ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΛΕΥΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ (Omraam Miklael Aivanhov)

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΛΕΥΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ

(Omraam Miklael Aivanhov)

Μία αποκρυφιστική συγκρητιστική κίνησις

 Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργόπουλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ 

   Η Παγκόσμια Λευκή Αδελφότητα είναι μία αποκρυφιστική, συγκρητιστική οργάνωση με θεοσοφικές αποχρώσεις, που δημιουργήθηκε από τον Βούλγαρο Omraam Miklael Aivanhov (1900-1986) στο Fresis της Γαλλίας το 1947. Ο ιδρυτής της κίνησης είχε γεννηθεί στη Βουλγαρία, όπου και έζησε μέχρι το 1937. Από το 1937-1986 μετακόμισε και έζησε στην Γαλλία μέχρι το Δεκέμβριο του 1986. Στη Βουλγαρία είχε υπάρξει για πολλά χρόνια μαθητής του Βούλγαρου αποκρυφιστή Πέτερ Ντένωφ¹. Κατά τους ισχυρισμούς της οργάνωσης το επίγειο τμήμα της αποτελεί γέφυρα, που οδηγεί στην ουράνια αόρατη αδελφότητα. Στην Παγκόσμια Λευκή αδελφότητα τόσο στο ουράνιο όσο και στο επίγειο τμήμα της, αντιτίθεται, κατά τους ισχυρισμούς της, η Μαύρη αδελφότητα. 
Σύμφωνα με τον O. M. Aivanhov, στην οργάνωσή του προσφέρεται μία μυστική γνώση, που προέρχεται από ένα θιβετιανό σοφό και από άγνωστα βιβλία, που βρίσκονται φυλαγμένα σε τέσσερις βιβλιοθήκες του σύμπαντος².

 Ο συγκρητιστικός χαρακτήρας είναι εμφανέστατος, όπως συμβαίνει συνήθως σ’ αυτές τις σκοτεινές κινήσεις. Υποστηρίζει χαρακτηριστικά ο O. M. Aivanhov : «Βλέπετε τη γιόγκα της Ινδίας, τα Ευαγγέλια, έχουν τις ίδιες αλήθειες. Ε λοιπόν, αυτές τις αλήθειες εμβαθύνουμε στη διδασκαλία της Παγκόσμιας Λευκής Αδελφότητας»³

Ο ιδρυτής της κίνησης δεν παρέλειψε να συσχετίσει και το πρόσωπο του Χριστού με την Παγκόσμια Λευκή Αδελφότητα, μέσα σε μία ευρύτερη αποκρυφιστική κακοποίηση των Καινοδιαθηκικών δεδομένων.
Μεταξύ των άλλων υιοθετεί, καταλλήλως προσαρμοσμένη, μία κλασσική ανιστόρητη μυθοπλασία στην προσπάθειά του να έχει ο λόγος του μία ψευδαίσθηση ιστορικής αληθοφάνειας. Υποστηρίζει χαρακτηριστικά: «Και ο Ιησούς επίσης, οι θρήσκοι νομίζουν συχνά ότι δεν ήξερε τίποτα κι ότι μπόρεσε να κάνει θαύματα χωρίς να μελετήσει και δουλέψει. Λοιπόν, από ηλικίας δώδεκα μέχρι τριάντα χρονών τα Ευαγγέλια δεν λέγουν τίποτα για τη ζωή του Ιησού. Πού είχε πάει σ’ αυτά τα 18 χρόνια; Στα αρχεία της Παγκόσμιας Λευκής Αδελφότητας, όπου η ζωή του περιγράφεται με λεπτομέρειες, διαβάζουμε ότι στην περίοδο αυτή ο Ιησούς εταξίδευσε. Πήγε μέχρι τα Ιμαλάια και εκεί εκπαιδεύτηκε από τους Μεγάλους Μύστες».⁴

Σ’ άλλο σημείο, δεν θα διστάσει να παρουσιάζει τον Χριστό και τους Αγίους Αποστόλους ως χρήστες και χορηγούς κανόνων και πρακτικών μαγείας. Αναφερόμενος στις απαντήσεις του Χριστού κατά τους τρεις πειρασμούς του στην έρημο ο O.M.Aivanhov, εκφράζει την άποψη ότι: «Στις τρεις του απαντήσεις, θα δούμε ότι ο Ιησούς έδωσε τους κανόνες της λευκής μαγείας»⁵. Και σ’ άλλη περίπτωση πάλι υποστηρίζει ο ιδρυτής της κίνησης: «Πολλοί νομίζουν ότι οι Απόστολοι ήταν άνθρωποι αμόρφωτοι κι όχι έξυπνοι. Διόλου. Ο Ιησούς τους διάλεξε, διότι στο παρελθόν υπήρξαν Μύστες και μεγάλοι Μάγοι. (..) Ακόμη κι ο πιο άπιστος, ό Άγιος Θωμάς, ήταν η ενσάρκωση του Σολομώντα».

Η Παγκόσμια Λευκή Αδελφότητα προσηλυτίζει τα μέλη της μέσω διαλέξεων, εκθέσεων, προσωπικών επαφών και άλλων μέσων, επαγγελλόμενη ένα νέο κόσμο καινούργιας ζωής, ευτυχίας, αρμονίας, κατανόησης, μιας νέας παγκόσμιας ηλιακής θρησκείας, όπως θα αρμόζει στην εποχή του Υδροχόου.⁶
Η κίνηση δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα ως σωματείο από το 1987, πλην όμως έχει διασπαστεί σε δύο διαφορετικές ομάδες.  

1. Βλ. Pierre Riffard, L’ Ésotérisme, σ. 870
2. Bλ. Jean Vernette, Dictionnaire des Grupes Religieux Aujourd’hui. Religions Églises Sectes. Nouveaux mouvements religieux Mouvements spiritualistes, 1995. σ. 94.
3. Βλ. O. M. Aivanhov, H μεταφυσική διάσταση του ανθρώπου σ. 125
4. Βλ. O. M. Aivanhov, Η πνευματική αλχημεία, όπ. π. σ. 92 (βλ. και σ. 85)
5. Βλ. O. M. Aivanhov, Το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, σ. 117.
6. Πρβλ. O. M. Aivanhov, Η πνευματική αλχημεία, όπ. π. σ. 92.
    
   Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος

 Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον       www.egolpion.com  

14   ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2013 

Read more: http://www.egolpion.com/aivanhov.el.aspx#ixzz2lOrVVcCG

Η ΘΕΟΣΟΦΙΑ

 

Η ΘΕΟΣΟΦΙΑ

 π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

 ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ, ΓΚΟΥΡΟΥΪΣΜΟΣ, ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΑΘΗΝΑ 1997 – 4^Η ΕΚΔΟΣΗ

ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ Π. Ε. Γ,  τηλ. 210 6396665

 

Οι ιδέες του πνευματισμού εξαπλώθηκαν στη Δύση με την θεοσοφία της Helena Petrowna Blavatsky (1831-1891).

Η Μπλαβάτσκυ ήταν Ρωσσίδα γερμανικής κατα­γωγής, το γένος Han. Μικρό κορίτσι υπνοβατούσε και έβλεπε οράματα. Σε ηλικία 17 ετών παντρεύτηκε το στρατηγό Μπλαβάτσκυ και μετά τρεις μήνες τον εγκα­τέλειψε. Ταξίδευσε στην Ασία, στην Αμερική και στην Αφρική, δραστηριοποιήθηκε σαν μέντιουμ στην Αμερι­κή (Η.P. Blavatsky, Εις την χώραν των γαλάζιων βου­νών, σ. 16). Ίδρυσε πνευματιστικό κύκλο με την ονο­μασία «Θαυματουργική Λέσχη» (Miracle Club). Ο κύ­κλος αυτός μετονομάσθηκε στις 17.11.1875 «Θεοσοφική Εταιρία». Βασικοί συνεργάτες της ήσαν ο σύνταγματάρχης H.S. Olcott και ο W. Q. Judge.

Σκοπός της κίνησης ήταν η μελέτη των πνευματιστικών φαινομένων. Όμως οι στόχοι της διατυπώθηκαν στα ακόλουθα σημεία:

 Ενοποίηση των ανθρώπων χωρίς φυλετικές κοινω­νικές και θρησκευτικές διαφορές, σπουδή των παγκό­σμιων θρησκειών με σκοπό τη διαμόρφωση ενιαίας παγκόσμιας ηθικής, αναζήτηση και ανάπτυξη των κρυ­φών θεϊκών δυνάμεων μέσα στον άνθρωπο.

 Η κίνηση ισχυρίζεται πως η Μπλαβάτσκυ έλαβε εντολή για την ίδρυση της εταιρίας από τη «Μεγάλη Ιεραρχία» της «Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας», που αποτελείται από μυθικά υπερανθρώπινα όντα (C.W. Leadbeater, Οι διδάσκαλοι και η ατραπός, σ. 67) και ότι στην Αδελφότητα αυτή άνηκε και η ίδια η ιδρύτρια της Θεοσοφικής Εταιρίας (Theosophischen Studien, 1931). Μ' αυτή τη βάση η κίνηση νομιμοποιείται να πρωτοστατήσει στη συνένωση όλων των θρησκειών, αφού όλες έχουν την ίδια βάση, τη «Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα», στην οποία κατά την αντίληψη της κίνη­σης ανήκουν όλοι οι ιδρυτές θρησκειών.

 Ο ισχυρισμός αυτός είναι μεταγενέστερος, γιατί η Μπλαβάτσκυ στο πρώτο έργο της (Isis Unveiled, 1877) κάνει λόγο για πνεύματα αποθανόντων και ιδιαίτερα για το πνεύμα ενός John King και όχι για μέλη της «Μεγάλης Λευκής Αδελφότητος» (R. Hummel, ο. 187). Οι ιδέες αυτές προέρχονται από την επαφή της Μπλαβάτσκυ με την αποκρυφιστική κίνηση Arya Samaj (Εταιρία Samaj) (Bombay) κατά το έτος 1878. Το 1888 αναγκάσθηκε να καταφύγει μαζί με τον Όλκοττ στην Κεϋλάνη.

Το 1882 η έδρα της κίνησης μεταφέρθηκε από τη Νέα Υόρκη στο Mandras των Ινδιών (Θεοσοφική Εταιρία Adyar). Πρώτος πρόεδρος της εταιρίας ήταν ο συνταγματάρχης Olcott. Μετά το θάνατο του (1907) πρόεδρος έγινε η Annie Besant (1847-1932).

Κάτω από την επίδραση του Charles Webster Leadbeater (1847-1934) ίδρυσε το «Τάγμα του Αστέ­ρος της Ανατολής» (1911), για να προετοιμάσει την έλευση του «Παγκόσμιου Εκπαιδευτού» και να ενώσει όλες τις θρησκείες να τον υποδεχθούν (Leadbeater, Οι διδάσκαλοι, ο. 86.370). Η κίνηση διακήρυξε ότι η άφιξη του «Σωτήρος Κυρίου» πραγματοποιήθηκε στο πρόσωπο του βραχμάνου αγοριού (Idu Krishnamurti, το οποίο προβλήθηκε στη Δύση σαν «Αλκύων» (όχη­μα) του επανερχομένου Χριστού (Fahrquhar, σ. 276).

