Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ – UFO


ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ – UFO


 
ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ – UFO
Απόσπασμα από το βιβλίο:
ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ
Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ
ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ Μ.ΜΕΛΙΝΟΥ

Πρώτες αναφορές
Μ Μ: Το θέμα μας στη συζήτηση αυτή εστιάζεται σε δημοσίευμα εφημερίδος, σύμφωνα με το οποίο υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες. Μικροί μεγάλοι αναρωτιούν­ται —και είναι λογικό— αν είμαστε μόνοι μέσα στο σύ­μπαν. Ελπίζω ν' απαντηθεί σ’ αυτή μας τη συζήτηση, όχι τόσο το αν υπάρχει έλλογη ζωή σε άλλους πλανήτες, όσο το αν αλλάζει τίποτε στη διδασκαλία της Εκκλησίας, στην περίπτωση κατά την οποία υπάρχει.
Πάτερ Ιωάννη, από πότε προβληματίζονται οι άνθρωποι για την ενδεχόμενη ύπαρξη εξωγήινων;
π Ι: Κυρίως από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισαν να έρχονται οι πρώτες αναφορές για τη θέαση ά­γνωστου ταυτότητος ιπταμένων αντικειμένων, από πι­λότους των συμμαχικών αεροπλάνων. Ο πιλότος Κέννεθ Άρνολντ είχε κάνει την πρώτη τέτοιας φύσεως αναφορά. Προηγουμένως, όμως, είχαμε μια άλλη προσέγγιση, μια προϊστορία με τη μορφή μυθοπλασίας, την εξής: Ο Όρσον Ουέλς μετέδιδε σε ραδιοφωνικές συνέχειες το βιβλίο του Η. G. Wells «Πόλεμος των κό­σμων». Εκεί μιλούσε για την εμφάνιση εξωγήινων στη γη και απέδιδε μάλιστα με τέτοιο τρόπο το κείμενο ο θύελλες, που ο κόσμος φοβήθηκε και δημιουργήθηκε ολόκληρο θέμα χωρίς να ληφθεί υπόψη ότι αυτά τα οποία διάβαζε ήταν απλώς ένα μυθιστόρημα. Αυτές ήταν οι πρώτες νύξεις. Σιγά σιγά άρχισε να μπαίνει στη ζωή μας ο όρος U.F.O., Unidentified Flying Objects, δηλαδή Ι­πτάμενα αντικείμενα των οποίων δεν έχει αναγνωρι­σθεί η ταυτότητα. από τότε άρχισε να μπαίνει στη ζωή μας ο όρος αυτός.
Μ Μ: Μετά τις πρώτες αναφορές, τι στοιχεία έχουμε πλησιάζοντας προς το σήμερα;
π Ι: Μόλις δόθηκαν οι πρώτες αφορμές με τον Όρ­σον Ουέλς, τον Κέννεθ Άρνολντ και τις αναφορές πιλότων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε πλέον η πλημμυρίδα... όλοι άρχισαν να «βλέπουν» εξωγήινους και ιπτάμενα αντικείμενα τέτοιου είδους και να κάνουν αναφορές («είδαμε», «φωτογραφήσαμε», «μιλήσαμε» «μας έδειξαν εξωγήινες τηγανίτες(Ι)» —τις φωτογράφησαν κιόλας και τις δημοσίευσαν έγχρωμες και λαχτα­ριστές σε περιοδικά— κ.λπ., κ.λπ.). Έφτασε μάλιστα και ο Τζίμμυ Κάρτερ, ως Κυβερνήτης της Georgia, να κάνει αναφορά ότι είχε δει U.F.O., πράγμα το οποίο απεδείχθη εκ των υστέρων ότι ήταν ο πλανήτης Αφροδίτη
Εκκαθάριση του εδάφους
Μ Μ: Πάτερ Ιωάννη, πριν περάσουμε στο πως ερμη­νεύουμε τα φαινόμενα αυτά, να ρωτήσω κάτι. Είπατε προηγουμένως ότι μετά τους πρώτους που αναφέρθη­καν στα U.F.O. Έχουμε πλημμυρίδα αναφορών. Να θεω­ρήσουμε άραγε ότι είναι κολλητική η ασθένεια...
