
Κάποιος όμως καβαλάρης που ήρθε, τους χώρισε στα δυό, (λέγοντας)
‘Επιτρέπεται’ , ‘Απαγορεύεται’ σε ένα σωρό πράγματα....
Αν πίστευες στην δόξα ή στην βασιλική αξιοπρέπεια,
Θα είχες ακολουθήσει τον Tubba. [27]
Αυτά τα λόγια ήταν αδύνατον να τα αντέξει ο Μωάμεθ, έτσι ο Προφήτης του Ισλάμ ξέσπασε σε μια οργή που τελείωσε μόνο με τον θάνατο του Abu Afak.
[28]
Η περίπτωση της Asma
Μια γυναίκα ονόματι Asma (που είχε πέντε γιούς) είχε αγανακτήσει με τον φόνο του Abu Afak, έτσι έγραψε ένα ποίημα εναντίον των Μουσουλμάνων, σε ανταπόδοση. Ο Ibn Ishaq αφηγείται τι συνέβη μετά:
Όταν ο απόστολος έμαθε τι είχε πει εκείνη η γυναίκα, είπε: «
Ποιος θα με απαλλάξει από την θυγατέρα του Marwan;» Ο Umayr bin Adiy al-Khatmi που ήταν κοντά του τον άκουσε, και εκείνη κιόλας τη νύχτα, πήγε στο σπίτι της και την δολοφόνησε. Το πρωί πήγε στον απόστολο και του είπε τι έκανε, και εκείνος του είπε: «
Ω, Umayr, εβοήθησες τον Θεό και τον απόστολό του!» Όταν τον ρώτησε αν θα είχε κακές συνέπειες αυτό που έκανε, ο απόστολος του είπε: «
Ούτε δύο γίδια δεν θα κουτουλάγανε τα κεφάλια τους για αυτήν», έτσι ο Umayr γύρισε πίσω στον λαό του.
[29]
Η περίτπωση του Abdullah bin Khatal και των δύο καλλίφωνων θυγατέρων του
Ο Abdullah bin Khatal ήταν Μουσουλμάνος που αργότερα αποστάτησε. Είχε δύο καλλίφωνες θυγατέρες που τραγουδούσαν σατιρικά τραγούδια για τον Προφήτη. Μόλις απέκτησε δύναμη ο Μωάμεθ, διέταξε να εκτελεστούν και οι τρεις. Ο πατέρας Abdullah δολοφονήθηκε από δύο Μουσουλμάνους. Ένα από τα καλλίφωνα κορίτσια του επίσης δολοφονήθηκε. Στο άλλο κορίτσι δόθηκε χάρη, για άγνωστους λόγους.
[30]
Η περίπτωση του al-Huwayrith
Το μόνο που γνωρίζουμε για τον al-Huwayrith είναι πως πρόσβαλλε τον Μωάμεθ, πως ο Μωάμεθ απαίτησε να φονευθεί, και πως ο Ali εκτέλεσε την επιθυμία του Μωάμεθ.
[31]
Η περίπτωση της Sara, μια ελευθερωμένη σκλάβα
Η Sara ήταν μια ελευθερωμένη σκλάβα, που είχε προσβάλλει τον Μωάμεθ στην Μέκκα. Ο Μωάμεθ διέταξε τους άνδρες του να την σκοτώσουν, σε όποιο μέρος αν την πετύχουν. Αργότερα την εντόπισαν, και ποδοπατήθηκε μέχρι θανάτου από ένα έφιππο στρατιώτη.
[32]
Αποτίμηση
Ο Μωάμεθ διέταζε την δολοφονία πολυάριθμων ανθρώπων, συχνά επειδή τον είχαν προσβάλλει χρόνια πριν, ή επειδή είχαν γράψει ποιήματα εναντίον του Ισλάμ, και το ψέμα το επέτρεπε, φτάνει αυτό να οδηγούσε στον θάνατο των εχθρών του. Επίσης διέταζε να δολοφονούνται οι αποστάτες.
[33] Οι οπαδοί του Μωάμεθ είχαν δολοφονήσει άνδρες και γυναίκες, μέχρι και ένα τυφλό, και αποκεφάλιζαν εκατοντάδες Εβραίους που είχαν παραδοθεί στους Μουσουλμάνους.
Φυσικά, αυτές οι δολοφονίες και εκτελέσεις δεν μας οδηγούν υποχρεωτικά στο συμπέρασμα πως ο Μωάμεθ ήταν ένας αιμοδιψής τύραννος, όπως συχνά παρουσιάζεται σε Χριστιανικά και Εβραϊκά γραπτά.
Όπως είπα και νωρίτερα, ο Μωάμεθ είχε κάνει πολλές αγαθές και μεγαλοπρεπείς χειρονομίες, και είχε συγχωρήσει πολλούς από εκείνους που τον αντιμάχονταν.
Παρά ταύτα, ενώ ο Μωάμεθ ίσως να μην ήταν τόσο κακός όσο τον παρουσιάζουν κάποιοι επικριτές του, πάντως ούτε ήταν τόσο καλός όσο τον θέλουν οι θαυμαστές του.
Όπως είχε παρατηρήσει και ο Thomas Lippman, μάλλον μπορούμε να πούμε πως ο Μωάμεθ ήταν ειλικρινής, αφιερωμένος, θαρραλέος, γενναιόδωρος, συμπονετικός και αφοσιωμένος στην κοινωνική δικαιοσύνη και μεταρρύθμιση. Ο αβασάνιστος όμως θαυμασμός του ατόμου του, όπως ακούγεται από τα στόματα των απλών Μουσουλμάνων, εθελοτυφλεί στις αποδείξεις πως ο Προφήτης μερικές φορές ήταν και εκδικητικός, μοχθηρός, και διπρόσωπος. Στο κάτω-κάτω, ήταν και άνθρωπος, και φιλόδοξος.
[34]
Ο απόλυτα ήμερος, άπειρα συγχωρητικός και τέλεια ελεήμων Προφήτης που κηρύττουν τα Μουσουλμανικά γραπτά, απλώς δεν υφίστατο ποτέ. Ο ιστορικός Μωάμεθ μοιάζει περισσότερο με όσα λέει ο Lippman στην προηγούμενη παράγραφο. Αν όμως οι Μουσουλμάνοι στ’ αλήθεια πίστευαν πως ο Μωάμεθ ήταν το πιο τέλειο παράδειγμα ηθικής στην ιστορία, τότε οφείλουν να αγκαλιάσουν όλες του τις πράξεις, και όχι μόνο εκείνες που ταιριάζουν με την Χριστιανική ηθική που έχει προωθηθεί στην Δύση. Στην Ισλαμική σκέψη, ο Μωάμεθ είναι το πρότυπο με το οποίο συγκρίνονται όλοι οι άλλοι. Δηλαδή, ό,τι και να κάνει ο Μωάμεθ, εξ ορισμού θεωρείται ηθικός.
Εάν εισαχθεί άλλο πρότυπο σύγκρισης, τότε η Ισλαμική πίστη διαλύεται. Για παράδειγμα, όταν οι Μουσουλμάνοι προσπαθούν τόσο απεγνωσμένα να «εξηγήσουν» τις φρικαλεότητες του Μωάμεθ, στην ουσία προσπαθούν να δείξουν ότι ο Μωάμεθ έχει κάποια αντιστοιχία με τα Χριστιανικά ηθικά πρότυπα. Αλλά μια τέτοια προσπάθεια είναι εντελώς εξωφρενική. Ο Μωάμεθ είχε δολοφονήσει αμέτρητους ανθρώπους (βασανίζοντας πολλούς από αυτούς), είχε ληστέψει ανθρώπους, είχε νυμφευθεί δεκατρείς γυναίκες (μία από αυτές ήταν ανήλικο κορίτσι), είχε συμμετάσχει στο εμπόριο σκλάβων, και επέτρεπε τον ξυλοδαρμό των γυναικών από τους συζύγους τους.
[35]
Κρινόμενος με τα μέτρα που όρισε ο Ιησούς, ο Μωάμεθ αποτυγχάνει παταγωδώς. Έτσι, όταν οι Μουσουλμάνοι βρίσκουν τον εαυτό τους να υπεραμύνεται του ηθικού χαρακτήρα του Μωάμεθ, ίσως να το κάνουν επειδή βρίσκουν τα ηθικά πρότυπα του Ιησού πιο πειστικά από τα ηθικά πρότυπα του Μωάμεθ, και, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, προσπαθούν να αντικαταστήσουν την κηλιδωμένη ζωή του Μωάμεθ με την ακηλίδωτη ζωή του Ιησού.
Αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε ίσως είναι καιρός οι Μουσουλμάνοι να αναζητήσουν ένα άλλο αγγελιοφόρο, έναν που όντως θα του αξίζει ο θαυμασμός, ο έπαινος, ο σεβασμός και η προσκύνηση μας.
Σημειώσεις:
01
. Abul, A’ la Mawdudi, Towards Understanding Islam (Προς την Κατανόηση του Ισλάμ) (New York: Islamic Circle of North America, 1986), σελ. 60.
02. Maulana Muhammad Ali, Muhammad the Prophet (St. Lambert: Payette and Sims, 1993), σελ. 144-145, 165, 169.
03. Allama Sir Abdullah Al-Mamun Al-Suhrawardy, The Wisdom of Muhammad (Η Σοφία του Μωάμεθ) (New York: Citadel Press, 2001), σελ. 17.
04
. Για παράδειγμα, ο Maulana Muhammad Ali απαντά στις κατηγορίες για φόνους και δολοφονίες με τα ακόλουθα: «Πώς είναι δυνατόν ο Προφήτης, ενώπιον μιας τέτοιας ξεκάθαρης πληροφορίας, να διατάξει τον φόνο εκείνων που τον κακολόγησαν, και πώς ήταν δυνατόν οι Μουσουλμάνοι να εκτελέσουν μια διαταγή που ερχόταν σε τελεία αντίθεση με το Άγιο Κοράνι; Ήταν απλώς αδύνατον, και, αν ο Ibn Hisham ή ο Waqidi λένε πως ο Προφήτης διέταξε την δολοφονία των κακολογούντων, τότε ο Ibn Hisham ή ο Waqidi -μια ισχνή αυθεντία άλλωστε- πρέπει να απορριφθούν» (Ali, σελ. 199).
Η «ξεκάθαρη πληροφορία» που υποτίθεται πως αναιρεί όλες τις ιστορικές λεπτομέρειες των δολοφονιών του Μωάμεθ βρίσκεται μέσα στο Κοράνι: «Είναι βέβαιο πως θα δοκιμασθείτε σε ό,τι αφορά τα πλούτη σας και τις ψυχές σας, και είναι βέβαιο πως θα ακούσετε από εκείνους που τους έχει δοθεί το Βιβλίο ενώπιόν σας, και από εκείνους που είναι πολυθεϊστές, πολλές ενοχλητικές κουβέντες. Και αν έχετε υπομονή, και φυλάγεστε (από κάθε κακό), σίγουρα αυτό θα είναι ένα από τα ζητήματα που θα (πρέπει να) κριθεί» (3:186).