 Η κίνηση διαδόθηκε σε παγκόσμια κλίμακα. Στην Ελλάδα ήλθε με την Ίδρυση της «Ιονικής Στοάς» (Κέρ­κυρα) κατά το 1879. Ιδρύθηκαν και άλλες στοές, που τελικά διαλύθηκαν. Στη δεκαετία του 1920 ιδρύθηκε η στοά «Πλάτων» και άλλες στοές. Η «Θεοσοφική Εται­ρία Ελλάδος» ιδρύθηκε το 1928. Το 1957 υπήρχαν συνολικά στη χώρα μας 24 Θεοσοφικές Στοές (Θεοσο­φία και Θεοσοφική Εταιρία, σ. 24). Σύμφωνα με το τροποποιημένο καταστατικό (άρθρο 1) η ελληνική εται­ρία αποτελεί τμήμα της «Θεοσοφικής Εταιρίας Adyar». Υπεύθυνος στην Ελλάδα είναι ο Κωστής Μελισσαρόπουλος.

 

Μετά το θάνατο της Besant πρόεδρος έγινε ο George Sidney Arundale (1878-1945) και μετά από αυτόν ο Sri Nilakanda Ram (1889-1972). Σημερινός πρόεδρος είναι η Radha Burnier.

Η διδαχή της κίνησης είναι μυστική· τα μέλη υπό­σχονται να τηρούν μυστικό «παν ό,τι συστηθή να τήρη­σης μυστικό» (Leadbeater, Οι διδάσκαλοι, σ. 56). Οι οπαδοί είναι ελεύθεροι να διατηρούν και δεύτερη ιδιό­τητα, να είναι δηλαδή μέλη μιας εκκλησίας ή θρη­σκείας, αρκεί να επιδοκιμάζουν το βασικό σκοπό της εταιρίας, που είναι «ο σχηματισμός πυρήνος της παγκο­σμίου αδελφότητος της ανθρωπότητος άνευ διακρίσεως φυλής, πίστεως, φύλου, τάξεως ή χρώματος» (άρθρα 2 και 7 του ελληνικού καταστατικού).

Αυτό σημαίνει πως κάθε οπαδός πρέπει να δεχθεί ότι όλες οι θρησκείες οφείλουν την ύπαρξή τους στη «Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα» και καμμία από αυτές δεν μπορεί να διεκδικεί αποκλειστικότητα. Όμως η «Θεοσοφία» κατέχει την πληρότητα της αλήθειας, γιατί «η Θεοσοφία είναι η αλήθεια, επί της οποίας ανα­παύονται όλα αυτά τα θρησκεύματα»· και, επομένως, σε κάθε θρησκεία ανακαλύπτεται η «παρουσία της θεο­σοφίας» (Besant - Leadbeater, σ. 269).

 Μ' αυτή τη βάση επιδιώκεται η ενότητα των θρη­σκειών. Ήδη το 1893 οπαδοί της Θεοσοφίας συγκάλε­σαν για πρώτη φορά ένα «Παγκόσμιο Συνέδριο των Θρησκειών», κάτω από το βασικό θεοσοφικό σύνθημα: Καμμία θρησκεία δεν είναι ανώτερη από την άλλη. Σ' αυτό το συνέδριο έλαβε μέρος και ο γκουρού Βιβεκανάντα, που έγινε προπάτορας του γκουρουϊσμού στη Δύση.

 Χαρακτηριστική είναι η διακήρυξη του Leadbea­ter, που είναι πρώην αγγλικανός επίσκοπος: «Είμαι χρι­στιανός και επίσκοπος, είμαι όμως εξίσου βουδδιστής, καθόσον ωρκίσθην και ανέλαβον υποχρεώσεις, έναντι τών οποίων ανεγνώρισα ως οδηγόν τον Βούδδαν. Ου­δόλως μου επιβάλλεται εκ τούτου η υποχρέωσις να αρνηθώ οιαδήποτε άλλην θρησκείαν» (Besant-Lead-feater, σ. 268-269).

 Μ' αυτή τη θεώρηση ένας χριστιανός, που πιστεύει ότι η μόνη οδός και η μόνη αλήθεια, που οδηγεί στη ζωή είναι ο Ιησούς Χριστός (Ιω. ιδ' 6. Πράξ. δ' 12), δεν έχει θέσει στη «Θεοσοφική Εταιρία».

Κατά την άποψη αυτής της κίνησης δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στο Δημιουργό και στη δημιουργία^-υπάρχει μόνο μία Αρχή, από την οποία προήλθαν όλα τα «φαινόμενα», όχι με κάποια δημιουργική πράξη, όπως κηρύττει η Εκκλησία, αλλά με «εκροή» ή «ακτινο­βολία»· «το πνεύμα και η ύλη είναι βασικά ένα, δύο όψεις του ΕΝΟΣ», λέγει η εταιρία (Μάθημα 2)· «η ύλη και ο Θεός είναι δύο όψεις μιας κοσμικής ενότητος»· «δύο όψεις μιας μόνης και της αυτής πραγματικότητος, εάν δια του Θεός νοείται ο εκδηλωθείς Λόγος, ουχί ο Θεός που ευρίσκεται εις πάντα τα πράγματα» (Sri Ram, Προσέγγκης προς την πραγματικότητα, σ. 102).

 Κατά την Μπλαβάτσκυ υπάρχει μόνο η «αρχική Ουσία», από την οποία προέρχεται το «εκδηλωμένο Σύμπαν». Αυτή είναι η «πανταχού παρούσα πραγματικότης, απρόσωπη, γιατί περικλείει τα πάντα και κάθε πράγμα. Το απρόσωπο της είναι η θεμελιώδης αντίλη­ψη του σύμπαντος. Είναι λανθάνουσα σε κάθε άτομο του Σύμπαντος: Είναι αυτό το Σύμπαν» (Blavatsky, Η μυστική διδασκαλία, σ. 357). Δεν υπάρχει διάκριση ουσίας ανάμεσα στα διάφορα όντα, αλλά μόνο διάκριση κατά το «βαθμό συνειδητότητος». Κατά τα άλλα τα πάντα αποτελούν «εκδηλώσεις» της μιας Ουσίας (Μάθη­μα 2. Leadbeater, Oι διδάσκαλοι, ο. 6).

Το δόγμα αυτό ακυρώνει βέβαια το χριστιανικό μήνυμα για Θεό προσωπικό, που είναι ελευθερία και αγάπη. Όμως η κίνηση ισχυρίζεται πως είναι «η στορ­γική μητέρα πάσης θρησκείας» και μπορεί να ερευνή­σει τις θεμελιώδεις αλήθειες που αποτελούν τις βάσεις κάθε θρησκείας. Έτσι χωρίς δισταγμό διακηρύσσει πως «διακρίνει και απορρίπτει τας πλάνας τας δημιουργηθείσας δια μέσου των αιώνων υπό της δεισιδαιμονίας, της αμαθείας και της θρησκομανίας της ανθρωπότητος». Κάθε τι που δεν συμφωνεί με τη δογματική βάση της κίνησης και κηρύσσεται λόγου χάρει από την Εκ­κλησία μας, δεν είναι μόνο αντίθετο στη θεοσοφική διδαχή, αλλά λογίζεται από την Θεοσοφία και σαν αν­τίθετο με την αρχική διδασκαλία της χριστιανικής Εκ­κλησίας! Είναι «πλάνη», που δημιουργήθηκε «δια μέ­σου των αιώνων υπό της δεισιδαιμονίας, της αμαθείας και της θρησκομανίας» των χριστιανών (βλ. Θεοσοφικαι Ομιλίαι Α', ο. 7 της Καλλιόπης Κουτσογιάννη, προέδρου της Α' Θεοσοφικής Στοάς Ελλάδος).

 Η κίνηση δεν κηρύττει τον Τριαδικό Θεό των χρι­στιανών, αλλά την ινδουιστική Τριάδα, που αποτελεί εκδήλωση της μιας Αρχής και είναι τρεις όψεις της μιας πραγματικότητας. Στην αρχή εκδηλώνεται σαν διά­νοια (Βράχμα), κατόπιν σαν «συντηρητής» (Βίσνου) και τέλος σαν «Μακαριστής» (Ananda) ή σαν Ύπαρξη-Σοφία-Μακαριότης (Sat Chit Ananda) και Πατέρας, Υιός, Άγιο Πνεύμα! (Besant, Η απόκρυφη ζωή του ανθρώπου, σ. 13-14).

 Η προσωπικότητα του ανθρώπου δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, όπως και όλα τα φαινόμενα αποτελούν απάτη, μάγια. Στόχος του ανθρώπου είναι το ξεπέρασμα αυτής της αυταπάτης και η απόκτηση της γνώσης της πραγματικής μας φύσης, το «νιρβάνα» ή η «απόσβεσις η εκβολή του προσωπικού εαυτού» (Sri Ram, σ. 12). Για να φθάσει στο σκοπό ο άνθρωπος πρέπει να διέλθει επτά στάδια εξέλιξης, τη σκάλα των «7 ήχων» και αυτό επιτυγχάνεται στη διάρκεια πολλών ζωών. Για το σκοπό αυτό «δεν πρέπει να οργίζεται ενάντια στο κάρμα» ή στους νόμους της φύσης και να μη επιθυμεί τίποτε, για να μη επιφορτισθεί και πάλι με νέο κάρμα και αναγκασθεί να ξανάρθει στη ζωή. Όταν περάσει και το «έβδομο σκαλοπάτι», θα γίνει «αυτό το Τρία ο Ίδιος» και το «εγώ» του θα χαθεί μέσα στο «ΕΓΩ», «απ' όπου είχε ακτινοβολήσει ευθύς άπ' την αρχή» (Μπλαβάτσκυ, Η φωνή της σιγής, σ. 21-28).

 Ο χρόνος που χρειάζεται μπορεί να συντομευθεί με την «ατραπό» της Θεοσοφικής Εταιρίας, στην οποία χρησιμοποιείται η «κλείς της Γνώσεως» και οι «βουδδιστικές ασκήσεις», που οδηγούν στην ανάπτυξη της «Βουδδικής συνειδήσεως» (Leadbeater, οι διδάσκαλοι, σ. 242-243). Μ' αυτή την τοποθέτηση τα πάντα στρέ­φονται γύρω από τον ένα στόχο: την αυτοεξέλιξη. Έτσι προσδιορίζεται και η έννοια του καλού και του κακού, ακόμη και η έννοια της αγάπης, που ταυτίζεται με τον πόθο «διαφυγής από τους γήινους περιορισμούς» και «εισόδου στο ρεύμα» (Besant - Leadbeater, σ. 54. 24-25. Leadbeater, Οι διδάσκαλοι, σ. 242-243).

 Όλα στρέφονται γύρω από την «αυτοτελείωση» με την εκπλήρωση του «κάρμα», με το οποίο τα πάντα ερμη­νεύονται μοιρολατρικά και χαρακτηρίζονται αναπόφευ­κτα (Besant-Leadbeater, σ. 13).