π Ι: Εννοείται.
Μ Μ: ...και ότι είναι μάλλον θέμα ψυχολογικό; π Ι: Ασφαλώς.
Μ Μ: Αυτή είναι η επίσημη εξήγηση; π Ι: Όχι! Είναι μία από τις εξηγήσεις. Μ Μ: Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, και σ’ αυτήν και στις άλλες.
π Ι: Πρέπει, όμως, να κάνουμε προηγουμένως εκκα­θάριση του εδάφους. Ποτέ δεν αρχίζουμε ερμηνείες, αν δεν σιγουρευθούμε πρώτα για τα διάφορα στοιχεία. Πρώτη μας δουλειά για το θέμα των εξωγήινων είναι να εξετάσουμε μήπως οι σχετικές αναφορές είναι απο­κυήματα φαντασίας. Πάρα πολλοί άνθρωποι, για λόγους χρηματισμού, για λόγους προβολής, για να δουν το όνομά τους στην εφημερίδα ή στην τηλεόραση, για ν' ακουσθούν στο ραδιόφωνο, προβαίνουν σε τέτοιες α­ναφορές και μετά καμαρώνουν στους φίλους τους... Ή είναι πιθανόν οι κάτοικοι κάποιου χωριού, για λόγους προσεγγίσεως τουριστών, να σχεδίασαν κάπου διάφορα αποτυπώματα ποδιών ή χεριών «εξωγήινων» και να έ­βαλαν ορισμένους να «το παίζουν» αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες της εμφανίσεως των «διαστημικών επι­σκεπτών».
Κακοπιστία αρνητών
Επίτρεψέ μου, Μανώλη, να κάνω μια παρατήρηση στο σημείο αυτό: Τα γεγονότα της επιγείου ζωής του Κυρίου μας τα είδαν χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι τα πι­στοποίησαν μ' ένα επιπλέον στοιχείο: τη ζωή τους. Και υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αμφισβητούν τα γεγονότα αυτά. Ερωτώ: Πως αμφισβητούν γεγονότα για την πι­στοποίηση των οποίων τόσοι και τόσοι αξιόπιστοι μάρ­τυρες έχυσαν το αίμα τους και δίνουν βάση σε μια ανα­φορά εμφανίσεως U.F.O. Παρουσιαζόμενη π.χ. από ένα δωδεκάχρονο κοριτσάκι ή από κάποιο μεσόκοπο κύριο που διατείνονται ότι όσα αναφέρουν συνέβησαν πράγματι; Και λένε μάλιστα ότι η συνάντηση με τους εξωγήινους έλαβε χώραν σε ώρες κατά τις οποίες φυ­σιολογικά ο άνθρωπος βρίσκεται βυθισμένος στο βαθύ­τερο ύπνο. Ένα πλήθος αναφορών μιλάει για εμφα­νίσεις ανάμεσα στις 2 και στις 4 τα ξημερώματα...
Απάτες και παραπληροφόρηση
Πρώτη μας κίνηση, λοιπόν, είναι να εξακριβώσουμε αν οι μαρτυρίες τις οποίες έχουμε για τους εξωγήινους είναι περιγραφικά αυθεντικές. Διότι έχουν βγει στην επιφάνεια περιπτώσεις, κατά τις οποίες είχε διαπρα­χθεί άπατη και αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων είτε από άλλους είτε από τους διαπράξαντες.
Αναφέρω μια δυό περιπτώσεις: Δυο φίλοι στην Αγγλία είχαν παρουσιάσει τη φωτογραφία πέντε ιπταμέ­νων δίσκων πάνω από το Σέφφηλντ και η εικόνα αυτή φάνταζε για μια δεκαετία περίπου στα διάφορα περιοδι­κά που ασχολούνται με το θέμα. Μετά από δέκα χρόνια βγήκε ο ένας από τους δύο και τι είπε; Ότι είχαν ζωγραφίσει πάνω στο τζάμι ενός παραθύρου με φόντο το Σέφφηλντ τους πέντε ιπταμένους δίσκους και τους εί­χαν φωτογραφήσει από κει (Περιοδικό Ανεξήγητο, 1982, σ. 590).