Αυτό το εδάφιο δεν μοιάζει να επαρκεί για την απόρριψη των διαφόρων ιστορικών αφηγήσεων των φρικαλεοτήτων του Μωάμεθ.
5.
Ibn Ishaq, Sirat Rasul Allah (The Life of Muhammad), (Η ζωή του Μωάμεθ) A. Guillaume, tr. (New York: Oxford University Press, 1980), σελ. 164.
8.
Του ιδίου., σελ. 367. Αυτή η αφήγηση επιβεβαιώνεται στο Sahih Al-Bukhari, Dr. Muhammad Matraji, tr. (New Delhi: Islamic Book Service, 2002), Nο.3032.
10.
Του ιδίου., σελ. 368.
11.
Του ιδίου., σελ. 369.
12.
Του ιδίου., σελ. 372-373.
13.
Του ιδίου., σελ. 461.
14.
Του ιδίου., σελ. 464.
15.
Του ιδίου., p. 464. Επίσης στο Al-Tabari, The History of Al-Tabari: Τόμος 8, Michael Fishbein, tr. (Albany: State University of New York Press, 1997), σελ. 27-41.
16.
Al-Tabari, Τόμος 8, σελ. 38.
19.
Του ιδίου., σελ. 482.
20.
Του ιδίου., σελ. 482-483.
21.
Του ιδίου., σελ. 510-517.
22.
Του ιδίου., σελ. 515.
23.
Sahih Al-Bukhari, Dr. Muhammad Matraji, tr. (New Delhi: Islamic Book Service, 2002), Nο. 3022. Η δολοφονία αυτή επιβεβαιώνεται στα Nο. 3023, 4038, 4039, 4040.
25.
Του ιδίου., σελ. 674.
26.
Του ιδίου., σελ. 675.
27.
Του ιδίου., σελ. 675.
28. Του ιδίου., σελ. 675.
29. Του ιδίου., σελ. 676.
30. Του ιδίου., σελ. 551.
31.
Του ιδίου., σελ. 551. Επίσης στο Al-Tabari, σελ. 179-181.
32.
Του ιδίου., σελ. 551.
33.
Al-Bukhari, Nο.3017 αναφέρει πως ο Μωάμεθ είχε πει, «Αν κάποιος απορρίψει την θρησκεία του, σκοτώστε τον.»
34.
Thomas W. Lippman, Understanding Islam: An Introduction to the Muslim World (Κατανοώντας το Ισλάμ: Μια Εισαγωγή στον Μουσουλμανικό Κόσμο) (New York: Penguin Putnam Inc., 2002), σελ. 52.
35. Βλέπε: Sahih Muslim, Abdul Hamid Siddiqi, tr., αριθμός 142 . Δες επίσης και Κοράνι 4:34
Πηγή: http://www.answeringinfidels.com/content/view/61/1/
ΗΤΑΝ Ο ΜΩΑΜΕΘ ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΣ;
Μια έρευνα πάνω στην σχέση του Μωάμεθ με ένα 9χρονο κοριτσάκι
Για την Δυτική νοοτροπία, ίσως το πιο ενοχλητικό στοιχείο που υπάρχει στο Ισλάμ να είναι η σεξουαλική σχέση που είχε ο ιδρυτής αυτής της θρησκείας με ένα 9χρονο κοριτσάκι.
Εξ αιτίας αυτού του γεγονότος, έχει γίνει όλο και πιο σύνηθες σε ορισμένους κύκλους να αναφέρονται στον….Προφήτη του Ισλάμ ως «παιδεραστή». Φυσικά, αυτόν τον χαρακτηρισμό οι Μουσουλμάνοι τον βρίσκουν αβάσταχτα προσβλητικό, αφού θεωρούν τον Μωάμεθ τον ιδανικό δούλο του Θεού, και το πιο τέλειο παράδειγμα του πως πρέπει να επιδιώκει να γίνει ένας άνθρωπος. Εν πάση περιπτώσει, η σχέση αυτή του Μωάμεθ με ένα ανήλικο παιδί δημιουργεί πρόβλημα στους Μουσουλμάνους, ειδικά σε εκείνους που θέλουν να μεταδώσουν την πίστη τους σε άλλους.
Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών που ακολουθούν θα προκαλέσει σοκ σε εκείνους που δεν γνωρίζουν τίποτε για το ζήτημα αυτό, πρέπει να προσέξουμε να μην σπεύσουμε σε πρόωρα συμπεράσματα για τον Μωάμεθ. Η παιδεραστία είναι μια από τις πιο βαριές κατηγορίες που θα μπορούσε να υποστεί ένας άνθρωπος, έτσι ο όρος «παιδεραστής» πρέπει να χρησιμοποιηθεί με πολλή προσοχή. Επίσης πρέπει να θυμόμαστε πως, αν ένας άνδρας έχει
σεξουαλικές σχέσεις με ένα νεαρό κορίτσι μέσα στα πλαίσια μιας κουλτούρας που επιτρέπεται μια τέτοια ένωση, αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως ο άνδρας αυτός είναι ένας «σάτυρος» όπως ο όρος «παιδεραστής» αφήνει να εννοηθεί. Ειδικά οι Χριστιανοί θα πρέπει να μην κάνουν χαρακτηρισμούς αβασάνιστα.
Έχοντας λοιπόν κάνει αυτές τις διευκρινίσεις, και έχοντας κατά νουν την Δυτική αρχή, πως ένας άνθρωπος θεωρείται αθώος μέχρι να αποδειχθεί ένοχος, ας εξετάσουμε τώρα προσεκτικά την σχέση του Μωάμεθ με την Aisha.
Ευρισκόμενος αντιμέτωπος με τις κριτικές των Δυτικών, κάποιος Μουσουλμάνος απολογητής συγκέντρωσε πληροφορίες από διάφορες αφηγήσεις, σε μια προσπάθεια να αποκρούσει τους ισχυρισμούς πως η Aisha ήταν τόσο μικρή, όσο διατείνονται οι διάφοροι κριτικοί:
Η πιο συνηθισμένη παρανόηση ως προς την ηλικία της Aishah μπορεί να αναιρεθεί στα ακόλουθα… Ο Isabah, μιλώντας για την θυγατέρα του Αγίου Προφήτη, την Fatimah, λέει πως ήταν περίπου πέντε χρόνια μεγαλύτερη από την Aishah. Είναι καλά διαπιστωμένο γεγονός, πως η Fatimah είχε γεννηθεί όταν ξαναχτιζόταν το Ka’ bah, δηλαδή, πέντε χρόνια πριν από την Κλήση. Συνεπώς, η Aishah είχε γεννηθεί την χρονιά της Κλήσης ή λίγο νωρίτερα, άρα δεν θα μπορούσε να είναι μικρότερη των δέκα ετών όταν παντρεύτηκε τον Άγιο Προφήτη στο δέκατο έτος της Κλήσεως… Και, δεδομένου ότι το διάστημα ανάμεσα στην τελετή του γάμου και την ολοκλήρωση της γαμήλιας σχέσης δεν ήταν μικρότερη από πέντε χρόνια -επειδή η ολοκλήρωση της σχέσης τους έλαβε χώρα κατά το δεύτερο έτος της Φυγής- συνεπάγεται ότι δεν θα μπορούσε να είναι μικρότερη από δεκαπέντε ετών την δεδομένη χρονική στιγμή. Ο συνήθης ισχυρισμός πως ήταν έξι ετών όταν έγινε ο γάμος και εννέα ετών όταν ολοκληρώθηκαν οι σχέσεις τους είναι σίγουρα εσφαλμένος, επειδή προϋποθέτει πως η περίοδος ανάμεσα στον γάμο και την ολοκλήρωση των σχέσεών τους ήταν μόνο τρία χρόνια, πράγμα που είναι ιστορικά λάθος.
[1]
Το πρόβλημα με αυτή την επιλεκτική και προσεκτικά διαμορφωμένη απάντηση (εκτός από την παντελή έλλειψη τεκμηρίωσης) είναι πως αγνοεί το πλήθος των αφηγήσεων που τώρα έχουμε στην διάθεσή μας, τα οποία καταγράφουν την ηλικία της Aisha όταν ο Μωάμεθ ολοκλήρωσε την γαμήλια σχέση τους. Πολλές από τις αφηγήσεις αυτές είναι από την ίδια την Aisha. Μάλιστα, τα τεκμήρια που πιστοποιούν τον γάμο του Μωάμεθ με την ανήλικη Aisha είναι το ίδιο ισχυρά, όσο είναι σχεδόν κάθε άλλη πληροφορία στο Ισλαμ.
Έχουμε πληθώρα παραδόσεων που διηγούνται την πρόταση γάμου του Μωάμεθ, όταν η Aisha ήταν έξι ή επτά ετών, όπως επίσης την ολοκλήρωση των συζυγικών σχέσεων του γάμου αυτού, όταν εκείνη ήταν εννέα ετών:
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) διηγήθηκε πώς ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) την νυμφεύθηκε όταν εκείνη ήταν έξι ετών, και συνευρέθηκε μαζί της συζυγικά όταν εκείνη ήταν εννέα ετών. Μετά εκείνη έμεινε μαζί του εννέα χρόνια (δηλαδή, μέχρι τον θάνατό του)
.[2]
Ο Khadijah απεβίωσε τρία χρόνια πριν από τον Προφήτη (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) αποχώρησε για την πόλη Madina. Έμεινε εκεί επί δύο χρόνια περίπου και μετά νυμφεύθηκε την Aisha όταν εκείνη ήταν κορίτσι μόλις έξι ετών, και ολοκλήρωσε τις συζυγικές τους σχέσεις όταν εκείνη έγινε εννέα ετών
.[3]
Ο Urwa αφηγήθηκε: Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) το συνέταξε (το γαμήλιο συμφωνητικό) με την Aisha όταν εκείνη ήταν έξι ετών και ολοκλήρωσε τον γάμο του μαζί της όταν εκείνη έγινε εννέα ετών.
[4]
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) αναφέρει: Ο Απόστολος του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) με νυμφεύθηκε όταν ήμουν έξι ετών, και με πήρε μέσα στο σπίτι του όταν έγινα εννέα ετών.
[5]
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) ανέφερε πως ο Απόστολος του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) την νυμφεύθηκε όταν εκείνη ήταν επτά ετών, και πως την πήγαν στο σπίτι του σαν νύφη όταν έγινε εννέα ετών, και οι κούκλες της ήταν μαζί της. Και πως όταν εκείνος (ο Προφήτης) απεβίωσε, εκείνη ήταν δεκαοκτώ ετών
.[6]
Αυτό είναι μόνο ένα δείγμα από τις πρώιμες Μουσουλμανικές παραδόσεις που αναφέρουν τον γάμο του Μωάμεθ με την ανήλικη Aisha, όμως αποτελούν αρκετή απόδειξη πως σίγουρα δεν ήταν δεκαπέντε ετών όταν ολοκληρώθηκαν οι συζυγικές τους σχέσεις, όπως ισχυρίζεται ο Maulana Ali.