Κάθε «βήμα επί της ατραπού» συνοδεύεται με ι­διαίτερη μύηση. Κατά την πέμπτη μύηση ο «Μύστης» εγκαταλείπει το «ανθρώπινον βασίλειον, ίνα υψωθεί εις κατάστασιν υπεράνω της ανθρωπότητος», ενώνει «το Ε­γώ προς την Μονάδα» και εισέρχεται στην κατάσταση του «υπεράνθρωπου», παραμένοντας στη γη σαν μέλος της «Απόκρυφου Ιεραρχίας», με σκοπό να βοηθήσει στην εξέλιξη της ζωής. Η εταιρία υπολογίζει πως υπάρ­χουν γύρω στους 50-60 τέτοιοι «υπεράνθρωποι» (Be­sant-Leadbeater, σ. 20. Lead Beater, Οι διδάσκαλοι, σ. 353).

 Όμως η κορυφή της εξελικτικής σκάλας βρίσκεται στην έβδομη μύηση των Ahats που φθάνουν στη «Ρίζα - Βάση» της Ιεραρχίας, που είναι «η ανώτερη στη Γη και στη γήινη αλυσίδα» (Μπλαβάτσκυ, Η μυστική διδα­σκαλία, σ. 274-275). Αλλά και αν ένα ον επιστρέψει στην ανεκδήλωτη κατάσταση του ΕΝΟΣ, δηλαδή στη «μη-ύπαρξη» και στην «ανάπαυση», θα αρχίσει και πάλι την ίδια περιπέτεια, γιατί κάθε πράγμα υπόκειται σε «περιοδική ύπαρξη και μη-ύπαρξη, σε δράσει και σε ανάπαυση» (Μάθημα 9). Μετά από την περίοδο «χιλιά­δων ή μάλλον εκατομμυρίων ετών», αυτός που πέτυχε την «μόκσα», παρατηρεί ότι «το κύμα της εξελίξεως έφθασεν εις το ύψος του και τον περιβάλλει εκ νέου. Το τοιούτον τον εξαναγκάζει να επανέλθει, να γεννηθεί εκ νέου, να αναλάβει εκ νέου την εξέλιξίν του» (Be­sant-Leadbeater, σ. 319-320).

Οι οπαδοί της εταιρίας δεν οδηγούνται απλώς σε εξάρτηση από το «πεπρωμένο», που προδιαγράφεται από το «κάρμα», αλλά και σε εξάρτηση από την ίδια την οργάνωση. Για την εξέλιξη του καθενός οπαδού είναι απαραίτητη η προσφορά υπηρεσίας στην οργάνω­ση «οπουδήποτε ζητηθεί» (Leadbeater, Οι διδάσκαλοι, σ. 106). Η υπηρεσία αυτή έχει απόλυτη προτεραιότητα (Besant-Leatbeater, σ. 242). Πρέπει ακόμη να ταυτίσει κανείς τη σκέψη του με τη σκέψη του δασκάλου, «γιατί η σκέψη του Διδασκάλου είναι τελεία, επειδή γνωρίζει τα πάντα»· πρέπει να είναι έτοιμος να εξυπηρετήσει το δάσκαλο «με πάντα τρόπον και εις οιονδήποτε μέρος» (Besant-Leadbeater, ο. 123.243).

 «Οι σπουδασταί θα πρέπει να χορδίζονται από τον Γκουρού τους σαν χορδές μιας άρπας» (Μπλαβάτσκυ, Τα πρώτα βήματα, σ. 11).

Η «Θεοσοφική Εταιρία» κηρύττει την έλευση του «Χριστού» της «Νέας Εποχής». Ο Ιησούς, στην περί­πτωση που υπήρξε σαν ιστορικό πρόσωπο, λέγει η «Θεοσοφική Εταιρία», ήταν μόνο ένας «Μύστης», ένας «Βούδδας», κάποιος που με αλλεπάλληλες μυήσεις έ­φθασε στη συνείδηση του Λόγου. Προστίθεται ακόμη πως ο Ιησούς έζησε γύρω στο 13.500 σαν γυναίκα ενός Ινδού αυτοκράτορος και αργότερα σαν πατέρας του Ιουλίου Καίσαρα (Fahrquhar, σ. 275).

 Ακόμη υποστηρίζει ότι ο Ιησούς έζησε σαν Α­πολλώνιος Τυανεύς και έφθασε μέχρι την πέμπτη μύη­ση. Σαρκώθηκε σαν Σρί Ραμανουγιατσάρυα, σαν «μέ­γας θρησκευτικός ανακαινιστής στην Ινδία» και πριν 2000 χρόνια το σώμα του Ιησού κατέλαβε ο Μαιτρέγια, ο «Παγκόσμιος Εκπαιδευτής». Ο άλλοτε «μαθητής Ιησούς» ζει σήμερα μεταξύ των Δρούσων του Λιβάνου». Ο Χριστός θα επανέλθει ως Μαιτρέγια, όχι για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σημάνει το τέλος μιας εποχής!

 Κατά την κίνηση ο Ιησούς Χριστός δεν σημαίνει σωτηρία για τον άνθρωπο. Η ζωή του, όπως εκτίθεται στην αγία Γραφή, έχει αλληγορική σημασία. Ο καθέ­νας καλείται να γίνει «χριστός», να αποκτήσει τη «Βουδδική συνείδηση» (Leadbeater, Οι διδάσκαλοι, σ. 245). Δεν υπάρχει σωτήρας έξω από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος πρέπει να πάρει στα χέρια του την εξέλιξη του, «γινόμαστε ένας 'σωτήρας' ή "λυτρωτής' της φυλής» (Μάθημα 9). «Ας γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Δεν υ­πάρχει τίποτε άλλο. Είναι η διαρκής παρουσία. Ο δρόμος για την Αυτοπραγμάτωση και την Αυτοτελείωση, είναι η υπηρεσία» (μάθημα 9). «Υπάρχει εις βαθύς σκοπός εις την φύσιν, ο οποίος είναι η αυτοανάπτυξις όλων των πραγμάτων της κεκρυμένης εις αυτά φύσεως» (Sri Ram, σ. 71).

 Αυτά αποδεικνύουν ότι η κίνηση της Θεοσοφίας είναι ασυμβίβαστη με την πίστη της Εκκλησίας^- ένας χριστιανός δεν μπορεί ταυτόχρονα να είναι και μέλος της θεοσοφικής Εταιρίας. Γιατί οι δογματικές της βά­σεις ακυρώνουν ολόκληρη τη χριστιανική διδαχή περί Θεού, περί ανθρώπου, περί κόσμου, περί του Ιησού Χριστού, περί σωτηρίας.

 

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ – www.egolpion.com

28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Read more: http://www.egolpion.com/theosophy_ii.el.aspx#ixzz2lOl6kXvW

Λίγη γεύση από το διάλογο της θεολογίας με την ψυχανάλυση

Λίγη γεύση από το διάλογο 

 της θεολογίας με την ψυχανάλυση:

π α ρ ά ν ο ι α   ε δ ώ   κ α ι   τ ώ ρ α !

 Σωτήρης Αδαμίδης

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Θεραπευτική των πατέρων & ψυχανάλυση"

            Ας πάρουμε λοιπόν γεύση από το πώς εννοούν το διάλογο της θεολογίας με την ψυχιατρική οι πρωτεργάτες αυτής της πρωτοβουλίας, η οποία έγινε στη Θήβα, διαβάζοντας μετά τα πρακτικά, που με τόση προθυμία εξέδωσε η Αποστολική Διακονία.

    Όταν ξεκινά κανείς ένα διάλογο, πρέπει, φαντάζομαι, να υπάρχει ένα ελάχιστο κοινό έδαφος για να σταθούμε. Κάνει κανείς διάλογο με κάποιον που υβρίζει τα πιστεύω του; Θέλετε να γνωρίσετε τώρα τον κοινό τόπο του διαλόγου από χριστιανό ψυχαναλυτή στο πώς βλέπει την πτώση των πρωτοπλάστων;

    Μήπως να ακούσετε για τη «μητρική εξάρτηση του Αδάμ από την Εύα ως ασυνείδητη φαντασίωση του Αδάμ»;

   Μήπως σας ενδιαφέρει να μάθετε ότι «ο σεβασμός της ελευθερίας του ανθρώπου από το Θεό επιτυγχάνεται δια της απαγορεύσεως της βρώσης του «καρπού», δηλαδή με την απαγόρευση της ασυνείδητης ναρκισσιστικής ταύτισης - στοματικής ενσωμάτωσης του Θεού από τον άνθρωπο»;

     Σας διαφεύγει άραγε ότι κατά τους προτείνοντες ‘'ο όφις μπορεί να κατανοηθεί όχι απλά ως σύμβολο του φαλλού, αλλά ως το εσωτερικό αντικείμενο, προβεβλημένο και τοποθετημένο στον εξωτερικό κόσμο και ανήκον στην περιοχή των μεταβατικών φαινομένων, συμβολικός φορέας της επιθυμίας, «αντικείμενο» το οποίο οι πρωτόπλαστοι το αντιλαμβάνονται ως τοποθετημένο έξωθεν του εαυτού τους, έξωθεν του Υποκειμένου''

     ... αντέχετε; συνεχίζουμε:

             ‘'Με αυτή την έννοια η Εύα αντιλαμβάνεται τη σχέση της με τον Αδάμ, με τον Θεό και τον όφι στο πλαίσιο ενός σταδίου ψυχολογικής ωρίμανσης τύπου «πρώτο οιδιπόδειον συμπλέγματος (η σύνταξη δική τους) όπου ο τρίτος εταίρος του τριγώνου είναι ο φαλλός, ένα μερικό αντικείμενο και όχι το πρόσωπο του Πατέρα, εν προκειμένω του Συμβολικού Πατέρα, του Θεού''.

            ‘'Η σχέση αυτού του τύπου, αν και εμφανίζεται ως τριγωνική, είναι στην ουσία δυαδική και ναρκισσιστική - φαλλική''(!) Η δε διήγηση της Γενέσεως κατ' αυτούς διεκτραγωδεί την αποτυχία της πατρικής λειτουργίας κλπ.

    Τέλος, ακούστε και τον πατέρα των θεωριών τους τον Freud, τον οποίο πρέπει να σπουδάσουμε όλοι, αν θέλουμε να συμβάλουμε στην «ανανέωση», που βλέπει την πτώση «ως ερωτικής - αιμομεικτικής φύσεως γεγονός», την απαγόρευση του Θεού ως ηθική νομοκανονική και την πτώση, πάλι, ως τιμωρία που επιβάλλει ο Θεός πατέρας ή την αντιλαμβάνεται ο Αδάμ ως τοιαύτη (άγχος και φόβος ευνουχισμού)...

    Σας ερωτώ λοιπόν αγαπητοί αναγνώστες: βλέπετε εσείς σ' αυτό το κείμενο, αλλά και σ' αυτά που θα διαβάσετε πιο κάτω κανένα διάλογο με την ορθόδοξη θεολογία; Μήπως το να πάρει κάποιος την αγία γραφή και να την αναλύει κατά το δοκούν, είναι διάλογος με την αληθινή πίστη; Διάλογος δεξιοτήτων της φροϋδικής σχολής, που εκπροσωπήθηκε επάξια και μονοσήμαντα στην ημερίδα, σαφώς και έγινε, όπως θα διαπιστώσετε αμέσως τώρα.