Επίσης είχαν βάλει στο στόμα του Αμερικανού α­στροναύτη Γκόρντον Κούπερ τη δήλωση, ότι σ' ένα από τα ταξίδια του είχε συναντήσει διάφορα διαστημικά σκά­φη. Όταν, όμως, τον ρώτησαν απ’ το περιοδικό Spiegel είπε: «Πρόκειται για ασύστολο ψέμα- ουδέποτε είπα κά­τι τέτοιο» (Αινίγματα του σύμπαντος, Ιούλ.Αύγ. 78, σ. 101).
Πόσες άλλες περιπτώσεις άραγε δεν υπάρχουν, κα­τά τις οποίες έχει διαπραχθεί απάτη και δεν έχει απο­καλυφθεί;
Δεν πρέπει ακόμα να ξεχνάμε, ότι οι μεγάλες χώρες ασχολούνται με δοκιμές νέων, ιπταμένων κυρίως, ό­πλων ή τηλεχειριζόμενων οχημάτων. Όπως καταλαβαί­νεις, για να μην καταστούν γνωστά τα στοιχεία των και­νούργιων εφευρέσεων, οι Υπηρεσίες που εκτελούσαν τα πειράματα διοχέτευαν στα μέσα μαζικής ενημερώ­σεως ειδήσεις περί εμφανίσεως U.F.O. Για να στρέφε­ται η προσοχή του κοινού σ' αυτά, και εκείνες να συνε­χίσουν ανενόχλητες τις έρευνες.
Επίσης, όταν κάποια κυβέρνηση αντιμετωπίζει είτε εσωτερικές είτε εξωτερικές δυσκολίες ή ακόμη και για λόγους εντυπωσιασμού, προσπαθεί να βρει θέματα στα οποία να στρέψει την προσοχή του κοινού. Κάτι τέτοιο είχε συμβεί π.χ. Στην Αμερική. Όπως ξέρουμε από την ιστορία της αστροναυτικής, πρώτοι οι Σοβιετικοί εκτόξευσαν μη επανδρωμένο πύραυλο στο διάστημα, ενώ οι Αμερικανοί ήλθαν δεύτεροι στην κούρσα αυτή. Για να διασκεδασθεί μια τέτοια αποτυχία την περίοδο κατά την οποία είχε εκτοξευθεί το σοβιετικό διαστημόπλοιο, εμ­φανίσθηκαν αναφορές για εμφάνιση U.F.O. στο Τέξας, ούτως ώστε η προσοχή του κόσμου να στραφεί προς τα εκεί...
Μ Μ: Η ζυγαριά να γείρει προς τα εκεί...
π Ι: Ναι. Πρώτη μας ενέργεια, λοιπόν, είναι να ξεκα­θαρίσουμε το πεδίο, ούτως ώστε να δούμε αν οι αναφο­ρές τις οποίες θα μελετήσουμε, θα ερμηνεύσουμε και θα προσεγγίσουμε είναι πραγματικές ή όχι. Στην περί­πτωση κατά την οποία είναι πραγματικές, αρχίζουν πλέ­ον οι ερμηνείες.