Πέραν των παραδόσεων που αναφέρονται στην ηλικία της Aisha, το Hadith μας παρέχει και λεπτομέρειες για το πώς ξεκίνησε η σχέση τους, και πώς αυτή εξελίχθηκε :
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) αφηγήθηκε πως ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) της είχε πει: «Σε είχαν παρουσιάσει μέσα σε όνειρό μου δύο φορές. Σε είδα ζωγραφισμένη σε ένα κομμάτι μετάξι και κάποιος είπε (σε μένα), «Αυτή είναι η σύζυγός σου». Όταν ξεσκέπασα την ζωγραφιά, είδα πως ήταν η δική σου μορφή. Είπα: «Αν αυτό είναι από τον Αλλάχ, τότε ας γίνει.»
[7]
Αφού είχε δει αυτό το όνειρο για την Aisha, ο Μωάμεθ προχώρησε να ζητήσει το χέρι της σε γάμο από τον πατέρα της, τον Abu Bakr. Πολύ δικαιολογημένα, ο Abu Bakr είχε αντίρρηση στην αρχή, όμως ο Μωάμεθ κατάφερε να τον πείσει να αποδεχθεί, έτσι η Aisha οδηγήθηκε αργότερα στο σπίτι του Μωάμεθ:
Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) ζήτησε από τον Abu Bakr το χέρι της Aisha σε γάμο. Ο Abu Bakr του είπε: «
Μα, αφού είμαι αδερφός σου.» Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) του είπε: «
Είσαι όντως ο αδερφός μου, σύμφωνα με την θρησκεία του Αλλάχ και το Βιβλίο του, όμως εκείνη (η Aisha) είναι νόμιμο να την νυμφευθώ.»
[8]
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) αφηγήθηκε
: Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του)
με νυμφεύτηκε όταν ήμουν κορίτσι των έξι (ετών). Πήγαμε στην Madina και μείναμε στην οικία του Bani-al-Harith bin Khazraj. Μετά αρρώστησα και μου έπεσαν τα μαλλιά. Αργότερα μάκρυναν τα μαλλιά μου [πάλι] και η μητέρα μου, η Umm Ruman, με πλησίασε όταν έπαιζα σε μια κούνια με μερικές από τις φίλες μου. Μου φώναξε να πάω κοντά και εγώ πήγα, μη γνωρίζοντας τι ήθελε να κάνει σε μένα. Με έπιασε από το χέρι και με ανάγκασε να σταθώ στην πόρτα της οικίας. Ήμουν με κομμένη την ανάσα εκείνη τη στιγμή, και όταν έγινε καλά η αναπνοή μου, πήρε λίγο νερό και έτριψε το πρόσωπο και το κεφάλι μου με αυτό. Μετά με πήρε μέσα στην οικία. Εκεί μέσα στην οικία είδα μερικές γυναίκες Ansari που μου είπαν: «Τις καλύτερές μας ευχές, και η ευλογία του Αλλάχ, και καλότυχη!» Μετά με εμπιστεύτηκε σ’ αυτές, και εκείνες με ετοίμασαν (για τον γάμο). Τελείως απροσδόκητα, ο Απόστολος του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του] ήρθε σε μένα το πρωί και η μητέρα μου με παρέδωσε σ’ αυτόν,
και ήμουν εκείνη την ημέρα ένα κορίτσι των εννέα ετών.[9]
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) αφηγήθηκε: Όταν ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) με νυμφεύτηκε, η μητέρα μου ήρθε σε μένα και με έκανε να μπω στο σπίτι του [του Προφήτη] και τίποτε δεν μου έκανε τόση έκπληξη, όσο η προσέλευση του Αποστόλου του Αλλάχ σε μένα, πριν το μεσημέρι
.[10]
Άπαξ και η Aisha έγινε μέρος του νοικοκυριού του Μωάμεθ, έγινε και η προτιμώμενη σύζυγος, ακόμα και μετά από τους γάμους του με αρκετές άλλες γυναίκες. Μάλιστα, οι άλλες σύζυγοι του Μωάμεθ έπρεπε να τον εκλιπαρούν, για να τις περιποιείται το ίδιο με την Aisha
[11]:
Οι σύζυγοι του Αποστόλου του Αλλάχ Προφήτης [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του] ήταν σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα απαρτιζόταν από την Aisha, την Hafsa, την Safiyya και την Sauda· η άλλη ομάδα απαρτιζόταν από την Umm Salama και τις υπόλοιπες συζύγους του Αποστόλου του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του]. Οι Μουσουλμάνοι γνώριζαν πως ο Απόστολος του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του] αγαπούσε την Aisha, γι’ αυτό, αν κάποιος είχε ένα δώρο που ήθελε να το δώσει στον Απόστολο του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του], θα το καθυστερούσε μέχρι ο Απόστολος του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του] να πάει στο σπίτι της Aisha… Η ομάδα της Umm Salama συζήτησε το ζήτημα αυτό μεταξύ τους, και αποφάσισαν να πάει η Umm Salama να παρακαλέσει τον Προφήτη του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του], να πει στον κόσμο να στέλνει τα δώρα του σ’ αυτόν, σε όποιο άλλο συζυγικό σπίτι τυχαίνει να βρίσκεται ο Απόστολος του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του]….. [Ο Μωάμεθ απάντησε]: «
Μην με πληγώνετε, σε ό,τι αφορά την Aisha, αφού η Θεϊκή Αποκάλυψη δεν μου το υπέδειξε σε κανένα άλλο κρεβάτι, παρά μόνο σε εκείνο της Aisha.». Μετά, η ομάδα της Umm Salama φώναξε την Fatimah, την θυγατέρα του Αποστόλου του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) και την έστειλαν στον Απόστολο του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του] για να του πει: «Οι σύζυγοί σου ζητούν να τις μεταχειρίζεσαι εκείνες και την θυγατέρα του Abu Bakr με ίσους όρους.»
[12]
Έτσι, βλέπουμε πως η Aisha είχε μια ιδιάζουσα θέση τιμής ανάμεσα στις συζύγους του Μωάμεθ, κάτι που προκαλούσε μεγάλες εντάσεις ανάμεσα στις γυναίκες του. Μιας και θεωρείται ιστορικά βέβαιο πως η Aisha ήταν πολύ νεαρή όταν ολοκληρώθηκαν οι συζυγικές σχέσεις της με τον Μωάμεθ, οι κριτικοί συχνά καταγγέλλουν πως η προτίμηση που έδειχνε ο Μωάμεθ για την Aisha αποκαλύπτει την προτίμησή του για μικρά κορίτσια. Το Hadith παρέχει αρκετά στοιχεία που τείνουν να επιβεβαιώσουν μια τέτοια άποψη:
Όταν πήρα την άδεια του Αποστόλου του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του], με ρώτησε αν είχα νυμφευθεί μια ώριμη γυναίκα. Μου είπε: «
Γιατί δεν πήρες μια παρθένα που θα έπαιζε μαζί σου, και εσύ θα έπαιζες μαζί της;» Εγώ του απάντησα: «Ω, Απόστολε του Αλλάχ! Ο πατέρας μου έχει πεθάνει, και έχω μικρές αδελφές, και έτσι δεν μου φάνηκε πρέπον, να πάρω για σύζυγο ένα μικρό κορίτσι σαν αυτές, που ούτε θα τις δίδασκε τρόπους, ούτε θα τις εξυπηρετούσε.»
[13]
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) αφηγήθηκε: «Συνήθιζα
να παίζω με τις κούκλες μπροστά στον Προφήτη [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του]
, και οι φίλες μου έπαιζαν επίσης μαζί μου. Όταν ο Απόστολος του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του] έμπαινε [στην οικία μου], εκείνες συνήθως κρυβόντουσαν, όμως
ο Προφήτης [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του]
τις φώναζε πίσω και τους έλεγε να έρθουν και αυτές να παίξουν μαζί μου».[14]
Παρά ταύτα, πρέπει να σημειωθεί πως, αν ο Μωάμεθ ήταν όντως παθιασμένος με νεαρά κορίτσια, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε πάρει πολλά άλλα κοριτσάκια για συζύγους του. Έτσι κι’ αλλιώς, ο Μωάμεθ εν καιρώ απέκτησε πλήρη εξουσία σε όλη την Μεδίνα και αργότερα στην Μέκκα, και όμως, δεν έφτιαξε για τον εαυτόν του κάποιο χαρέμι από νεαρά κορίτσια.
Αυτό που βρίσκουμε συγκλονιστικό, είναι η επαναληπτική αναφορά σε ένα από τα καθήκοντα της Aisha σαν σύζυγος του Μωάμεθ. Είχε την απαίτηση η νεαρή νύφη να του καθαρίζει τους λεκέδες σπέρματος από τα ρούχα του, πριν βγει ο Μωάμεθ να πάει για προσευχή:
Ο Sulaiman bin Yasar αφηγείτο: «
Την ρώτησα την Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της)
σχετικά με τα ρούχα τα λερωμένα με σπέρμα. Εκείνη μου είπε: «
Συνήθως το ξέπλενα από το ένδυμα του Απόστολου του Αλλάχ [η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του)
και εκείνος μετά πήγαινε για προσευχή, με τα σημάδια του νερού ακόμα ορατά.»
[15]
Η Aisha έλεγε: Σε περίπτωση που το έβλεπες (δηλαδή τον λεκέ σπέρματος), ήταν αρκετό (για να καθαριστεί το ένδυμα) αν απλώς πλενόταν εκείνο το σημείο, και, σε περίπτωση που δεν το είχες δει, τότε ήταν αρκετό να ραντίσεις εκείνο το σημείο με νερό, επειδή, όποτε τυχόν το παρατηρούσα πάνω σε ρούχο του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ [ειρήνη σ’ αυτόν), απλώς το έξυνα να φύγει από το ρούχο και εκείνος έκανε προσευχή καθώς το φορούσε.
[16]
Η Aisha (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί της) αφηγήθηκε:
«Συνήθιζα να πλένω το σπέρμα από τα ρούχα του Προφήτη (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) αλλά ακόμα και τότε, πάλι παρατηρούσα ένα ή δύο κηλίδες να υπάρχουν πάνω στα ρούχα
του». [17]
Εκτός από αυτά, έχουμε αρκετές αναφορές όπου ο Μωάμεθ συνήθιζε να χαϊδεύει ερωτικά τις γυναίκες του όταν αυτές βρίσκονταν σε έμμηνο ρύση, και άλλες αναφορές για «νυχτερινούς γύρους», κατά τους οποίους είχε σεξουαλική επαφή με όλες τις συζύγους του μέσα στην ίδια νύχτα:
Η Aisha αφηγήθηκε: «
Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του)
και εγώ συνηθίζαμε να παίρνουμε το λουτρό μας μαζί, μέσα στον ίδιο κάδο, ακόμα και όταν ήμασταν σε τελετουργικά ακάθαρτη κατάσταση. Όταν είχα έμμηνο ρύση, με διέταζε να τυλίγω ένα ρούχο γύρω από την μέση μου, και μετά
με χάιδευε, όσο είχα την περίοδό μου. Συνήθιζε να φέρνει κοντά μου το κεφάλι του, όποτε βρισκόταν σε απομόνωση, και εγώ πλενόμουν έχοντας την περίοδό μου.»