    Όλα τα παραπάνω είναι παρμένα από το βιβλίο Θεολογία και ψυχιατρική, από όπου αξίζει να διαβάσετε και για τη δουλειά που έγινε στις ομάδες εργασίας (διάβαζε: συγκεκαλυμμένες ψυχαναλυτικές συνεδρίες) και των οποίων ελάχιστα στοιχεία θα παραθέσω εδώ (Η ημερίδα έγινε στις 8 Οκτωβρίου του 1994, τα πρακτικά εξεδόθησαν τον Ιανουάριο του 1999, γιατί περίμεναν έναν εισηγητή επί πέντε χρόνια, να δώσει την εισήγησή του)...

     Κάποιος αναλυόμενος, λοιπόν, και υπό το ψευδώνυμο Μάριος κρυπτόμενος, λέει μεταξύ άλλων: δεν έχω πάει να με κοινωνήσει ούτε μία φορά ο πατήρ τάδε (κι αυτός με ψευδώνυμο Φώτιος στα πρακτικά, αλλά γιατί; Το μυστήριο της εξομολογήσεως ετελείτο;), γιατί αισθάνεται ότι δε θα τον κοινωνήσει ο ίδιος αλλά μια μαγική δύναμη!

            Έχω το πρόβλημα - συνεχίζει - με τον π. Φώτιο επί χρόνια ότι τον αγαπάω και δε θέλει να τον αγαπάω! (σελ. 236). Λίγο πιο πριν στη σελ. 224 ο «π. Φώτιος» λέει: Είμαι πια εξήντα πέντε χρονών και ακόμα δεν ξέρω αν υπάρχει ένας άνθρωπος που τελικά αγαπώ ή αν υπάρχει ένας άνθρωπος στη ζωή μου που να μπορώ να πω ότι του έχω εμπιστοσύνη!!!

     Στη σελ. 232 μιλά ο συντονιστής Α, ιερέας - ψυχίατρος: αφού αναφέρεται στον μη εξαιρετέο J. P. Sart και τη γνωστή φράση καραμέλα ‘'ο άλλος είναι η κόλαση'', γράφει επί λέξει: ενδόμυχη σκέψη: Γίνεται αναφορά για την επίδραση του επίκαιρου (χρόνος τυχαιότητα), του κοινωνικού (φαντασιακού και οικονομικού πλαισίου), του ιστορικού πλαισίου ιδεών του πνεύματος (συμβολικού πλαισίου) στη διαμόρφωση και ανάπτυξη του ατόμου.

        Έμμεσα ακόμη, επιθυμώ να φέρω στην προσοχή της ομάδος στο υποκείμενο, λανθάνον, καταδιωκτικό άγχος και στο παρανοειδές κλίμα, που είναι ενεργά παρόν στο εδώ και τώρα της ομάδος. Αυτό το άγχος δημιουργήθηκε από την ανάμνηση του ψυχικού τραύματος και την ενεργοποίηση της αρνητικής μεταβίβασης στο πλαίσιο της ομάδος

    Τώρα πείτε μου εσείς, αυτός ο άνθρωπος σκέπτεται και μιλά ως ιερέας Χριστού; Και μη μας πουν ότι απομονώσαμε μερικά κομμάτια και αλλάζουμε το νόημά τους, γιατί από την αρχή έως το τέλος τα πρακτικά είναι στο ίδιο μήκος κύματος, στο ίδιο πνεύμα που δεν έχει σχέση με την αλήθεια που βιώνουμε διαβάζοντας και εφαρμόζοντας τους πατέρες, αλλά ακόμα και τις συμβουλές ενός απλού παπά του χωριού (μέχρι να τον εκπολιτίσουν κι αυτόν και να τον ανανεώσουν...)

     Να μη σας στερήσω όμως την απόλαυση, που ακολουθεί. Στην παράγραφο που παραθέτω, ο κρυπτόμενος υπό το όνομα Φώτιος, ιερέας, αντιδρά βιαίως σε προλαλήσαντα, όταν εκείνος αναφέρεται στους πατέρες Πορφύριο και Ιάκωβο και υποστηρίζει ότι η Χάρη του Θεού λειτουργεί πέρα από τις δικές μας αδυναμίες, λέγοντας:

             «Επιτέλους, δεν αντέχω άλλο.. (ο π. Φ. κραυγάζει σχεδόν, εκφράζεται με ένταση και αγωνία στη φωνή του!)» και καταλήγει να ρωτάει ο κραυγάζων «λοιπόν τι θα κάνετε για μένα εσείς, ψυχίατροι και παπάδες...». (μάλλον κρίσης ταυτότητος θα ‘χει)...

     Και όταν άλλος ιερέας μιλά κατά της συνεχούς επικέντρωσης στον εαυτό μας και για αγώνα τήρησης των εντολών και αναφέρεται σε μοναχό με ψυχολογικά προβλήματα σε μονή του Αγίου Όρους, που μετανοών συνερχόταν από τις κρίσεις του (στη διάρκεια των οποίων τα έβαζε με τον ηγούμενο, έβριζε και δημιουργούσε αναστάτωση) και δεν πέταξε τα ράσα, αλλά έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του εκεί, και πέθανε με οσιακό τέλος, έχουμε νέα έκρηξη από τον ίδιο ιερέα, που τον στολίζει καταλλήλως λέγοντας «έρχεστε δεύτερος και καταϊδρωμένος, αυτά τα έχω ξανακούσει... πάντα το θαύμα γίνεται κάπου αλλού, πάτερ μου, και πάντα αφορά άλλους, ποτέ εδώ επί τόπου»...

      Αυτά ως τρικ ίσως (?) για να προκαλέσει τη ζωηρή συζήτηση, στα πλαίσια της εμπειρίας του ως αμερικανοθρεμμένου ψυχαναλυτή...

 

Read more: http://www.egolpion.com/28E1E9A8.el.aspx#ixzz2lO3QJODX

ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΣΑΙ ΜΠΑΜΠΑ: ΟΤΑΝ ΟΙ "ΘΕΟΙ" ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΟΥΝ

 

ΟΤΑΝ ΟΙ "ΘΕΟΙ" ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΟΥΝ 

Κοσμοσυρροή για άρρωστο Ινδό Γκουρού

 Η νοσηλεία ενός διάσημου γκουρού

έχει προκαλέσει κοσμοσυρροή στη γενέτειρά του.

    Η νοσηλεία ενός παγκοσμίως διάσημου Ινδού γκουρού, τον οποίο οι οπαδοί του θεωρούν θεό, προκάλεσε κοσμοσυρροή στη γενέτειρά του από πλήθη πιστών που προσεύχονται για τη γρήγορη ανάρρωσή του.

Ο Σάι Μπάμπα, 85 ετών που λατρεύεται από περίπου 10 εκατομμύρια πιστούς σε όλο τον κόσμο, νοσηλεύεται για καρδιακά προβλήματα, νεφρική ανεπάρκεια και πνευμονική συμφόρηση.

Ανήσυχοι εκατοντάδες οπαδοί του συνέρευσαν στην πόλη Πουταπάρτι, όπου πολλοί αναγκάστηκαν να περάσουν τη νύχτα στα πεζοδρόμια εξαιτίας της έλλειψης δωματίων στα ξενοδοχεία της πόλης.

Τα μαγαζιά, τα ξενοδοχεία και τα γραφεία σε όλη την πόλη παραμένουν κλειστά τις τρεις τελευταίες ημέρες σε ένδειξη σεβασμού προς τον Μπάμπα, ο οποίος παραμένει στο νοσοκομείο εδώ και μία εβδομάδα.

«Ο ίδιος έχει πει ότι θα ζήσει μέχρι τα 96. Δεν μπορεί να κάνει λάθος», διαβεβαίωσε ο Πούτα Ρανγκάια, 43 ετών, εθελοντής σε μία από τις πολλές φιλανθρωπικές οργανώσεις του Μπάμπα.

Οι οπαδοί του Σάι Μπάμπα πιστεύουν ότι ο γκουρού έχει υπερφυσικές ικανότητες, όπως να γιατρεύει ασθένειες σε τελικό στάδιο και να θυμάται τις προηγούμενες ζωές του.

Ανάμεσα στους οπαδούς του είναι και πρώην πρωθυπουργοί και πρόεδροι της Ινδίας, ενώ ο αριθμός των πιστών του εκτιμάται στα 10 εκατομμύρια σε περισσότερες από 100 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Ο Σάι Μπάμπα ισχυρίζεται ότι είναι η μετενσάρκωση του Σάι Μπάμπα ντε Σίρντι, ενός αγίου των ινδουιστών που πέθανε το 1918.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Ινδία: Πέθανε ο γκουρού Σάι Μπάμπα Ο Σάθια Σάι Μπάμπα, ο ινδός γκουρού με τους εκατομμύρια πιστούς ανά τον κόσμο, πέθανε σήμερα σε ηλικία 85 ετών έπειτα από παρατεταμένη ασθένεια σε νοσοκομείο στη νότια Ινδία. Ο γκουρού, ο οποίος νοσηλευόταν για περισσότερο από τρεις εβδομάδες σε κρίσιμη κατάσταση, σύμφωνα με το ινδικό τηλεοπτικό δίκτυο NDTV, λόγω ανεπάρκειας πολλών οργάνων, πέθανε σε νοσοκομείο στη γενέτειρά του την πόλη Πουταπάρθι, στο νότιο τμήμα της Ινδίας. Μεταξύ των εκατομμυρίων πιστών του πολύ δημοφιλούς γκουρού συγκαταλέγονται πολιτικοί ηγέτες, επιχειρηματίες και διάσημες προσωπικότητες. Πρόκειται για μια «ανεπανόρθωτη απώλεια» δήλωσε ο Ινδός πρωθυπουργός Μανμοχάν Σίνγκ για το θάνατο του Σάι Μπάμπα. www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ        www.egolpion.com

8  ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2011

Read more: http://www.egolpion.com/saibaba_hospital.el.aspx#ixzz2kVd3i9a3

Brahma Kumaris -ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ

 

Brahma Kumaris

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ

π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

Από το βιβλίο: ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ;

 

    Πρόκειται για την οργάνωση που αυτοονομάζεται «Παγκόσμιο Πνευματικό Πανεπιστήμιο Brahma Kumaris». Επειδή κατά τα τελευταία έτη οργάνωσε στη χώρα μας τρία συνεχή «Διεθνή Συμπόσια» με ενίσχυση και συ­νεργασία δημοσίων φορέων και μάλιστα του πανεπιστη­μίου Αθηνών, κρίνουμε απαραίτητο να ασχοληθούμε πε­ρισσότερο μ' αυτή.