Ψυχολογική ερμηνεία
Πρώτη ερμηνεία είναι αυτή την οποία ανέφερες προηγουμένως, Μανώλη, η ψυχολογική. Ξέρουμε για την ανθρώπινη ψυχή ότι θέλει πάντα κάποιο στον οποίο να στηρίζεται. Όπως και να το κάνουμε, εκείνοι ακρι­βώς οι άνθρωποι που διακηρύσσουν ότι είναι ανεξάρτη­τοι, έχουν ανάγκη απ’ τα περισσότερα στηρίγματα. Μπορεί μεν να τραγουδά ο γνωστός ρόκερ «Δε μ' αρέ­σουν οι σωτήρες, δε γουστάρω να σωθώ», αλλ’ αυτό το λέει με το στόμα. Δεν συμβαίνει πράγματι. Πηγαίνει και καταθέτει τη Μεγ. Πέμπτη την ανθοδέσμη του στα πό­δια του Εσταυρωμένου και μυρώνεται από τον Ιερέα με το άγιο ευχέλαιο... Κανένας απολύτως άνθρωπος δεν έχει κενό το βάθρο της ψυχής του. Αν έχει βγάλει το Χριστό, τον πραγματικό Θεό, οπωσδήποτε έχει βάλει στη θέση του κάποιο είδωλο, ακόμη και την απιστία του. Οι άνθρωποι, μετά τη φοβερή λογοκρατία του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του δικού μας μέχρι τις μέρες μας, έχουν ανάγκη από το Σωτήρα, έ­χουν ανάγκη από στήριγμα. Μετά τη φοβερή αυτή λογο­κρατία που είχε θέσει το συναίσθημα σε δεύτερη μοίρα και νόμιζαν ότι όλα εξηγούνται και όλα λύνονται με την επιστήμη, ο άνθρωπος αισθάνθηκε κενό, διότι είδε πραγματικά στις μέρες μας ποια είναι τ' αποτελέσματα της χωρίς Θεό επιστήμης. Δεν κατηγο­ρούμε την επιστήμη· όμως, η επιστήμη δεν αρκεί για τη λύση των προβλημάτων του ανθρώπου. Ίσα ίσα, μερικές φορές τα αυξάνει επώδυνα... Ας θυμηθούμε τις επιπτώσεις των δύο παγκοσμίων πολέμων, κα­θώς και του τελευταίου στον Περσικό Κόλπο με τη φο­βερή οικολογική καταστροφή. Είδε, λοιπόν, ο άνθρωπος ότι η επιστήμη δεν του δίνει το στή­ριγμα το οποίο θέλει. Η πολιτική τον έχει επίσης απογοητεύσει, η τέχνη αγγίζει μόνο την επιδερμίδα... Ψάχνει να βρει στηρίγματα και επειδή απογοητεύθηκε απ’ όλους τους γήινους σωτήρες, αποφάσισε να στρα­φεί στον ουρανό, όχι, όμως, όπως του υποδεικνύει ο Χριστιανισμός, αλλά όπως θέλει η ανθρώπινη κουφότη­τα ή η εκμετάλλευσή της από μερικούς «έξυπνους».
Τι μπορεί να έλθει από τον ουρανό; Οι «σωτήρες», οι εξωγήινοι, οι οποίοι σαν πιο εξελιγμένοι από μας, θα κατευθύνουν την επιστήμη μας, θα μας καθοδηγήσουν, ούτως ώστε να μην περάσουμε από λανθασμένα μονο­πάτια, τα οποία πιθανόν διάβηκαν αυτοί και τα ξέρουν κ.λπ.. Μόλις, λοιπόν, ήρθαν οι πρώτες αναφορές για την «ύπαρξη» των εξωγήινων, εκδηλώθηκε αυτή η προσδοκία που βοηθήθηκε στη συνέχεια αρκετά από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, τις γνωστές ταινίες «στενές επαφές τρίτου τύπου» με εξωγήινους κ.τ.ο.. Η ψυχολο­γία αυτή έχει περάσει και στα κινούμενα σχέδια και μά­λιστα σκοπίμως οι σκηνοθέτες και οι σεναριογράφοι πα­ρουσιάζουν τους εξωγήινους στην πλειονότητα τους καλούς, για να γίνει ευκολότερα αποδεκτή η έλευσή τους. Έτσι οι άνθρωποι είναι πάντοτε στραμμένοι προς τον «καλό» και μορφωμένο εξωγήινο, που θα έλθει να καθοδηγήσει το ανθρώπινο γένος. Η έντονη, όμως, α­ναμονή του ερχομού του, κάνει πολλούς να νομίζουν και ότι τον βλέπουν ή ότι βλέπουν τα οχήματά του. Οι πα­ραισθήσεις και οι ψευδαισθήσεις, ως γνωστόν, δίνουν και παίρνουν σε περιόδους αναμονής. Πολλές, λοιπόν από τις σχετικές αναφορές έχουν σαν αφετηρία την ψυχολογική και μόνο προδιάθεση των «θεατών», χωρίς να υπάρχει εξωγήινη αφορμή, ένα διαστημόπλοιο π.χ. Αυτή είναι η ψυχολογική ερμηνεία.