[18]
Η Aisha είπε: «Όποτε ο Απόστολος του Αλλάχ (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του)
επιθυμούσε να χαϊδέψει ερωτικά κάποια από εμάς τις συζύγους κατά την διάρκεια των εμμήνων της, συνήθιζε να την διατάζει να τυλιχθεί με ένα πανί πρώτα, και μετά την χάιδευε.»
[19]
Ο Anas bin Malik (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί του) είχε πει: «
Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του]
συνήθιζε να επισκέπτεται όλες τις συζύγους του σε ένα γύρο, ημέρα και νύχτα, και οι γυναίκες του αυτές αριθμούσαν ένδεκα.» Είπα στον Anas: «Είχε ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) τις απαιτούμενες αντοχές να το κάνει αυτό;» Είπε ο Anas: «Διηγούμασταν, πως στον Προφήτη (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του) είχε δοθεί η δύναμη τριάντα (ανδρών).»
[20]
Ο Προφήτης (η ευλογία και η ειρήνη του Αλλάχ ας είναι μαζί του] είχε την συνήθεια να κάνει ένα γύρο (σεξουαλικών επαφών) με όλες τις συζύγους του μέσα σε μία νύχτα, και είχε εννέα συζύγους [την εποχή εκείνη].
[21]
Έτσι, γίνεται προφανές ότι:
1. Ο Μωάμεθ είχε σεξουαλικές σχέσεις με την Aisha όταν εκείνη ήταν πολύ μικρό παιδί,
2. Αυτή η σχέση επιδιώχθηκε από τον Μωάμεθ, αφού την είχε δει στον ύπνο του,
3. Αυτή ήταν η προτιμώμενη σύζυγός του,
4. Σε αυτήν είχε δοθεί το καθήκον να καθαρίζει τους λεκέδες σπέρματος από τα ρούχα του,
5. Την χάιδευε ερωτικά εκείνη (και τις άλλες) κατά την περίοδό της και
6. Κατά καιρούς είχε σεξουαλική επαφή με την Aisha και με τις άλλες συζύγους του, μέσα στην ίδια μέρα.
Οι Μουσουλμάνοι
απολογητές αντιμετωπίζουν αυτά τα δεδομένα με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Όπως ήδη διαπιστώσαμε, κάποιοι υποστηρικτές του Ισλάμ απορρίπτουν τα hadith που καταγράφουν το νεαρό της ηλικίας της Aisha. Όμως, είδαμε πως τα στοιχεία που αποδεικνύουν την ηλικία της Aisha είναι αναμφισβήτητα πολύ ισχυρά για να τα περιφρονήσουμε. Μια άλλη μέθοδος υποστήριξης του γάμου του Μωάμεθ με την Aisha είναι η Μουσουλμανική τάση για
ηθικό σχετικισμό. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, αφού οι διαφορετικές κουλτούρες έχουν διαφορετικά μέτρα ηθικότητας, είναι λάθος να κριτικάρονται τα μέτρα ηθικότητας των άλλων, στηριζόμενοι πάνω στο ημέτερο ηθικό σύστημα.
Ας αναλογιστούμε τα σχόλια του Maqsood Jafri και του Abdur Squires:
Οι Άραβες εφάρμοζαν την πολυγαμία. Ακολουθώντας το έθιμο αυτό, ο Προφήτης Μωάμεθ νυμφεύτηκε κάποιες κυρίες. Η Hazrat Khadijah ήταν δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερη [από αυτόν] όταν έγινε ο γάμος τους. Οι περισσότερες όμως ήσαν στην ηλικία του. Στα πενήντα του, νυμφεύτηκε την Hazrat Aiysha, την κόρη του Hazrat Abu Bakr όταν είχαν μόλις ανθίσει τα νιάτα της. Με υπονοούμενο τον γάμο αυτό, κάποιοι από τους ανατολιστές κατηγορούν τον Προφήτη Μωάμεθ ως «παιδεραστή». Δεν ήταν όμως μονάχα ο Προφήτης Μωάμεθ που είχε νυμφευτεί μικρό κορίτσι, αλλά [ακόμα] και ο πατέρας της Hazrat Aiysha, ο Hazrat Abu Bakr είχε επίσης νυμφευτεί ένα μικρό κορίτσι στα εξήντα του. Ήταν μέρος της επικρατούσας Αραβικής κουλτούρας και έθιμό της. Συνεπώς, δεν θα έπρεπε να το παίρνουμε στα σοβαρά.
[22]
Η πλειοψηφία των Ισλαμιστών νομομαθών λέει πως το νωρίτερο που μπορεί να ολοκληρωθεί συζυγικά ένας γάμος, είναι με την εμφάνιση της σεξουαλικής ωριμότητας (
bulugh), που υποδηλώνει την εφηβεία. Εφ’ όσον αυτό ήταν η νόρμα σε όλες τις Σημιτικές κουλτούρες και παραμένει η νόρμα σε πολλές άλλες κουλτούρες σήμερα, τότε σίγουρα δεν είναι κάτι που είχε εφεύρει το Ισλάμ.
[23]
Έτσι, αφού η πρακτική του να νυμφεύονται νεαρά κορίτσια ήταν «μέρος της επικρατούσας Αραβικής κουλτούρας και έθιμό της», δεν θα πρέπει λοιπόν «να παίρνεται στα σοβαρά» σαν στοιχείο κριτικής εναντίον του Ισλάμ. Αυτή η γραμμή υπεράσπισης είναι στ’ αλήθεια εκπληκτική, διότι, όταν υπερασπίζονται την ηθική τελειότητα του Μωάμεθ, οι ίδιοι οι Μουσουλμάνοι συχνά επιμένουν πως ο Μωάμεθ καταδίκαζε την Αραβική κουλτούρα για την επικρατούσα ανηθικότητά της:
Αφού πέρασε την ζωή του με ένα τόσο αγνό, καθαρό και πολιτισμένο τρόπο, έρχεται μια επανάσταση στην ζωή του [Μωάμεθ]. Τον κουράζει ο σκοταδισμός και η άγνοια, η διαφθορά, η ανηθικότητα, η ειδωλολατρία και η ακαταστασία που τον περιστοιχίζουν από όλες τις μεριές… Θέλει να αποκτήσει εκείνη την δύναμη με την οποία θα μπορέσει να προκαλέσει την πτώση του διεφθαρμένου και ακατάστατου κόσμου, και να θέσει τα θεμέλια ενός νέου και καλύτερου…
Ήθελε να αλλάξει ολόκληρη την δομή της κοινωνίας που τους είχε παραδοθεί προ αμνημονεύτων χρόνων.
[24]
Οι Μουσουλμάνοι πολύ πρόθυμα υποδεικνύουν την ανηθικότητα στον υπόλοιπο κόσμο, και προπαντός στην Δύση.
Με αυτό όμως, οι Μουσουλμάνοι εκπέμπουν ένα πολύ ασυνεπές μήνυμα προς τα έξω. Όταν βρεθούν αντιμέτωποι με μια ανήθικη πρακτική κάποιας άλλης κουλτούρας, οι Μουσουλμάνοι ομόφωνα κραυγάζουν «Καταδικάζουμε αυτές τις πρακτικές, επειδή εναντιώνονται στον αιώνιο, τέλειο και αναλλοίωτο Νόμο του Θεού!». Και όμως, όταν κάποιος εξετάσει πιο εξονυχιστικά τον ηθικό χαρακτήρα του Μωάμεθ, οι ίδιοι οι Μουσουλμάνοι ξαφνικά λένε «Μην τολμάτε να κρίνετε τον Μωάμεθ! Πρέπει να θυμάστε πως ήταν από διαφορετική κουλτούρα! Ο γάμος με μικρά κορίτσια ήταν κοινή πρακτική στην Αραβία, και συνεχίζει να είναι, χάρη στο προηγούμενο του Μωάμεθ. Οι διαφορετικοί λαοί έχουν διαφορετικές ηθικές νόρμες, οπότε, δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανένα η σεξουαλική σχέση του Μωάμεθ με ένα εννιάχρονο κορίτσι.»
Αυτή η βολική μεταπήδηση από τον ηθικό απολυτισμό στον ηθικό σχετικισμό είναι λογικά απαράδεκτη. Παρά ταύτα, οι Μουσουλμάνοι απολογητές έχουν διαμορφώσει και μια άλλη απάντηση για τους επικριτές του Μωάμεθ, ήτοι, πως ο γάμος του Μωάμεθ με την Aisha ήταν μέρος του σχεδίου του Θεού (δηλαδή, ο Θεός είχε κάποιο λόγο για να γίνει αυτός ο γάμος):
Θα πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν πως, όπως όλες οι πράξεις του Αγίου Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), έτσι και αυτός ο γάμος είχε ένα Θείο Σκοπό. Η Hadrat Aisha ήταν ένα πρόωρα ανεπτυγμένο κορίτσι, και εξελισσόταν στο μυαλό και στο σώμα με ταχύτητα που προσιδιάζει σε τέτοιες σπάνιες προσωπικότητες. Είχε εισαχθεί στον οίκο του Αγίου Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) μόλις ήταν στο κατώφλι της εφηβείας της - την πιο ευεπηρέαστη και διαπλαστική περίοδο της ζωής της. Ήταν ο Άγιος Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) εκείνος που καλλιέργησε τις ευαισθησίες της και οδήγησε την ανάπτυξη των ικανοτήτων της προς το πιο παραγωγική κατεύθυνση, κάνοντάς την έτσι να παίξει ένα διαπρεπή ρόλο στην ιστορία του Ισλάμ. Επί πλέον, ήταν η μόνη παρθένα κυρία που είχε μπει ποτέ μέσα στον οίκο του Αγίου Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), και συνεπώς η πλέον ικανή να μοιράζεται τα συναισθήματα άλλων κυριών μικρότερης ηλικίας, οι οποίες είχαν πολυάριθμες ερωτήσεις να υποβάλουν στον Άγιο Προφήτη (ειρήνη σ΄ αυτόν) σχετικά με σεξουαλικά ήθη και ηθική. Αυτές οι κυρίες ένοιωθαν ντροπή να κάνουν τέτοιες ερωτήσεις μέσω των πιο ηλικιωμένων συζύγων του Αγίου Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), λόγω σεμνότητας. Μπορούσαν να εκφράσουν τις σκέψεις τους συγκριτικά πιο ελεύθερα με την Aisha, η οποία ήταν λίγο-πολύ της δικής τους ηλικιακής ομάδας.
[25]
Η εφηβεία είναι ένα βιολογικό σημάδι που δείχνει πως μια γυναίκα είναι ικανή να τεκνοποιήσει. Μπορεί κανείς λογικά να το αμφισβητήσει αυτό; Ένα μέρος της σοφίας που εμπεριέχει ο γάμος του Προφήτη Μωάμεθ με την Aishah αμέσως μόλις έφτασε στην εφηβεία, είναι πως με αυτόν τον γάμο οριστικοποίησε ένα σημείο του Ισλαμικού Νόμου, αν και ήδη ήταν μια πολιτισμική νόρμα σε όλες τις Σημιτικές κοινωνίες (ακόμα και σε εκείνη που μεγάλωσε ο Ιησούς).