Η οργάνωση αυτή ιδρύθηκε το 1950 από τον Ινδό έμπορο πολυτίμων λίθων Lekh Raj (1969). Ο ίδιος ισχυ­ρίσθηκε για τον εαυτό του:

«Είμαι η ίδια η Μακαριότητα· είμαι ο Σίβα, είμαι ο Σίβα. Είμαι η ίδια η γνώση - είμαι ο Σίβα, είμαι ο Σίβα». Οι οπαδοί του σχολιάζουν: «Ήταν η στιγμή που ο Σίβα, ο Θεός της Υπέρτατης Ψυχής, εισήλθε στο σώμα του Dada (του Πατερούλη), που μετονομάστηκε αργότερα σε Βράχμα, για να αρχίσει η δημιουργία μιας νέας κοσμικής εποχής. Μετά από την εμπειρία αυτή ο Dada αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του σ' αυτό το έργο, για το οποίο τον όρισε ο Θεός: Να δημιουργήσει ένα νέο, καθαρό κό­σμο» (Meditations Jewels of Knowledge, Published by Raja Yoga Centres in Australia for Brahma Kumaris World Spiritual University, Mount Abu/Rajastan, India, σ. 26).

Η ομάδα απέκτησε σύντομα και τη θηλυκή αρχηγό την Jagadamba Sarasvati. Έτσι οι οπαδοί βλέπουν στο πρόσωπο των δύο «αρχηγών» τους «αληθείς γονείς ενός Νέου Κόσμου». Στη οργάνωση οι γυναίκες θεωρούνται «πιο πνευματικές και πιο άξιες εμπιστοσύνης». Γι’ αυτό το θηλυκό στοιχείο κυριαρχεί. Μετά το θάνατο του Raj (1969), νέα «κεφαλή» της οργάνωσης αναδείχθηκε το μέντιουμ «Αδελφή G» και από αυτήν μια νεαρή οπαδός. Όμως ως «πηγή αποκάλυψης» ... ο ίδιος ο Baba.

Κατά τη μαρτυρία της Sybille Fedder, ιδρυτικό μέλος του Κέντρου της κίνησης στο Αμβούργο, «ο αποθανών Baba» βρίσκεται σε «λεπτή υλική μορφή και είναι η μό­νη ψυχή που κατέχει την πλήρη θεϊκή γνώση- είναι το κανάλι, με το οποίο μιλάει η Ανωτάτη Ψυχή, ο Θεός Πα­τέρας (Shiv Baba), που είναι η μοναδική Ψυχή που δεν ενσαρκώνεται ποτέ» (Detlef Bcndrath, Brahma Kumaris / Raja Yoga: Darstcllung - Berichte · Dokumente, Munchen 1985, σ. 66).

Σήμερα η έδρα της κίνησης είναι στο Mount Abu/Rajasthan (Ινδία). Το «πανεπιστήμιο» ονομάζεται και Madhuban, που σημαίνει «Δάσος από Γλυκό Νέκταρ» βρί­σκεται στη κορυφή του Mount Aby.

Στη Ελλάδα την οργάνωση έφερε ο Αυστραλός Ιε­ρέας της Άντονι Στράνο μέσω Αγγλίας κατά τη δεκαε­τία του 1980. Το ελληνικό τμήμα ονομάζεται «Πανελλή­νιο Κέντρο Διαλογισμού». Το διευθύνει ο ίδιος ο Άντονι Στράνο.

Η κίνηση προβάλλεται ως «πανεπιστήμιο» και όπως οργάνωση του ΟΗΕ. Σε γερμανικό διαφημιστικό έντυπο με τίτλο «Διαλογισμός- απλός και κατανοητός!» απαριθμούνται οι «προσφορές» της κίνησης που πραγματοποι­ούνται στο «Σπίτι του Διαλογισμού» στη Φρανκφούρτη και σ' αυτό τον τίτλο προστίθεται: «Institut der Brahma Kumaris World spiritual University... Zweigstelle in 42 Landern der Welt, Uno-Consultant» δηλαδή: «Ινστι­τούτο του Παγκοσμίου Πνευματικού Πανεπιστημίου Μπράχμα Κουμάρις... παραρτήματα σε 42 χώρες του κό­σμου, Uno-Consultant».

Με ανάλογο τρόπο προβάλλεται η κίνηση και στη χώρα μας. σε τρίπτυχο που εκδόθηκε στη Αθήνα με τίτ­λο «Διαλογισμός, Ειρήνη, Σοφία» αναφέρεται ότι «το Πανεπιστήμιο είναι μια εξωκυθερνητική οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών, εντελώς ανεξάρτητη από πολιτικές και θρησκευτικές επιδράσεις». Σε άρθρο στο αθηναϊκό περιοδικό «Εικόνες» (9.3.1988) αναφέρεται ότι το «Πνευ­ματικό Πανεπιστήμιο... ανήκει στο τμήμα πληροφοριών του ΟΗΕ».

Πρέπει να παρατηρήσουμε πως εδώ δεν πρόκειται για κάποιο επιστημονικό ίδρυμα, αλλά για γκουρουϊστική οργάνωση, στη οποία η λεγόμενη «Υπέρτατη Ψυχή» μεταδίδει «Θεια Μηνύματα», που ονομάζονται Murlis και χρησιμοποιεί γι' αυτό το σκοπό γυναίκες-μέντιουμ.

Στο Αρχείο μας έχουμε φωτοαντίγραφα τριών επίση­μων κειμένων, που αποδεικνύουν τη μεγαλοστομία της οργάνωσης, πως τάχα πρόκειται για πανεπιστήμιο και για «οργάνωση του ΟΗΕ».

Το πρώτο φέρει ημερομηνία 17 Ιουλίου 1984. Προέρ­χεται από το Νομικό Τμήμα (General Legal Division Of­fice of Legal Affaire) και απευθύνεται στο Κέντρο της Brahma Kumaris στη Κολωνία. Το δεύτερο φέρει ημε­ρομηνία 26 Ιουλίου 1984 και προέρχεται από το Γραφείο του ΟΗΕ στη Γενεύη (United Nations Office at Geneva) και αναφέρεται στο πρώτο έγγραφο. Το τρίτο, με ημερο­μηνία 7.9.1984 είναι έγγραφο του πανεπιστημίου του Αμβούργου και απευθύνεται στη κυρία Η. Fittkau-Garthe, η οποία νοίκιασε αίθουσες του πανεπιστημίου με σκοπό να πραγματοποιηθούν εκεί εκδηλώσεις της Brah­ma Kumaris, χωρίς όμως να αναφερθεί στο σχετικό συμ­βόλαιο ο όρος «πανεπιστήμιο» ή «Uno Consultants

Στο έγγραφο του Γραφείου της Γενεύης αναφέρεται:

«Στο μεταξύ, με βάση προηγούμενες ανακοινώσεις, το Νομικό Τμήμα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη απευθύνθηκε με το συνημμένο έγγραφο στο Κεντρικό Γραφείο (της Οργάνωσης Brahma Kumaris) στη Κο­λωνία και προειδοποίησε την οργάνωση να μη χρησιμο­ποιεί πλέον το έμβλημα των Ηνωμένων Εθνών για τη διαφήμισή της και ακόμη να μην προσπαθεί με το Status Ecosoc (οικονομικό-κοινωνική σύνδεση) να δημιουργή­σει την εντύπωση πως τα Ηνωμένα Έθνη υποστηρίζουν δήθεν τη δραστηριότητα της».

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το κείμενο του τρίτου εγ­γράφου, με το οποίο το πανεπιστήμιο του Αμβούργου α­παγορεύει στη οργάνωση να αυτοαποκαλείται «πανεπι­στήμιο» και να χρησιμοποιεί τον χαρακτηρισμό «Uno-Consultant». Ύστερα από την ενοικίαση αιθουσών του πανεπιστημίου εκεί διαφημίσθηκαν στις αφίσες ως εκ­δηλώσεις του «Brahma Kumaris World University - Uno Consultant, Institut Hamburg...» (26.6.1984). Στο μεταξύ οι υπεύθυνοι του πανεπιστημίου του Αμβούργου αντι­λήφθησαν το δόλο και με το παραπάνω έγγραφο γνώρι­σαν στη κυρία Η. Fittkau-Garthe μεταξύ άλλων:

«Το πανεπιστήμιο του Αμβούργου σάς εφιστά την προσοχή ότι σύμφωνα με την παράγραφο 145 του νόμου για την ανωτάτη παιδεία, η ονομασία πανεπιστήμιο, όταν αναφέρεται μόνη ή σε συνδυασμό με άλλους χαρακτηρι­σμούς ή με παρόμοιο χαρακτηρισμό, έτσι που να τον συγ­χέει κανείς, προστατεύεται γενικά και όποιος χρησιμο­ποιεί αυτό τον όρο με δόλο ή από αμέλεια χωρίς να το δικαιούται, τιμωρείται με χρηματική ποινή μέχρι 100.000 μάρκα».

Ύστερα από αυτή την υπόμνηση, το πανεπιστήμιο του Αμβούργου αναφέρεται στις αφίσες της οργάνω­σης και απαγορεύει μελλοντικά στη οργάνωση να χρη­σιμοποιεί αυτό τον όρο «στις αφίσες σας και στα λοι­πά μέσα προπαγάνδας σε σχέση με τις εκδηλώσεις σας».

Το πανεπιστήμιο του Αμβούργου αναφέρεται και στη χρήση του όρου «Uno-Consultant» και ειδοποιεί την κίνηση να μη ξαναχρησιμοποιήσει αυτό τον χαρακτηρι­σμό: «Αναφέρομαι σ' αυτό το ζήτημα σε σχετικό έγγρα­φο του Νομικού Τμήματος των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη από 17.7.1984 προς το Κέντρο της Μπράχμα Κουμάρις στη Κολωνία, όπου η Οργάνωση των HE προειδοποιεί (την οργάνωση) να μη χρησιμοποιεί πλέον το έμβλημα των ΗΕ...».

Φαίνεται πως οι ενοικιαστές των αιθουσών του πανε­πιστημίου δεν έδωσαν τα στοιχεία της οργάνωσης. Γι' αυτό και το πανεπιστήμιο ακύρωσε το συμβόλαιο με το ακόλουθο αιτιολογικό:

«Στη διοίκηση του πανεπιστημίου έγινε αντιληπτό πως μέχρι τώρα δεν υφίσταται καμμία ταύτιση ανάμεσα σε σας, ως συμβαλλόμενο πρόσωπο και με την ονομασία του όργανωτού στη αφίσα. Σύμφωνα όμως με το ύπ' α­ριθ. 20 σημείο των κανονισμών για την ενοικίαση πανε­πιστημιακών χώρων ο ενοικιαστής δεν δικαιώνεται να πα­ραχωρήσει τα δικαιώματα του που προκύπτουν από το συμβόλαιο σε τρίτους, ιδιαίτερα να τους έπα νοικιάσει. Παρακαλώ προσέξατε το ίδιο αναφορικά με την συμφω­νηθείσα συμβολαιογραφικά εκδήλωση στο μεγάλο αμφι­θέατρο Β' (Audimax II) στις 8.10.1983».

Αλλά ας μεταφερθούμε τώρα στη δική μας χώρα. Η οργάνωση Brahma Kumaris κατάφερε να παγιδεύσει το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού, το πανεπιστήμιο Α­θηνών και άλλους πολιτειακούς φορείς και να οργανώσει με επίσημη συνεργασία και οικονομική ενίσχυση δύο «Διεθνή Συμπόσια», μάλιστα το ένα (1990) στο νεοκλασσικό κτήριο του πανεπιστημίου Αθηνών στη Πλάκα. Το «Β' Συμπόσιο» (1992) πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυμα Γουλανδρή-Χόρν με φορέα την «Αθηναίων Εταιρεία για την Επιστήμη και την Ανάπτυξη του Ανθρώπου», με πρωτεργάτρια την Δροσούλα Βασιλείου-Έλιοτ.