[26]
Εδώ οι Μουσουλμάνοι απολογητές ισχυρίζονται πως ο Μωάμεθ νυμφεύτηκε την Aisha για κάποιον θεϊκό σκοπό. Δηλαδή, τα νεαρά κορίτσια που έχουν απορίες για το σεξ χρειάζονταν κάποιον για να μιλήσουν γι’ αυτό, και ποιο πρόσωπο θα ήταν πιο κατάλληλο, από την νεαρή σύζυγό του Προφήτη; Πέραν αυτού, ο Μωάμεθ ήθελε να ορίσει την εφηβεία ως κατάλληλη ηλικία για γάμο, έτσι αποφάσισε να εφαρμόσει αυτόν τον κανόνα, κάνοντας την μικρή Aisha γυναίκα του.
Αυτή η υπερασπιστική θέση εμπεριέχει πολλά προβλήματα.
Πρώτον, μια τέτοιου είδους αντίδραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει σχεδόν οποιαδήποτε συμπεριφορά. Φανταστείτε να δικάζεται ένας σύζυγος για ξυλοδαρμό της συζύγου του. Όταν βρεθεί στο εδώλιο, εξηγεί στο δικαστήριο πως «Κύριε Δικαστά, πολλές γυναίκες είναι θύματα συζυγικού ξυλοδαρμού, και χρειάζονται κάποιον να του τα πούνε. Γι’ αυτό, από το μεγαλείο της καρδιάς μου, αποφάσισα να δείρω την γυναίκα μου, ώστε να μπορεί να παρηγορεί άλλες γυναίκες που δέρνονται από τους συζύγους τους.» Μια τέτοια εξήγηση ποτέ δεν θα γινόταν αποδεκτή (εκτός, πιθανότατα, σε χώρες κάτω από Ισλαμικό νόμο, όπου το Κοράνι εγγυάται το δικαίωμα του συζύγου να δέρνει την γυναίκα του).
[27]) Άλλωστε,
αν ο Μωάμεθ είχε επικηρύξει ως παράνομο το σεξ με παιδιά, αντί να γίνεται πρόθυμος εφαρμοστής του, τότε τα μικρά κοριτσάκια δεν θα είχαν λόγους να ανησυχούν για το σεξ, και φυσικά δεν θα υπήρχε λόγος να υποβάλουν τις απορίες τους στην Aisha.
Δεύτερον, δεν είναι απαραίτητο για ένα νομοθέτη να θεσμοθετεί νόμους διαπράττοντας τις ενέργειες που θα δημιουργήσουν νομικό προηγούμενο. Με άλλα λόγια, δεν χρειαζόταν ο Μωάμεθ να παντρευτεί στην πράξη ένα μικρό κορίτσι για να θεσμοθετήσει νόμο που να ορίζει την εφηβεία ως κατάλληλη ηλικία γάμου. Σαν νομοθέτης του Ισλάμ, ο Μωάμεθ θα μπορούσε κάλλιστα να εκδώσει ένα σχετικό διάταγμα. Για παράδειγμα, ο Μωάμεθ επέτρεπε στους συζύγους να δέρνουν τις γυναίκες τους. Ήταν απαραίτητο να δέρνει και ο Μωάμεθ τις γυναίκες του, προκειμένου να το θεσπίσει αυτό σαν νόμο; Βεβαίως όχι. Παρομοίως, όταν ένας Αμερικανός νομοθέτης ορίζει πως είναι αποδεκτός ο φόνος λόγω αυτοάμυνας, κανείς βεβαίως δεν θα ισχυριστεί πως ο νομοθέτης αυτός οφείλει να προβεί σε φόνο λόγω αυτοάμυνας, προκειμένου να ευσταθεί ο νόμος του. Συνεπώς, ο ισχυρισμός πως ήταν αναγκαίο ο Μωάμεθ να νυμφευτεί ένα μικρό κορίτσι προκειμένου να θεσπιστεί νομικά η εφηβεία ως η κατάλληλη ηλικία για γάμο, είναι εντελώς σαθρός.
Τρίτον, η Μουσουλμανική δήλωση πως η Aisha ήταν ένα «πρόωρα ανεπτυγμένο παιδί» διαστρέφει τα δεδομένα. Η ίδια η Aisha αναφέρει πως όταν την πήγαν στο σπίτι του Μωάμεθ, εκείνη έπαιζε πάνω σε μια κούνια με τις φίλες της. Επίσης, ακόμα έπαιζε με κούκλες. Με βάση αυτά τα στοιχεία, η Aisha φαντάζει σαν ένα απολύτως φυσιολογικό κοριτσάκι, και όχι σαν ένα νεαρό ενήλικα. Άλλωστε, ειπώθηκε πως ο Μωάμεθ δεν την νυμφεύτηκε επειδή ήταν πρόωρα ανεπτυγμένη - την επέλεξε, επειδή… την είχε δει στον ύπνο του.
Τέταρτον, οι Μουσουλμάνοι ψάχνουν για τους λόγους που θα δικαιολογούν την σχέση του Μωάμεθ με την Aisha, επειδή είναι πεπεισμένοι ότι όλα όσα έκανε ο Μωάμεθ έκρυβαν κάποιον θεϊκό σκοπό. Όταν οι κριτικοί επισημαίνουν τους πολυάριθμους
φόνους και δολοφονίες του Μωάμεθ, οι Μουσουλμάνοι λένε πως αυτές οι βίαιες πράξεις ήταν δίκαιες. Όταν οι κριτικοί επισημαίνουν
την έκταση της πολυγαμίας του Μωάμεθ, ή την συμμετοχή του στο
εμπόριο σκλάβων, ή τις
αμέτρητες ληστείες του,
[28] οι Μουσουλμάνοι παρέχουν απαντήσεις που όλες βασίζονται στην ιδέα που έχουν για τον Μωάμεθ, πως ήταν ένα έξοχο ηθικό παράδειγμα. Παρομοίως, όταν οι Μουσουλμάνοι βρεθούν αντιμέτωποι με τις λεπτομέρειες της
σεξουαλικής συνεύρεσης του Μωάμεθ με την Aisha, υποθέτουν πως θα υπάρχει κάποιος λόγος για όλα αυτά. Μετά εφευρίσκουν δικαιολογίες για την συμπεριφορά του Μωάμεθ (δηλαδή, πως τα άλλα κοριτσάκια δήθεν είχαν ανάγκη από κάποιο πρόσωπο για να μιλήσουν μαζί του για το σεξ), και προβάλλουν αυτές τις δικαιολογίες ως υπεράσπιση της ηθικότητας του Μωάμεθ. Όμως, οι μη-Μουσουλμάνοι δεν ενστερνίζονται αυτή την πίστη τους στην ηθική τελειότητα του Μωάμεθ. Όταν μάλιστα οι μη-Μουσουλμάνοι ακούνε για την
βιαιότητά του, την
απληστία του, την
πολυγαμία του, και την
υποστήριξη που έδειχνε στην συζυγική βία, δεν προφέρουν τόσο βιαστικά την δικαιολογία πως «σίγουρα θα είχε κάποιον λόγο», όπως κάνουν οι Μουσουλμάνοι. Γι’ αυτό, οι λόγοι που δίνονται για να δικαιολογήσουν τον γάμο του Μωάμεθ με την Aisha ακούγονται πολύ κούφιοι, όταν τους προβάλλουν σαν λογική υπεράσπιση των ενεργειών του Μωάμεθ.
Τέλος, οι Μουσουλμανικές εξηγήσεις για την συμπεριφορά του Μωάμεθ έχουν παραλείψει να συνυπολογίσουν τους κινδύνους που συνοδεύουν το σεξ σε μια ανώριμη ηλικία. Πολλοί Μουσουλμάνοι διατείνονται πως μόλις ένα νεαρό κορίτσι έχει την πρώτη της έμμηνο ρύση, είναι αρκετά ώριμη να τεκνοποιήσει. Αυτή η νοοτροπία του «αν έχει ματώσει, μπορεί να ζευγαρώσει», εκτός του ότι είναι απεχθής, είναι και εντελώς αναληθής. Ένα εννιάχρονο κοριτσάκι δεν είναι έτοιμο για σεξ, ούτε για τεκνοποιία, ακόμα και αν έχουν αρχίσει νωρίτερα από άλλα κοριτσάκια τα έμμηνά της. Παιδιά τέτοιας ηλικίας είναι ακόμα στην ανάπτυξη. Όταν τους προκύψει εγκυμοσύνη, τα σώματά τους διοχετεύουν τα θρεπτικά συστατικά στο σχηματιζόμενο έμβρυο, στερώντας τα αναπτυσσόμενα σώματα των κοριτσιών από τις τόσο αναγκαίες βιταμίνες, μέταλλα και άλλα στοιχεία. Επί πλέον, οι εφηβικές εγκυμοσύνες είναι και πρόξενοι ποικίλων επιπλοκών, επειδή απλούστατα, τα κορμιά των μικρών κοριτσιών δεν είναι έτοιμα για τοκετό.
Η Δύση έχει διακρίνει τους κινδύνους που η εφηβική εγκυμοσύνη μπορεί να επιφέρει. Οι Μουσουλμάνοι απολογητές συχνά υποστηρίζουν πως ο γάμος με νεαρά κορίτσια ήταν σύνηθες την βιβλική εποχή. Αυτό ίσως να αληθεύει,, αλλά μόνο επειδή οι γάμοι με νεαρές ήταν μέρος της κουλτούρας, και όχι επειδή ο Θεός τους είχε επικυρώσει. Ενώ πολλές Χριστιανικές χώρες έχουν αναγνωρίσει τις πιθανές βλάβες που μπορούν να επιφέρουν οι εγκυμοσύνες στις έφηβες κοπέλες, και ως εκ τούτου έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου,
οι Μουσουλμανικές χώρες συχνά αποκλείονται από τέτοιες προόδους, εξ αιτίας του Μωάμεθ. Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, επειδή οι Μουσουλμάνοι συχνά υποστηρίζουν πως ο Μωάμεθ ήταν επιστημονικά φωτισμένος, και πως το Κοράνι είναι ένα επιστημονικό αριστούργημα.
[29] Στην πραγματικότητα,
ο γάμος του Μωάμεθ με την Aisha βλάπτει μικρά κορίτσια κατά μήκος της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Οι κίνδυνοι έχουν επισημανθεί ακόμα και από τον
οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση σε μια προσπάθεια να αναχαιτιστούν οι πρακτικές που στηρίζονται από το Ισλάμ :
Οι παραδοσιακές πρακτικές μιας κουλτούρας αντικατοπτρίζουν τις αξίες και τις πεποιθήσεις που τηρούνται από τα μέλη μιας κοινωνίας, για διαστήματα που συχνά καλύπτουν ολόκληρες γενιές. Κάθε κοινωνική ομάδα στον κόσμο έχει συγκεκριμένες παραδοσιακές πρακτικές και πεποιθήσεις της ιδιαίτερης κουλτούρας του, μερικές από τις οποίες είναι ωφέλιμες για όλα τα μέλη, ενώ άλλες βλάπτουν μια συγκεκριμένη ομάδα, όπως οι γυναίκες. Στις βλαβερές αυτές παραδοσιακές πρακτικές συμπεριλαμβάνονται: ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, βεβιασμένο τάϊσμα γυναικών, πρώιμος γάμος, διάφορα ταμπού ή πρακτικές που εμποδίζουν την γυναίκα να ελέγχει την γονιμότητά της, διατροφικά ταμπού και παραδοσιακές πρακτικές γέννας, προτίμηση στα αρσενικά τέκνα και οι επιπτώσεις της στην υπόσταση του θηλυκού τέκνου, η θνησιμότητα θηλυκών βρεφών, πρόωρη εγκυμοσύνη και τιμή προίκας.
Παρά την βλαβερή φύση τους και την παραβίαση διεθνών νόμων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τέτοιου είδους πρακτικές συνεχίζουν επειδή δεν αμφισβητούνται, και έτσι αποκτούν μια αύρα ηθικότητας στα μάτια εκείνων που τις εφαρμόζουν.
Ο παιδικός γάμος στερεί το κοριτσάκι από την παιδική της ηλικία, περίοδος που είναι απαραίτητη για την βιολογική, συναισθηματική και ψυχολογική της διάπλαση. Στην πραγματικότητα, ο πρόωρος γάμος ασκεί τρομερή συναισθηματική πίεση, αφού η νεαρή απομακρύνεται από το σπίτι των γονέων της και τοποθετείται στο σπίτι ενός συζύγου και πεθερικών. Ο σύζυγος, που θα είναι ως επί το πλείστον πολύ μεγαλύτερος από αυτήν, θα έχει ελάχιστα πράγματα κοινά με μια νεαρή έφηβη. Με αυτόν τον άγνωστο άνδρα είναι υποχρεωμένη να διαμορφώσει μια συναισθηματική και σαρκική σχέση. Υποχρεώνεται να έχει σεξουαλική επαφή μαζί του, αν και σωματικά ίσως να μην έχει σχηματιστεί πλήρως.
Οι επιπλοκές υγείας που προκύπτουν από τους πρώιμους γάμους στην Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική -για παράδειγμα- συμπεριλαμβάνουν το ρίσκο χειρουργικού τοκετού, χαμηλό σωματικό βάρος και υποσιτισμός που είναι αποτέλεσμα συχνών εγκυμοσύνων και γαλακτογονία σε μια περίοδος της ζωής που οι ίδιες οι νεαρές μητέρες είναι ακόμα στην ανάπτυξη.
Η πρώιμη εγκυμοσύνη μπορεί να έχει βλαβερές συνέπειες και στις νεαρές γυναίκες και στα μωρά τους. Σύμφωνα με τον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών UNICEF, κανένα κορίτσι δεν θα έπρεπε να μείνει έγκυος πριν τα 18, επειδή δεν είναι ακόμα σωματικά έτοιμη να κυοφορεί. Τα βρέφη νεαρών μητέρων κάτω των 18 ετών έχουν την τάση να γεννιούνται πρόωρα και με χαμηλό σωματικό βάρος. Αυτά τα βρέφη έχουν μεγάλες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Το ρίσκο για την ζωή της ίδιας της μητέρας είναι επίσης μεγαλύτερο. Η κακή υγεία είναι σύνηθες φαινόμενο ανάμεσα στις άπορες εγκυμονούσες και γαλακτίζουσες γυναίκες.
Σε πολλά μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου, ειδικά σε αγροτικές περιοχές, τα κορίτσια παντρεύονται αμέσως μετά την εφηβεία, και είναι αναμενόμενο να αρχίσουν να τεκνοποιούν αμέσως. Παρ’ ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80, σε πολλές περιοχές η πλειοψηφία των κοριτσιών κάτω των 20 ετών είναι ήδη παντρεμένες και έχουν κάνει παιδιά. Παρ’ ότι πολλές χώρες έχουν ανεβάσει την νόμιμη ηλικία γάμου, αυτό έχει επηρεάσει ελάχιστα τις παραδοσιακές κοινωνίες όπου ο γάμος και η τεκνοποιία προσδίδουν «κύρος» στην γυναίκα.
Ένα πρόσθετο ρίσκο στις νεαρές μητέρες είναι και ο εμποδισμένος τοκετός, ο οποίος προκύπτει όταν το κεφάλι του βρέφους είναι πολύ μεγάλο για την σωματική διάπλαση της μητέρας. Αυτό προξενεί κυστο-κολπικά συρίγγια, ειδικά όταν κάποιος ανεκπαίδευτος βοηθός τοκετού πιέζει αδικαιολόγητα για να βγει το κεφάλι του βρέφους.[30]
Σε αντίθεση με τους Μουσουλμανικούς ισχυρισμούς, ένα εννιάχρονο κοριτσάκι, απλούστατα, δεν είναι προετοιμασμένο για σεξουαλική επαφή ή για τα πιθανά επακόλουθά της (εγκυμοσύνη, τοκετός, θηλασμός και ανατροφή ενός παιδιού). Είναι μια αδικαιολόγητα επικίνδυνη πρακτική, μιας και θα μπορούσε να εξασφαλιστεί μια πολύ πιο ασφαλής σχέση, αν ο γάμος ετελείτο λίγα χρόνια αργότερα, όταν το κορίτσι θα ήταν σε προχωρημένη εφηβεία.
Οι Μουσουλμάνοι πιθανόν να απαντούσαν εδώ πως «η Aisha ποτέ δεν έμεινε έγκυος, οπότε, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έχουν σημασία.» Και όμως, έχουν σημασία. Κάθε χρόνο, αμέτρητα νεαρά κορίτσια -που ακόμα παίζουν με τις κούκλες τους- τα πηγαίνουν να μείνουν με κατά πολύ μεγαλύτερους συζύγους. Αν ποτέ ερχόταν κανείς αντιμέτωπος με αυτούς τους συζύγους, εκείνοι δεν θα απολογούνταν λέγοντας «μα είναι μέρος της Αραβικής κουλτούρας», αλλά μάλλον θα διατείνονταν πως «δεν είναι κακό πράγμα, αφού και ο Μωάμεθ το έκανε.»
Αποτίμηση
Ο Μωάμεθ έχει κατηγορηθεί για παιδεραστία σε πολλά γραπτά, κηρύγματα, και συζητήσεις. Είδαμε πως ακόμα και οι πιο πρώιμες παραδόσεις υποστηρίζουν αυτήν την άποψη. Όμως, τα τεκμήρια που αποδεικνύουν την κατηγορία της παιδεραστίας ίσως να είναι πολύ περιορισμένα για να δικαιολογούν ένα τέτοιο σκληρό συμπέρασμα.
Εμείς γνωρίζουμε πως ο Μωάμεθ είχε σεξουαλική επαφή με ένα νεαρό κορίτσι, και πως αυτό είναι κατακριτέο. Πρέπει όμως να λάβουμε υπ΄ όψιν και τις πολιτισμικές διαφορές όταν σχηματίζουμε μια ακριβή εκτίμηση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Στην κοινωνία του Μωάμεθ, η σεξουαλική επαφή ήταν αποδεκτή όταν το κορίτσι άρχιζε να έχει έμμηνο ρύση, και είναι πολύ πιθανό ο Μωάμεθ να περίμενε μέχρι να φτάσει η Aisha στην ηλικία αυτή.
Παρομοίως, δεν έχουμε επαρκείς πληροφορίες που να μας επιτρέπουν να αποκαλέσουμε «διεστραμμένο» τον Μωάμεθ. Μπορεί οι σεξουαλικές πράξεις του Μωάμεθ να φαντάζουν τρομακτικές, όμως, δεν γνωρίζουμε αρκετά για την φύση των πράξεων αυτών ώστε να τον αποκαλέσουμε σεξουαλικά έκφυλο ή «αρπακτικό».
Από την άλλη, οι Μουσουλμάνοι είναι υπερβολικά πρόθυμοι να παραβλέπουν την σχέση του Μωάμεθ με την Aisha. Όμως δεν είναι δυνατόν απλώς να παραβλέπουμε την συζυγική σχέση ενός προφήτη με ένα εννιάχρονο κοριτσάκι. Οι Μουσουλμάνοι θεωρούν τον Μωάμεθ ως το υψηλότερο πρότυπο ηθικής ζωής, όμως ο γάμος του με την Aisha αντικρούει την άποψη αυτή. Αν θέλουν να προβάλλουν τον Μωάμεθ ως πρότυπο ηθικότητας, οι Μουσουλμάνοι οφείλουν να καταπιαστούν με τα πολλά αμφισβητήσιμα πράγματα που είχε κάνει.
Υπάρχει ένας απλός αλλά άκρως αποκαλυπτικός τρόπος να αξιολογήσει κανείς την βαρύτητα του γάμου του Μωάμεθ με την μικρή Aisha:
Είναι αναγκαίο να ξεκινήσουμε σχηματίζοντας μια νοητή εικόνα ενός ηθικά τέλειου ανθρώπου. Για τους Μουσουλμάνους, αυτό θα συμπεριλαμβάνει όλα εκείνα τα πράγματα που έχουν διδαχθεί για τον Μωάμεθ. Σύμφωνα με την δική τους νοητή εικόνα, ο Μωάμεθ είναι ένα καλοσυνάτο, γενναιόδωρο, υπομονετικό, ταπεινό και αξιόπιστο άτομο….Προστατεύει ορφανά και χήρες, υπομένει τις διώξεις, βοηθάει τους ενδεείς, και προωθεί την δικαιοσύνη……Προσεύχεται πιστά, νηστεύει τακτικά, και υπακούει τον Θεό σε όλα….Είναι πιστός στους φίλους του και υπομονετικός με τους εχθρούς του…. Ποτέ δεν ενδίδει, όταν πειρασθεί από το πονηρό….
Και τώρα, ας φέρουμε στο νου μας αυτό το ίδιο άτομο, μέσα σε ένα δωμάτιο με ένα αθώο, ανήλικο κοριτσάκι….Της αφαιρεί την κούκλα που έπαιζε, ανεβαίνει επάνω στο κορμάκι της, και βάζει μέσα της το πέος του…. Εκείνη δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει επειδή είναι υπερβολικά μικρή για να γνωρίζει οτιδήποτε για το σεξ…. Τρομαγμένη και συγχυσμένη, βάζει τα κλάματα από τον πόνο που νοιώθει, και αιμορραγεί επάνω στο κρεβάτι, όμως προσπαθεί να μείνει φρόνιμη, από σεβασμό στον νεοαποκτηθέντα σύζυγο, του οποίου η ανταπόδοση είναι να θέτει σε κίνδυνο την ζωή της….Μετά, εκείνος της υποδεικνύει να…..πλύνει τους λεκέδες σπέρματος που είναι στα ρούχα του, για να μπορέσει να πάει να προσευχηθεί στο τέμενος…….