Η Ιερά Σύνοδος, με αφορμή το «Β' Συμπόσιο», εξέ­δωσε ειδική ανακοίνωση με την οποία υπογραμμίζεται μεταξύ άλλων ότι «το ιδεολογικό περιεχόμενο της οργά­νωσης αυτής είναι ασυμβίβαστο με τις πνευματικές και πολιτιστικές αξίες της χώρας μας και του ευρύτερου ευ­ρωπαϊκού πολιτισμού, δεδομένου ότι θεμελιώνεται σε μια ανθρωπολογία, η οποία στηρίζεται στον απόλυτο μονισμό και στις δοξασίες του κάρμα και της μετενσάρκω­σης».

Ας δούμε όμως πιο προσεκτικά τη διδαχή της κίνη­σης του Lekh Raj.

Ο «μεσσίας» της ομάδας, Lekh Raj θεωρείται από τους οπαδούς του ανώτερος από όλους τους Δασκάλους πριν από αυτόν. Σ' αυτόν συγκαταλέγεται και ο Ιησούς Χριστός, που θεωρείται ένας από τους πολλούς Avatar του παρελθόντος. Η Brahma Kumaris λογίζεται κέντρο όλων των θρησκειών. Στο παγκόσμιο στρατηγείο της κί­νησης, στο κέντρο ενός μεγάλου κύκλου, βρίσκεται η ει­κόνα του Raj. Τον κύκλο αυτό σχηματίζουν οι εικόνες του Χριστού, του γκουρού Νανάκ, του Βούδα, του Tir-thankara, του Μωάμεθ... (Suria India 15.3.1984, βλ. F.W. Haack, Eine Findungshilfe, Munchen 1986, σ. 20).

Κατά την αντίληψη του Lekh Raj ζούμε τώρα σε μια κακή εποχή, η οποία όμως θα λήξει και θα εισέλθουμε στη «Χρυσή Εποχή». Η λήξη της παλαιάς εποχής θα συνοδευτεί από καταστροφές και ιδιαίτερα από πυρηνικό ολοκαύτωμα. Η τεράστια πυρηνική έκρηξη εξυμνείται στη οργάνωση ως «ιερή φωτιά», που θα καθαρίσει τη γη και τα «δηλητηριασμένα σώματα» των ανθρώπων. «Τώρα θα δημιουργήσουμε τη νέα γη. Από τον κόσμο του πόνου θα δημιουργηθεί ένας κόσμος της ειρήνης και της ησυ­χίας... Η καταστροφή του παλαιού κόσμου είναι πλη­σίον. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας φοβίζει σε τίποτα, αλλά να μας παρακινεί να χρησιμοποιήσουμε τον χρόνο, ώστε με εσωτερική γαλήνη και χαρά να έλθετε μαζί μου στον κόσμο των ψυχών, στο σπίτι σας, και από εκεί στο νέο κόσμο» (βλ. R. Hummel, Die Brahma Kumaris und Ihre Raja - Yoga Center, Einc Stellungnahmc. Material-dienst Der EZW Stuttgart, 2/1989, σ. 46).

Ο κόσμος λοιπόν θα καταστραφεί. Αλλά όποιος α­ναζητήσει καταφύγιο στη οργάνωση, θα μεταβεί εκεί που είναι τώρα ο Lekh Raj, ο δημιουργός του «νέου κό­σμου», που γι' αυτό το λόγο ονομάστηκε και Brahma Ba-ba. Θα γίνει Brahma Kumar, δηλαδή γυιός του Brahma ή Brahma Kumaris, θυγατέρα του Brahma. Από εκεί, με νέα μετενσάρκωση, θα γίνει πολίτης του νέου κόσμου της «Χρυσής Εποχής», που θα ιδρυθεί με κέντρο το Mount Abu.

Γι' αυτό το πλέον βασικό για την κίνηση αυτή είναι να έλθει κανείς σε κοινωνία με τον «Πνευματικό Πατέ­ρα», για να οδηγηθεί στη αυτο-λύτρωση. «Ολόκληρος ο παλαιός κόσμος θα καταστραφεί... συντρίψτε τη δια­νοητική σας σύνδεση με όλα ενόσω ζείτε εδώ και ενωθεί­τε με Ένα... Θυμηθείτε σε κάθε λεπτό της ώρας που έχετε ελεύθερο τον Baba» (Murli 27.4.1982).

Για «πλήρεις Θεϊκούς Μαθητές» η κίνηση θέτει 50 ε­ρωτήσεις, που περιλαμβάνονται σε ειδικό Δελτίο, το οποίο ο καθένας μαθητής οφείλει να συμπληρώνει καθη­μερινά. Μεταξύ άλλων οφείλει να σημειώσει τις απαντή­σεις στα ακόλουθα ερωτήματα:

«... Σηκώθηκα γύρω στις 4 το πρωί με αγάπη και με ευτυχισμένο πνεύμα για τον Baba...

4. Πρόσεχα στο Baba και στο Murli στη διάρκεια του απογεύματος;

12. Έκανα επί δύο ώρες γιόγκα;

20. Ζω τη ζωή που πεθαίνει, πεθαίνω το θάνατο που ζει;...

29. Είχα μόνο τον Baba, τον ουρανό και το Paramdam στα μάτια μου και τίποτε άλλο;...

38. Πρόσφερα την εισαγωγή του Baba τουλάχιστο σε μία ψυχή;...

42. Απασχολήθηκα στη υπηρεσία χωρίς διακοπή;...

50. Έχω τον Baba σε όλες μου τις σχέσεις, δηλαδή του Πατέρα, του Δασκάλου, του Σάτγκουρου, του φίλου, του οδηγού, του θείου, της μνηστής, του εραστή, του ερω­τευμένου, του δικαστή;» (βλ. ολόκληρο το κείμενο στον Bcndrath, σ. 76-77).

Για κάθε οπαδό δεν υπάρχει τίποτε έξω από τον Baba και την υπηρεσία στη οργάνωση. «Όλοι οι φίλοι, οι οικείοι κ.ο.κ. πέθαναν ήδη. Το ίδιο θα καταστραφούν και τα παλιά σώματα... Ήλθα λοιπόν τώρα˙ γι' αυτό πρέπει ν' αρνηθείτε όλους τους γκουρού της Kali Yuga τους Δα­σκάλους, τους φυσικούς συγγενείς, το ίδιο σας το σώμα και όλα τα άλλα. Ναι, αυτό απαιτεί ήδη κόπους. Να λέτε: ‘Ναι, Baba, κατανοούμε ήδη πως όλοι αυτοί οι φίλοι, οικείοι κ.ο.κ. έχουν ήδη πεθάνει’» Murli 27.4.1982).

Ο νέος ψευδομεσσίας παίρνει ακόμη και τη θέση του συζύγου:

«Έχετε τον καλύτερο σύζυγο που θα σάς δώσει τον παράδεισο, την Αυτοκρατορία. Άλλοι σύζυγοι σάς πε­τούν μόνο στον τάφο... Πολλοί λένε πως έχουν προσκόλ­ληση στα παιδιά τους, αλλά αυτό πρέπει να τελειώσει. Προσκόλληση πρέπει να έχετε μόνο σε Ένα και για ό­λους τους άλλους να φροντίζετε απλώς σαν οικονόμοι... Ο ίδιος ο Πατέρας λέγει: «Τελειώστε την προσκόλλησή σας σε όλα· όλα παρατηρείστε τα σαν δικά Του και ακο­λουθείστε μόνο τη συμβουλή Του, έχοντας στη μνήμη σας μόνο το έργο Του. Οτιδήποτε κι αν κάνουν οι άν­θρωποι είναι αμαρτία» (Murli 21.10.1981).

«Γυναίκες που αγαπούν τον Baba δεν προσφέρουν σ’ αυτή την ιδιαίτερη υπηρεσία έργο κατώτερης ποιότη­τας... Είναι βέβαια κατά το ήμισυ σύντροφοι των ανδρών τους, όμως σ' αυτό το έργο είναι πλήρεις σύντροφοι του Baba. Είναι πιστές και πολύ απλόχερες... στη υπηρεσία του ερχόμενου κόσμου τα σκορπίζουν όλα απλόχερα... Είναι πολύ πλούσιες, αλλά χρησιμοποιούν το 75% για την υπηρεσία στον Θεό και για το όνομά Του και το υπό­λοιπο για την εδώ ύπαρξή τους. Υπάρχουν παιδιά (του Baba) που από τη φύση τους παραιτούνται (από την οικο­γένεια) και είναι έτσι ευτυχισμένα. Αλλά εκείνα τα παι­διά, τα γεμάτα τακτ, που μπορούν να παίζουν δύο ρόλους είναι πολύ λίγα» (Murli 23.11.1981).

Κατά την κίνηση αυτή ο άνθρωπος είναι «ψυχή», «αόρατη σπίθα αγνής ενέργειας», «σημείο φωτός», «που βρίσκεται στο κέντρο του μετώπου»· «είμαι μια εστία ι­σχυρής ενέργειας μέσα στο σώμα, μπορώ αυτή την ενέρ­γεια και την ισχύ να την χρησιμοποιήσω» (Τάτζα Γιόγ­κα, μάθημα 1). Om Shamanti «είμαι ψυχή», αυτή είναι η κεντρική φράση της Brahma Kumaris, με την οποία οι οπαδοί χαιρετιούνται αναμεταξύ τους και μεταδίδουν «θε­τικούς κραδασμούς», που πήραν από την «Υπέρτατη Ψυ­χή», που περιγράφεται ως «εργοστάσιο δύναμης».

Και εδώ ο διαλογισμός έχει κατεύθυνση «προς τα έν­δον». Ιδού ένα «σχέδιο για διαλογισμό» της κίνησης αυτής:

«Υπενθυμίζω στον εαυτό μου την αληθινή μου ταυ­τότητα... Αποσύρω την προσοχή μου από τις φυσικές μου αισθήσεις και την εστιάζω στον εαυτό μου... Βλέπω τον εαυτό μου... μια αιώνια λάμψη ζωντανής ενέργειας... Είμαι μια ύπαρξη μεταφυσική... μια αιώνια ψυχή... Συγ­κεντρώνω τις σκέψεις μου σ' ένα σημείο στο κέντρο του μετώπου... Είμαι αιώνια γαλήνιος... Τώρα ξέρω τον αλη­θινό μου εαυτό...» (Πρακτικός Διαλογισμός Raja Yoga, έκδ. Πανελλήνιου Κέντρου Διαλογισμού, σ. 9).

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ   www.egolpion.com

28  ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2011

Read more: http://www.egolpion.com/brahma_kumaris_2.el.aspx#ixzz2kVchI72p

ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟΙ

 

 

ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟΙ

 

    Μέσα σε λίγους μήνες, από τον Οκτώβριο 2007 μέχρι και τον Φεβρουάριο 2008, έφυγαν από τη ζωή δυο ηγετικές προσωπικότητες της «Νέας Εποχής του Υδροχόου» (New Age). Πρόκειται για τους ινδουιστές «δασκάλους», Chinmoy και Maharishi Mahesh Yogi.