Εάν κάποιος καταφέρνει να διατηρήσει την αρχική εικόνα ηθικής τελειότητας μετά από αυτή την περιγραφή, τότε ίσως να έχει την πίστη εκείνη που χρειάζεται για να είναι Μουσουλμάνος. Αν όμως η εικόνα που είχε σχηματίσει για τον τέλειο άνθρωπο έρχεται τώρα σε σύγκρουση με τα όσα έκανε ο Μωάμεθ σε διάφορες περιστάσεις, τότε μάλλον είναι καιρός να ψάξει αλλού για τον τέλειο άνθρωπο….
Σημειώσεις
01. Maulana Muhammad Ali, «Muhammad the Prophet» (Μωάμεθ ο Προφήτης) (St. Lambert: Payette and Sims, 1993), σελ. 183-184.
02. Sahih Al-Bukhari, μετάφραση Δρ. Muhammad Matraji, (New Delhi: Islamic Book Service, 2002), αριθ. 5133. Επίσης 5134.
03. του ιδίου, αριθ. 3896.
04. του ιδίου, αριθ. 5158.
05. Sahih Muslim, μετάφραση Abdul Hamid Siddiqi, αριθ. 3310.
06. του ιδίου, αριθ. 3311.
07. Sahih Al-Bukhari, αριθ. 3895. Επίσης αριθ. 5078.
08. του ιδίου, αριθ. 5081.
09. του ιδίου, αριθ. 3894.
10. του ιδίου, αριθ. 5160.
11. Το Κοράνι διατάζει τους συζύγους να φέρονται ισότιμα σε όλες τις συζύγους τους (4:3), διαταγή που ο Μωάμεθ παραβίαζε ολοφάνερα. Φυσικά, το ίδιο εδάφιο απαγορεύει στους άνδρες να νυμφεύονται περισσότερες από τέσσερις γυναίκες, αλλά ο Μωάμεθ έλαβε μια «θεϊκή αποκάλυψη» που τον εξαιρούσε από αυτόν τον νόμο (33:50).
12. του ιδίου, αριθ. 2581.
13. του ιδίου, αριθ. 2967.
14. του ιδίου, αριθ. 6130.
15. του ιδίου, αριθ. 230.
16. Sahih Muslim, αριθ. 566.
17. του ιδίου, αριθ. 232.
18. του ιδίου, αριθ. 299-301.
19. του ιδίου, αριθ. 302.
20. Sahih Al-Bukhari, αριθ. 268.
21. του ιδίου, αριθ. 5068.
22. Professor Maqsood Jafri, «On The Character of Prophet Muhammad (PBUH)» (Περί του Χαρακτήρος του Προφήτη Μωάμεθ), στην ιστοσελίδα: www.irfi.org/articles/articles_201_250/on_the_character_of_prophet_muha.htm
23. Abdur Rahman R. Squires, «The Young Marriage of Aishah» (Ο Νεανικός Γάμος της Αϊσάχ), στην ιστοσελίδα: www.muslim-answers.org/aishah.htm.
24. Abul A’ la Mawdudi, «Towards Understanding Islam» (Προς την Κατανόηση του Ισλάμ) (Islamic Circle of North America, 1986), σελ. 53, 56.
25. Sahih Muslim, Σημείωση 1860 (σελ. 716).
26. Squires, «The Young Marriage of Aishah» (Ο Νεανικός Γάμος της Αϊσάχ).
27. Σύμφωνα με το Κοράνι, «Οι άνδρες είναι οι συντηρητές των γυναικών επειδή ο Αλλάχ έχει κάνει κάποιες από αυτές να υπερέχουν των άλλων και επειδή εκείνοι ξοδεύουν από την περιουσία τους. Οι καλές γυναίκες είναι συνεπώς υπάκουες, φυλάσσοντας τα αθέατα όπως τα φυλάσσει ο Αλλάχ. Και όσο για εκείνες από τις οποίες φοβόσαστε την εγκατάλειψη, να τις επιπλήττετε και να τις αφήνετε μόνες μέσα στους χώρους του ύπνου και να τις δέρνετε. Τότε, αν σας υπακούσουν, μην επιζητείτε τρόπους εναντίον τους; σίγουρα ο Αλλάχ είναι Ύψιστος, είναι Μεγάλος» (στίχος. 4:34, μετάφραση M.H. Shakir).
28. Για αναφορές, διαβάστε το «Islam Beheaded» (Το Ισλάμ Αποκεφαλισμένο) στην διεύθυνση: http://www.answeringinfidels.com/content/view/58/42/.
29. Για περισσότερα επί του θέματος αυτού, δείτε το «Talking Ants and Shrinking Humans» στην διεύθυνση: http://www.answeringinfidels.com/index.php?option=content&task=view&id=63.
30. Γραφείο του Πρέσβη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Φύλλο Στοιχείων No. 23, «“Harmful Traditional Practices Affecting the Health of Women and Children» (Βλαβερές Παραδοσιακές Πρακτικές που Επιδρούν στην Υγεία των Γυναικών και Παιδιών), στην διεύθυνση http://www.unhchr.ch/html/menu6/2/fs23.htm. Η ίδια η αναφορά είναι πολύ πιο εκτενής από τις επιλογές που παρατίθενται εδώ.
Πηγή: http://www.answeringinfidels.com/content/view/73/42/
ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ
ΕΝΑΣ ΠΟΡΝΟΣ, ΣΕΞΟΜΑΝΙΑΣΚΟ & ΦΙΛΗΔΟΝΟΣ ΔΑΛΑΪ ΛΑΜΑ ΒΟΥΔΑΣ
Ο Δαλάι Λάμα είναι ο πνευματικός αρχηγός του Θιβετιανού Βουδδισμού και, μέχρι το 1959, κοσμικός ηγέτης του Θιβέτ. Κάθε Δαλάι Λάμα θεωρείται επίσημα ως μετενσάρκωση του Αβαλοκιτεσβάρα (στα Θιβετιανά, Chenresig), ενός bodhisattva, δηλαδή ενός βούδδα που ηθελημένα καθυστερεί την είσοδό του στη Νιρβάνα λόγω της φιλανθρωπίας του. Ο σημερινός Δαλάι Λάμα (γεννήθηκε το 1935) είναι ο 14ος στη σειρά Δαλάι Λάμα, και η 74η ενσάρκωση του Αβαλοκιτεσβάρα.
«Ο έκτος Δαλάι Λάμα σύντομα απέδειξε ότι ενδιαφερόταν περισσότερο για το κρασί και τις γυναίκες, παρά για το διαλογισμό και τη μελέτη. Συχνά έφευγε από το Ποτάλα (το ανάκτορό του) για να επισκεφτεί τα πορνεία που βρίσκονταν στη βάση του. Ένας Ιησουίτης μοναχός που έμενε εκεί και τον γνώρισε, σημείωσε ότι "κανένας ωραίος άνθρωπος οποιουδήποτε φύλου δεν ήταν ασφαλής απ’ τις αχαλίνωτες σεξουαλικές ορέξεις του".» (Πηγή: TIBET, Lonely Planet Publications, Australia 1999, pp.18-19)
Ο 6ος Δαλάι Λάμα (1683-1706) ονομαζόταν Tshangs-dbyangs-rgya-mtsho. Είναι δυνατό αυτός ο και ομοφυλόφιλος παθιασμένος που ενδιαφερόταν μόνο για το σεξ, να είναι ο Αβαλοκιτεβάρα, αυτό το αγαθό πλάσμα που υπερφυσικά ελέγχει το σαμσάρα του ή όχι; Ίσως να πουν οι βουδιστές πώς έγινε λάθος στην επιλογή του. Αλλά αν έγινε λάθος, δεν θίγεται και πάλι η αξιοπιστία αυτής της θρησκείας; Εξάλλου, πού ήταν τότε ο Αβαλοκιτεσβάρα αντί να πάρει το αξίωμα που του ανήκει και άφησε κάποιο ομοφυλόφιλο να αρπάξει την μετενσάρκωσή του; Γιατί δεν καθαιρέθηκε ο λάθος Δαλάι Λάμα; Και γιατί οι υπόλοιποι δεν διέγνωσαν την μη μετενσάρκωση; Πώς λοιπόν εμπιστεύονται τη ψυχή τους τόσοι και τόσοι σε αυτή τη διδασκαλία όταν ο υποτιθέμενος θεός θυμίζει παθιασμένο δαίμονα για σεξ, κάνοντας παράλογη χρήση της αναπαραγωγικής λειτουργίας; ποιος θεός μπορεί να είναι παράλογος;
Η ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΒΟΥΔΙΣΜΟ
Ο Βούδδας αρνήθηκε αρχικά να χειροτονήσει γυναίκες μοναχές, αλλά υπέκυψε στον ξάδερφό του Ανάντα όταν εκείνος θύμισε την αφοσίωση της μητριάς του σε αυτόν... Τα 8 Garudharmas είναι οι οχτώ κανόνες που όρισε ο ίδιος ο Βούδδας για τις μοναχές (bhikkhuni):
1. Ακόμη και μια μοναχή 100 χρονών πρέπει να κάνει τον κόπο να σηκωθεί για να υποδεχτεί και να τιμήσει έναν οποιοδήποτε μοναχό. Οι μοναχοί δεν οφείλουν να δείξουν τέτοιο σεβασμό.
2. A nun must not spend the rains in a residence where there is no monk.
3. Every half month a nun should desire two things from the Order of monks : the asking (as to the date) of the Observance day, and the coming for the exhortation (of a monk).
4. After the rains a nun must invite before both the Orders in respect of three matters; what was seen, what was heard and what was suspected.
5. A nun, offending against an important rule, must undergo manatta (discipline) for half a month before both the Orders.
6. When, as a probationers, she has been trained in the six rules for two years, she should seek ordination from both the Orders.
7. Οι μοναχές να μην τολμήσουν να κακοποιήσουν ή να κακολογήσουν ένα μοναχό! Οι μοναχοί;
8. Οι μοναχές να βουλώνουν το στόμα και μην κάνουν παρατηρήσεις στους μοναχούς. Οι μοναχοί ας τις μαλώνουν.
ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ
ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΙ ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΥ
Η Garuda Purana, ένα ιερό κείμενο του Ινδουισμού, που συνήθως διαβάζεται κατά την καύση των νεκρών, αναφέρει ότι όλες οι γυναίκες, ανεξαρτήτως κάστας, οφείλουν να καούν ζωντανές μετά το θάνατο του συζύγου. Το έθιμο αυτό ονομάζεται sati. Εξαιρέσεις αποτελούν οι έγκυες και οι μητέρες μικρών παιδιών. Αν δεν το κάνουν, θα τιμωρηθούν και θα ξαναγγεννιούνται ως γυναίκες ώσπου να το κάνουν (Garuda Purana ΙΙ 4: 91-100).