Ο πρώτος πέθανε τον περασμένο Οκτώβριο 2007, στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, από ανακοπή καρδίας, σε ηλικία 76 χρόνων. Στην κηδεία του παρέστη πλήθος οπαδών του, μεταξύ αυτών και «διασημότητες», ολυμ­πιονίκες, πολιτικοί κ. α. Συλλυπητήρια μηνύ­ματα απέστειλαν, μεταξύ άλλων, ο Μιχαήλ Γκορπατσώφ, ο Γενικός Γραμματεύς του Ο.Η.Ε. Μπάν Κι Μούν, ο Πρωθυπουργός της Νορβηγίας κ. α.

 Ποιος ήταν όμως ο Γκουρού Σρί Σινμόϊ; Οι οπαδοί του τον αποκαλούσαν «πρεσβευτή για την παγκόσμια ειρήνη», που οργάνωνε δυο φορές την εβδομάδα συγκεντρώσεις δι­αλογισμού στα «γραφεία του Ο.Η.Ε.»⁴, στη Νέα Υόρκη. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι είχε υπερφυσικές δυνάμεις, ότι έγραψε 843 ποιή­ματα σε 24 ώρες, ζωγράφισε 16.031 πίνακες σε μία μέρα και σήκωσε 7.000 λίβρες βάρος με το ένα χέρι. Δίδασκε ότι ήταν ένας «Αβατάρ» ή ο «Σωτήρας» που ενώθηκε με το Θεό. Σ' ένα από τα βιβλία του γράφει: «Διέσχισα τους μυστικούς δρόμους της ζωής, έγινα ο Σκοπός. Η αλήθεια ακέραια αποκαλύφθηκε, εγώ είμαι η οδός, ο Θεός-Ψύχη». Παρου­σιαζόταν ως «ο πνευματικός αδελφός του Ιησού», γι' αυτό και οι οπαδοί του τον αποκαλούσαν «Υπέρτατο». Καλούσε τους υποστηρικτές του, να διαλογίζονται μπροστά στη φωτογραφία του, για να συγχρονιστούν μαζί του, ούτως ώστε να τους μεταφέρει στο θεό, εννοώντας φυσικά τον εαυτό του! Ο Σρί Σινμόϊ εξηγούσε πως με το να διαλογίζεται κάποιος στην εικόνα του, γίνεται ένα με την εσωτερική του θειότητα και πραγμάτωση. Και προσθέτει: «Οι μαθητές μου και οπαδοί μου διαλογίζονται κατ' αυτόν τον τρόπο πάνω στην υπερβατική μου εικόνα. Η φωτογραφία αυτή πάρθηκε σε φάση υψίστης συνειδητοποίησης. Βρίσκομαι εκεί σε απόλυτη ταύτιση με τον εσωτερικό μου Οδηγό, τον Ύψιστο. Συγκεντρώσου απλά πάνω σ' αυτήν την εικόνα και μπες μέσα μου, δια μέσου του μετώπου μου, όπου είναι εγκατεστημένο το τρίτο μάτι»⁵.

 Ο Σινμόϊ παρουσιαζόταν ότι εκπροσωπεί διάφορα παγκόσμια κινήματα ειρήνης και ότι συνεργάζεται με κράτη, διεθνείς οργανι­σμούς ή και Εκκλησίες, με στόχο την εδραίω­ση της ειρήνης στον κόσμο. Συνήθιζε να φω­τογραφίζεται με διάφορες προσωπικότητες, όπως τον Πάπα Ιωάννη Παύλο II, τη μητέρα Τερέζα, διάφορους γενικούς γραμματείς των Ηνωμένων Εθνών, τον Γκορπατσώφ, τον Κάρλ Λούης κ. α, και εκμεταλλευόμενος την παρουσία των προσώπων αυτών έκανε προ­παγάνδα. Επίσης, εδραστηριοποιείτο μέσω διαφόρων κονσέρτων ειρήνης, παγκόσμιες πορείες ειρήνης κλπ. Πρόσφατα, τον Μάιο του 2006, οργάνωσε μία τέτοια πορεία ειρή­νης με την ονομασία «World Harmony Run», μια παγκόσμια λαμπαδηδρομία δήθεν για τη «Διεθνη Φιλία»⁶.

 Ο δεύτερος, , πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου 2008 και όπως δη­μοσιεύθηκε και σε κάποια ελληνικά φύλλα, υπήρξε ο γκουρού των Μπίτλς, ο άνθρωπος που παρουσίασε στη Δύση, αυτό που ο ίδιος ονόμασε «υπερβατικό διαλογισμό» μια ινδουιστική «πρακτική έλεγχου του νου», μέθοδο διαλογισμού προσαρμοσμένη από τον ίδιο, πολύ της μόδας στους χίπις στις δεκαε­τίες του '60 και του '70. Ο Μαχαρίσι άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του, στην Ολλανδική πόλη Βλόντροπ. Πιστεύεται ότι ήταν 91 ετών. Όπως δήλωσε ο Ρόμπερτ Ρόθ, εκπρόσωπος του «κινήματος του Μαχαρίσι», «πέθανε από φυσικά αίτια, από την προχωρημένη ηλικία του».

 Ο Μαχαρίσι υπήρξε ιδιαίτερα γνωστός στη Δύση και ειδικά στις Η.Π.Α., τις οποίες επισκέφθηκε για πρώτη φορά το 1959, σε μια εποχή, που ο γκουρουϊσμός δεν ήταν ακόμη τόσο διαδεδομένος και οι στερημένες γνήσιου χριστιανισμού Δυτικές κοινωνίες αποδέχονταν μετά μανίας κάθε τι που φάν­ταζε εξωτικό και «πνευματικό». Έτσι, ο Μα­χαρίσι έγινε αποδεκτός από διάσημους και άσημους της εποχής.

Ο Μαχαρίσι γεννήθηκε στην ινδική πό­λη Τζαμπαλπούρ πριν από 90 χρόνια και είχε σπουδάσει φυσική. Δημιούργησε «σχο­λές υπερβατικού διαλογισμού» σε όλο τον κόσμο και ίδρυσε το «κόμμα του φυσικού νόμου», με στόχο τη διείσδυσή του στην πολι­τική. Κατά καιρούς, απηύθυνε εκκλήσεις για τη συγκέντρωση κονδυλιών για την «παγκόσμια ειρήνη», δημιουργώντας παράλληλα μια επιχειρηματική αυτοκρατορία άξιας δισεκατομμυρίων δολαρίων, που εδραστηριοποιείτο από τον τομέα των ακινήτων μέχρι τα φάρμακα από βότανα, γεγονός που τον καθιστούσε, στα μάτια πολλών κοσμικών αν­θρώπων, αμφιλεγόμενη προσωπικότητα ⁷.

 Εξετάζοντας το πρόβλημα των γκουρού, αλλά και γενικά των ηγετών και «διδασκά­λων» της «Νέας Εποχής», πέραν από την επιφανειακή, κοινωνική του διάσταση θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η δραστηριό­τητα όλων αυτών σε σχέση με την ψυχοσύν­θεση του ανθρώπου είναι καταλυτική και καταστροφική. Ειδικοί επισημαίνουν το γεγο­νός, ότι η εξάρτηση από τον Γκουρού είναι απόλυτη, καθώς τα θύματα εγκαταλείπουν σπουδές, εργασία συχνά δε διαλύουν την οικογένειά τους και αυτό το πρόβλημα, πέραν από την εξάρτηση και την ψύχωση των προ­σώπων, έχει τεράστιες καταστροφικές διαστά­σεις και στον κοινωνικό ιστό, κάτι που οι αρ­μόδιοι δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται.

 Δυο σύγχρονοι «θεοί» πέθαναν... Εκατον­τάδες άλλοι συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο. Όμως πόσα άραγε θύματά τους είναι ήδη ψυχικά ή διανοητικά νεκρά;

 

---

4. Κατά τον γνωστό Γερμανό ερευνητή F. W. Haack, πρό­κειται για νοικιαζόμενες αίθουσες των κτιρίων του Ο.Η.Ε. όπου μπορεί κάποιος να κάνει διαλέξεις.
5. http://www.ppu.org.cy/eidiseis200720.html
6. Στο ίδιο.
7. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_ 12/02/2008_259026

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2008

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ        www.egolpion.com

7  ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2011

Read more: http://www.egolpion.com/chinmoy_maharishi.el.aspx#ixzz2kVcGJRfJ

Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΚΟΥΡΟΥ CΗΙΝΜΟΥ

 

Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΚΟΥΡΟΥ CΗΙΝΜΟΥ     

 

 

     Πρόκειται για τον γκουρού Chinmoy Kumar Ghose (σημ. σύντ.: απεβίωσε στις 11/10/2007), άλλοτε μαθητή τού Shri Audo-bindo. Το 1964 αποχώρησε από την κίνηση τού Δασκάλου του και άρχισε να οργανώ­νει στις Η.Π.Α. τη δική του κίνηση. Οι μα­θητές του τον τιμούν σαν εκπρόσωπο της θεότητας. Αυτοαποκαλείται «Δάσκαλος τού Διαλογισμού των Ηνωμένων Εθνών». Η λεγόμενη «Ομάδα Διαλογισμού των Ηνωμένων Εθνών» είναι μια ιδιωτική του οργάνωση. Το όνομά της αποδεικνύει πόσο μεγαλομανής είναι ο γκουρού αυτός.

 Σε διαφημιστικά κείμενα της οργάνω­σης αναφέρεται πως ο Chinmoy είναι ένας καλλιτέχνης χαρισματικός με μοναδική δημιουργικότητα. Στα τελευταία 15 χρόνια έγραφε 400 βιβλία, μελοποίησε 3.000 ψαλ­μούς και ζωγράφισε 30.000 πίνακες!

 Από τις οργάνωσεις-παρακλάδια της κί­νησης αναφέρουμε ενδεικτικά:

«Ομάδα Εργασίας για ολοκληρωτική ανάπτυξη της Προσωπικότητας» (Arbeitskreis zur Integralen Personlichkeitsentvi-klung).

«Μουσικό Πουλί τού Μπλε Χρυσού» (Blue Gold Music Bird).

«Λέσχη για Ολοκληρωτική Γιόγκα» (Club fur Integralen Yoga).

«Πνευματική Πηγή» (Spirituelle Quelle).

«Κέντρα τού Σρί Σινμόυ» (Sri Chinmoy Centers).

«Ομάδα Εργασίας Μαραθώνος τού Σρί Σινμόϋ» (Sri Chinmoy Marathon Team).

«Σρί Σινμόυ, Ολότητα-Το σπίτι της Πο­ρείας Ειρήνης» (Sri Chinmoy Oneness-Ho­me Peace Run) κ. α.