«Στολισμένες με ωραία κοσμήματα, χωρίς δάκρυα, απαλλαγμένες από τη θλίψη, να πηδήξουν [οι χήρες] μεσ' την πυρά όπου εκείνος [ο νεκρός σύζυγος] κείται.» (Ριγκ Βέδα Χ, 18: 7)
«Είναι η ύψιστη υποχρέωση για μια γυναίκα να σκοτωθεί μετά τον άντρα της.» (Brahma Purana LXXX, 75)
«Το sati είναι ευλογημένο από τις Βέδες.» (Brahma Purana LXXX, 75)
«Το sati είναι διάσημο σε όλους τους κόσμους.» (Brahma Purana LXXX, 75)
«Οι οκτώ βασίλισσες του Κρίσνα [ενσάρκωση του θεού Βίσνου], που έχουν ονομαστεί, με τη Rukmini ως αρχηγό, αγκάλιασαν το πτώμα του Χάρι [δηλαδή του Κρίσνα] και μπήκαν στη νεκρική πυρά. Η Revati επίσης αγκαλιάζοντας τον Ράμα [άλλη ενσάρκωση του ίδιου θεού], μπήκε στη φλεγόμενη σωρό, που της φαινόταν δροσερή, γιατί χαιρόταν που βρισκόταν με τον αφέντη της. Ακούγοντας αυτά τα γεγονότα, η Ugrasena και η Anakadundubhi, με τη Devaki και τη Rohini, παραδόθηκαν στις φλόγες.» (Vishnu Purana V, 38)
«Αν ο άνδρας μιας γυναίκας πεθάνει, εκείνη ας ζήσει με αγαμία, αλλιώς να μπει στη νεκρική πυρά [προφανώς παρά τη θέλησή της].» (Vishnu Smirti XXV, 14)
Ο Αραβας Alberuni αναφέρει ότι, «Η χήρα έχει την υποχρέωση να διαλέξει μεταξύ δυο πραγμάτων, είτε να παραμείνει χήρα για όλη της τη ζωή, είτε να καεί ζωντανή... Όσον αφορά τις γυναίκες των βασιλιάδων, τις καίνε είτε το θέλουν αυτές είτε όχι» (II, 69).
«Η σύζυγος, όταν πεθάνει ο άντρας της, πρέπει να επιτρέψει να καεί ζωντανή στη νεκρική πυρά του άντρα της.» (Πηγή: Abbe J. A. Du Bois, HINDU CUSTOMS, MANNERS AND CEREMONIES, Oxford 1906, pg. 345)
Δυστυχώς, οι πιστοί στους παραλογισμούς Ινδουιστές ακόμη τηρούν το έθιμο. Το 1990, πάνω από 50 χήρες κάηκαν ζωντανές στο έθιμο αυτό (Πηγή: Sonali Verma, Reuter, 12 August 1997, New Delhi)
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΣΤΑΣ
Σύμφωνα με τις ιερές Βέδες, οι θεοί του Ινδουισμού δημιούργησαν το απάνθρωπο σύστημα των καστών μετά από μια
ανθρωποθυσία*. Οι καλοί θεοί έφτιαξαν την κατώτερη κάστα απ’ τα πόδια του γίγαντα που θυσίασαν, για να τους τιμωρούν οι άλλοι Ινδουιστές, όταν ανακατεύονται με τους ανώτερούς τους.
*«Οι Brahmin, οι Ksatriya, οι Vaisya και οι Sudra διαχωρίζονται ανάλογα με την ποιότητα των εργασιών τους, σύμφωνα με τις δυνάμεις της φύσης. Η ειρήνη, η εγκράτεια, η αυστηρότητα, η αγνότητα, η αμνησικακία, η δικαιοσύνη, η όραση, η σοφία και η πίστη είναι οι φυσικές υποχρεώσεις των Brahmin. Ο ηρωισμός, η δύναμη, η αποφασιστικότητα, η επινοητικότητα, η ανδρεία στη μάχη, η γενναιοδωρία και η ηγεσία είναι οι φυσικές υποχρεώσεις των Ksatriya. Η γεωργία, η φύλαξη των αγελάδων, και το εμπόριο είναι οι φυσικές υποχρεώσεις των Vaisya, αλλά για τους Sudra αρμόζει μονάχα ο μόχθος και η υπηρεσία των υπολοίπων.» (Μπαγκαβάδ Γκιτά XVIII, 41-44)
«Οι θεοί ετοίμασαν τη θυσία με τον [γίγαντα] Πουρούσα ως προσφορά... Όταν κομμάτιασαν τον Πουρούσα, πόσες μερίδες έφτιαξαν; Πώς ονομάζουν το στόμα του, τα χέρια του; Πώς ονομάζουν τους γοφούς και τα πόδια του; Οι Brahmin ήταν το στόμα του, απ’ τα δυο του χέρια δημιουργήθηκαν οι Rajanya. Οι γοφοί του έγιναν οι Vaisya, από τα πόδια του παράχθηκαν οι Sudra.» (Ριγκ Βέδα X, 10: 6, 11-12)
«Οι γυναίκες, οι Sudra και τα κατώτερα μέλη των τάξεων που έχουν γεννηθεί δυο φορές, δεν αξίζουν να ακούσουν τη Βέδα.» (Bhagavata Purana Ι, 4:25)
Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ
Η ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΤΗΣ ΛΩΡΑΙΝΗΣ
Αν και επιστημονικά ελέγχεται μόνο το ζήτημα των λειψάνων, η αξία της «Αγιότητας» της Ιωάννας της Λωραίνης ελέγχεται ασφαλώς θεολογικά και κοινωνιολογικά.
Η Ιωάννα της Λωραίνης, μια Αγία του εθνικισμού. Η προσφορά της στρέφονταν μόνο υπέρ του έθνους της, όχι υπέρ του ανθρώπου γενικότερα.
(Πηγή Φώτο: http://www.rsc.org/chemistryworld/News/2007/April/04040702.asp, http://www.dhm.de/ausstellungen/mythen/images/F12.jpg, http://www.arastiralim.com/wp-content/uploads/2007/10/jan-dark.jpg)
Αριστερά: «Φωτογραφία από την εκδήλωση που οργάνωσαν οι «Αμφικτύονες Λαμίας» για τον εορτασμό της Μάχης των Θερμοπυλών. Και πάλι η συλλογική παρουσία ήταν εντυπωσιακή». (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 35 - 36, «Οι Έλληνες τιμούν τους προγόνους τους», σελίδα 18)
Δεξιά: Ο εθνικισμός, μέσα από τα χέρια του νεοπαγανισμού (β. περιοδικό
Δαυλός), δεν μπορεί να φανταστεί Αγίους «εχθρούς του ελληνισμού»: «
Λατρεύουμε ως Άγιους εχθρούς του Ελληνισμού». Πέρα του ότι οι τοποθετήσεις του παγανιστικού περιοδικού είναι
υπεργενικευμένες και ψευδείς, δεν μπορεί παρά να παρατηρήσει κανείς μιαν θρησκευτική αλήθεια. Ότι οι αιρετικοί εθνικιστές αποδέχονται ως «Άγιους», όχι εκείνους που πλησιάζουν τον Θεό, αλλά εκείνους που πολεμάνε για το δικό τους έθνος την κάθε φορά· ούτε λόγος να γίνεται για εκείνους που απλούστατα εργάστηκαν υπέρ του έθνους σε καιρό ειρήνης. Όπως αντίστοιχα οι εθνικιστές Γάλλοι κατασκεύασαν μια εθνικιστική πολεμική Αγία, την Ιωάννη της Λωραίνης, όχι μια ειρηνική και απλοϊκή εργάτρια ή νοικοκυρά, οι παγανιστές της σύγχρονης Ελλάδας αναζητούν
ήρωες ως «Αγίους», εις τα μνημεία που είναι αφιερωμένα εις τους αρχαίους πολεμιστές, διότι τα σύγχρονα κοιμητήρια ή οι Εκκλησίες «ασφαλώς» αποκλείονται, αφού δύνανται να περιέχουν λείψανα Ορθοδόξων, ακόμη και Αγίων, τα οποία θεωρούνται από τους ίδιους παγανιστές πολλές φορές απλώς «
σκουπίδια».
(Πηγή Φώτο: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 275, εξώφυλλο)
Ά
νθρακας αποδεικνύεται ο θησαυρός που φυλάσσεται επί έναν αιώνα σε μουσείο της Αρχιεπισκοπής της Τουρ. Ο λόγος για τα «ιερά λείψανα της Ιωάννας της Λωραίνης», της εθνικής ηρωίδας της Γαλλίας που είχε ανακηρυχθεί αγία το 1920. Σύμφωνα με αναλύσεις που έγιναν, τα «ιερά αυτά λείψανα» προέρχονται από οστά... αιγυπτιακής μούμιας και γάτας, που χρονολογούνται στον 3ο -7ο αιώνα π.Χ. Πρόκειται για απάτη, που αποδίδεται σε έναν φαρμακοποιό του 19ου αιώνα.
Η ιστορία άρχισε, όταν ο ιατροδικαστής δρ. Φιλίπ Σαρλιέ έλαβε πέρυσι την έγκριση της γαλλικής Καθολικής Εκκλησίας να προβεί σε μια σειρά αναλύσεων στα απανθρακωμένα υπολείμματα που φέρεται ότι βρέθηκαν στην πόλη Ρουέν της Νορμανδίας, όπου το 1431 παραδόθηκε στην πυρά ζωντανή η «μάγισσα» Ζαν ντ’ Αρκ. Σύμφωνα με την παράδοση, το 1867, τα υπολείμματα αυτά βρέθηκαν σε ένα βάζο στη σοφίτα ενός παρισινού φαρμακείου «ως εκ θαύματος». Ο ιατροδικαστής Σαρλιέ και οι συνεργάτες του εκφράζουν την άποψη πως ο φαρμακοποιός δεν πρέπει να απέβλεπε σε χρηματικό όφελος, αλλά ότι προέβη σε αυτή την ενέργεια κυρίως για θρησκευτικούς λόγους, καθώς ήταν μέλος μιας ομάδας η οποία έκανε εκστρατεία για την αγιοποίηση της νεαρής κοπέλας που, ακολουθώντας φωνές αγίων, τέθηκε επικεφαλής των γαλλικών στρατευμάτων εναντίον των Άγγλων κατά το τέλος του Εκατονταετούς Πολέμου. Ο Σαρλιέ τονίζει ότι δεν μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα για τα κίνητρα του αποθηκάριου όσο για τα πορίσματα των ιατροδικαστικών τεστ. Τέτοιου είδους πλαστογραφίες, που χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη οστά αιγυπτιακής μούμιας και γάτας δεν είναι παράξενες στην επιστήμη. Στη μεσαιωνική Ευρώπη συνηθιζόταν μαζί με τις "μάγισσες" να καίνε και γάτες, ενώ μούμιες χρησιμοποιούνταν ακόμη και στις ιατρικές έρευνες.
Πηγή: Ιστορικές Ειδήσεις, Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, τεύχος 65, σελ. 8
Παλαιότερα ήμουν φανατικός καπνιστής. Κάπνιζα συνέχεια και παντού. Σχεδόν σε όλες τις παλιές φωτογραφίες θα με δει κανείς με τσιγάρο στο χέρι. Όλοι, όταν ήθελαν να κάνουν διάλλειμα από τη δουλειά τους, πρώτα απευθύνονταν σε μένα να πάμε για τσιγάρο. Είχα χάσει την αίσθηση της ποσότητας. Καταλάβαινα ότι κάπνιζα πολύ μόνο από το μούδιασμα στο στόμα. Ξεπερνούσα τα 3 πακέτα prince την ημέρα επί 17 χρόνια. 