 Η κίνηση αυτή εξαπλώνεται τώρα και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Ο Th. Gandow, που έζησε τα γεγονότα τού Βερολίνου, ανέφερε ότι η πρώτη μεγά­λη δραστηριότητα σε σχέση με το τείχος τού Βερολίνου προήλθε από τον Sri Chinmoy. Μια εβδομάδα μετά το «άνοιγμα» η κίνηση αυτή πραγματοποίησε «μαραθώνιο ειρήνης» 28 χιλιομέτρων στο Ανατολικό Βε­ρολίνο. Σ' αυτή την πορεία συμμετείχαν οι αθλητικές ενώσεις της περιοχής και δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα. Το περιοδικό της FDJ «Νέος Κόσμος» αφιέρωσε ολόκληρη στήλη σ' αυτό το γεγονός. Μεταξύ άλλων ανέφε­ρε: «Αθλητισμός και ειρήνη. Ομάδα πρωτο­βουλίας Chinmoy-δύναμη μέσω διαλογισμού. Το άνοιγμα των συνόρων σημαίνει ανυποψία­στες δυνατότητες για τον αθλητισμό». 

 Όπως ανέφερε ο Th. Gandow, το ίδιο έν­τυπο γνωστοποιούσε ότι στις 3 Δεκεμβρίου 1989 επρόκειτο να επαναληφθεί ο «Μαρα­θώνιος ειρήνης» και στη DDR. Πρόσθετε ακόμη πως οι δραστηριότητες τού Chin­moy τυγχάνουν παγκόσμιας αναγνώρισης. Μάλιστα ο σχολιαστής δεν παρέλειπε να προσθέσει: «Αυτό που έγινε πεποίθηση μου είναι ότι δεν έχει σχέση με αιρέσεις»!

 Εκτός από το «Μαραθώνιο Ειρήνης», ο Chinmoy πραγματοποίησε στο Ανατολικό Βερολίνο και «Συναυλία Ειρήνης». Οι τοπι­κές Αρχές διέθεσαν στην «Ομάδα Πρωτο­βουλίας Chinmoy» ήδη από τον παρελθόν­τα Νοέμβριο, ειδικό γραφείο με τηλέφωνο στο «Σπίτι τού Δασκάλου» στο Ανατολικό Βερολίνο για την προετοιμασία της εκδή­λωσης στη DDR.

Κάθε πολίτης της Ανατολικής Γερμανί­ας μπορεί να τηλεφωνήσει και να ζητήσει να τού αποσταλεί η ειδική Κάρτα συμμε­τοχής. Έτσι η κίνηση καταγράφει τις διευ­θύνσεις των ενδιαφερομένων.

 

Από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ  

 ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ   www.egolpion.com

7  ΜΑΪΟΥ  2011

Read more: http://www.egolpion.com/chinmoy.el.aspx#ixzz2kVboXhLl

Η ΓΙΟΓΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

Η ΓΙΟΓΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

π. Βασιλείου Κοκολάκη

Εφημέριου τού Ι. Ν. Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Χολαργού

 

      Ιδιαιτέρως τον τελευταίο καιρό πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα και όχι μόνο, ως προς το ποιοί μπαίνουν στα σχολεία των παιδιών μας και ειδικά στο Δημοτικό Σχολείο. Ο νευραλγικός χώρος της παιδείας, που καλείται να διαμορφώσει υγιείς και ολο­κληρωμένες προσωπικότητες και μάλιστα στην πιο κρίσιμη, ευαίσθητη και ευάλωτη ηλικία του παιδιού, την προεφηβική, δέ­χεται όλο και συχνότερη επίθεση -στρατευμένη και μεθοδευμένη, αντίθετη με τα ισχύοντα κατά το Ελληνικό Σύνταγμα, αντιπαιδαγωγική και ακατάλληλη- από πολυεθνικές οργανώσεις ινδουιστικού θρη­σκευτικού χαρακτήρα, που προωθεί διεθ­νώς τη yoga.

Οφείλουμε, λοιπόν, από ποιμαντικό ενδιαφέρον, να ενημερώσουμε για την επικινδυνότητα των ασκήσεων και της φι­λοσοφίας της γιόγκα και το ασυμβίβαστο τους με την υγεία του άνθρωπου και την παράδοση αυτού του τόπου.

Η yoga, δεν είναι απλή γυμναστική για χαλάρωση. Το να αποσυνδέει κανείς τη γιόγκα ως τεχνική χαλάρωσης από την ινδουιστική πίστη, είναι σα να πιστεύει ότι διαχωρίζεται το μυϊκό από το νευρικό σύστημα τού ανθρώπου. Αυτά τα δύο όμως πάνε πακέτο!

Αλλά και απλά σκεπτόμενοι, τόσους αιώνες, χωρίς αύτη, δεν πετυχαίναμε τη χαλάρωση και την ευεξία; Η γιόγκα μας έλειπε;

Μήπως επίσης, πρέπει να μας προβλη­ματίσει ότι χώροι που ασπάζονται και υιο­θετούν τον αποκρυφισμό κι άλλα συναφή και μη ρεύματα, καθώς και πολλά, δυ­στυχώς, γυμναστήρια λόγω της παραπλη­ροφόρησης γύρω από το θέμα, προωθούν τη γιόγκα;

Ας δούμε όμως τι μας αποκαλύπτουν οι ειδικοί:

Σωματικοί κίνδυνοι.

Η ίδια η Αμερικανική Ένωση Γιόγκα αποτρέπει τη χρήση της γιόγκα στα παι­διά, αλλά και στις εγκύους και θηλάζου­σες μητέρες, επισημαίνοντας ότι: «είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνο για τις εγκύους να κάνουν ασκήσεις γιόγκα, εξαιτίας της πι­θανότητας εμβολισμού αγγείων με αέρα»¹. Επίσης, πολλοί δάσκαλοι γιόγκα, αλλά και η Αμερικανική Ένωση Γιόγκα τονί­ζουν τους σωματικούς κινδύνους που συνεπάγεται η γιόγκα για τα παιδιά κάτω των 16 ετών. Σε διάφορες γιογκικές Ιστοσελίδες επισημαίνονται μεταξύ άλλων και οι αναπνευστικοί κίνδυνοι της γιόγκα: υπεραερισμός, τραυματισμοί του διαφράγ­ματος και άλλων αναπνευστικών μυών και κατάρρευση των πνευμόνων από τις αναπνευστικές ασκήσεις γιόγκα.

Πνευματικοί κίνδυνοι.

Ψυχιατρικές μελέτες αναφέρουν τις ψυ­χιατρικές επιπλοκές του διαλογισμού, ο οποίος αποτελεί σύστημα της γιόγκα, και σοβαρές μελέτες εξειδικευμένων ψυχολόγων κατονομάζουν τις ποικίλες βλάβες που παρουσιάζονται στους ανθρώπους που ασκούν διαλογισμό και γιόγκα.

Η γιόγκα δεν είναι γυμναστική, αλλά πνευματικό μονοπάτι, το οποίο σύμφωνα με τις μελέτες των ειδικών, αλλά και του γκουρού Ραζνίς, μπορεί να οδηγήσει σε «προσωρινή ή μόνιμη απώλεια της λογικής» .

Να σημειωθεί δε ότι και ο γκουρού Satyananda, ιδρυτής του Satyanandashram ομολογεί:

«Θερμά σάς παρακαλώ όλους τους ομιλητές και όλους αυτούς οι οποίοι την εξασκούν να μην υποβιβάζουν την Γιό­γκα κάτω τού αληθινού σκοπού της. Εάν θέ­λεις να κάνεις γιόγκα μόνον για την ομορφιά σου, υπάρχουν γι' αυτό το σκοπό τα κέντρα ομορφιάς. Παρακαλώ πήγαινε σ' αυτά και μην έρχεσαι στα κέντρα της Γιόγκα. Εάν θέλεις επίσης να φορμάρεις το σώμα σου, υπάρχουν και κέντρα φυσιοθεραπευτικής αγωγής καθώς και άλλα παρόμοια μέρη για να πας. Πήγαινε λοιπόν εκεί. Γιατί στα κέντρα της Γιόγκα θα πρέπει μόνο ο σκοπός της ανάπτυξης της συνειδητότητάς σου να σε φέρνει. Εάν δεν ενδιαφέρεσαι εσύ για αυτήν την ανάπτυξη, τότε βεβαίως, μη δι­στάσεις να ζητήσεις αλλού αυτό που ζητάς».

 Άρα το ιδανικό της γιόγκα, δεν είναι η υγεία και η ευεξία, αλλά η εξουδετέρωση του σώματος και ολόκληρες της προσωπι­κότητας του ανθρώπου...

Εξάλλου είναι ανατριχιαστική αν όχι και εξωφρενική η αποκάλυψη από τον «ηγούμενο» του ναού της γιόγκα (Gorak Nat) στο Πακιστάν, σχετικά με την πραγ­ματική φύση της γιόγκα: «η γιόγκα είναι η τέχνη τού να πεθαίνει κανείς, όχι τού να ζήσει!». «Απλώς πολλοί πωλούν τη γιόγκα στη Δύση σαν κάτι που καλυτερεύει την υγεία»⁴.

Η ελληνορθόδοξη κληρονομιά μας έχει ως κέντρο την εν Χριστώ εμπειρία, την ένταξη τού ανθρώπου στο μυστικό σώμα τού Κυρίου μας, δια των μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Έτσι συγκροτείται και ολοκληρώνεται η προσωπικότητα του παιδιού. Αυτά μας δίδαξαν οι Άγιοί μας. Αυτούς δεν επικαλούμαστε στις δυσκολίες μας; Αυτούς δεν έχουμε ως πρότυπα πάσης φύσεως ηρεμίας και ευεξίας; Τι τον θέλου­με τον μουντό, καταθλιπτικό, μεσαιωνικό, μονιστικό, μπερδεμένο και άκρως προβλη­ματικό κόσμο της γιόγκα;

Για άλλη μία φορά, τα παιδιά μας, οι μα­θητές του Δημοτικού Σχολείου, καλούνται να λειτουργήσουν αναγκαστικά και ανε­λεύθερα, ως πειραματόζωα, αδυνατώντας να προστατευθούν από την πτυχή αυτή του αποκρυφισμού, μια ευθύνη που βαραίνει, αν μη τι άλλο, εμάς τους μεγαλύτερους, τους θεσμούς, την κοινωνία, το σχολείο, τους γονείς, τον καθένα μας προσωπικά.

Δεν θα αντιδράσουμε;

Και δεν είναι να πει κανείς «το δικό μου το παιδί δεν θα συμμετέχει», διότι ειδικά όταν τέτοιου είδους τεχνικές γίνονται ενδι­αμέσως των υπολοίπων μαθημάτων, ποιος μαθητής και δη του Δημοτικού θα αρνηθεί μία καινούργια εμπειρία, στην οποία θα μετέχουν οι περισσότεροι συμμαθητές του;

Αλλά και πέρα από την ψυχοσωματική βλάβη που τα συστήματα αυτά επιφέρουν, δεν καταλαβαίνουμε ότι ανελέητα, από παντού, κάποιοι χτυπούν την Ορθοδοξία μας;

 

---

1. http://www.americanyogaassociation.org/general. html
2. http://www.im-glyfadas.gr/02/01/02010007.asp
3. π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, «Αποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, "Νέα Εποχή"», γ' έκδ., 1993, σελ. 168-178.
4. Στο ίδιο, σελ. 176.

Από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ (ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2011, ΤΕΥΧΟΣ 64)

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com

12  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  2011 

Read more: http://www.egolpion.com/yoga_gum.el.aspx#ixzz2kVbO84I0