Μ Μ: Και οι άλλες;
Και άλλη κακοπιστία
π Ι: Δεύτερη ερμηνεία είναι η επιστημονική. Πριν όμως, μπούμε σ’ αυτήν, θέλω να τονίσω κάτι. Στην Ελ­λάδα έχουν μεταφρασθεί γύρω στα δέκα βιβλία του Νταίνικεν, ο οποίος ισχυρίζεται ότι, πολλές φορές στο παρελθόν έχουν επισκεφθεί τη γη εξωγήινοι. Όλα τα ανεξήγητα του παρελθόντος τα ερμηνεύει με την προ­σφυγή στους εξωγήινους. Λοιπόν, για να συνεχίζει ο εκδότης μετά το πρώτο, δεύτερο, τρίτο κ.λπ. βιβλίο να φθάνει στο δέκατο, αυτό σημαίνει ότι έχουν κυκλοφορία τα βιβλία αυτά. Το στοιχείο, τώρα, το οποίο θέλω να το­νίσω είναι το εξής: Αναφέρεται στην Αγ. Γραφή ότι ο Θεός εξευτελίζει τους «σοφούς» με την ίδια τη «σο­φία» τους, την «εξυπνάδα» τους (Α' Κορινθίους Γ' 19). Εδώ, ειδικότερα, πιάνονται στην παγίδα όσοι απομακρύνθη­καν από την Εκκλησία λέγοντας ότι το έκαναν αυτό, ε­πειδή, δήθεν, δεν αντιμετωπίζει επιστημονικά τα διάφο­ρα θέματα, ή —πολύ περισσότερο— διότι η επιστήμη έχει αποδείξει, όπως ισχυρίζονται, ότι ορισμένες θέ­σεις της Εκκλησίας είναι λανθασμένες. Έρχεσαι, τώρα, εσύ και τους δίνεις, συγκεκριμένα για το θέμα των εξω­γήινων, τις επιστημονικές εξηγήσεις και βλέπεις ότι κλωτσάνε, δυσφορούν. Γιατί, όμως, να συμβαίνει αυτό, εφόσον η αφορμή, όπως λένε, της εξόδου των από την Εκκλησία ήταν η επιστήμη; Υποτίθεται ότι εμπιστεύ­ονται τουλάχιστον την επιστήμη! Ή μήπως όχι και έ­χουμε απλώς να κάνουμε με «προφάσεις εν αμαρτίαις»; Και αυτό είναι η πραγματικότητα, βέβαια· δεν απομα­κρύνθηκαν για επιστημονικούς λόγους. Αν έφευγαν λόγω επιστήμης, θα τη χρησιμοποιούσαν παντού και όχι όπου τους συμφέρει. Εδώ π.χ. απορρίπτουν τις επιστημονικές εξηγήσεις, μόνο και μόνο επειδή θέλουν να πιστεύουν στην ύπαρξη των εξωγήινων.
Επιστημονική ερμηνεία
Ας δούμε, τώρα, τι προσφέρει η επιστημονική προ­σέγγιση στο υπό συζήτηση θέμα. Υπάρχουν τεράστιες γραμμές χαραγμένες στη Νάζκα του Περού. Ο Νταί­νικεν ισχυρίζεται ότι χρησίμευαν σαν οδηγοί η διάδρο­μοι προσγειώσεως απογειώσεως στους αστροναύτες της αρχαίας εποχής. Ο γνωστός, όμως, αστρονόμος Κάρλ Σαγκάν σχολιάζει πολύ σωστά: «Είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχει έλλογη ζωή στο ηλιακό μας σύστημα. Για να έχουν προσγειωθεί εξωγήινοι πρέπει να ήρθαν από μα­κρύτερες αποστάσεις. Πρέπει να έχουν αναπτύξει, λοι­πόν, πολύ υψηλή τεχνολογία. Ένας πολιτισμός, όμως, ο οποίος έχει τόσο ανεπτυγμένο επιστημονικό επίπεδο, ώστε να διασχίζει ηλιακά συστήματα με προορισμό τη γη, δεν χρειαζόταν τις αερογραμμές της Νάζκα για τα διαστημόπλοια του» (το επιχείρημα του, στο Ανεξήγητο, 1982, σ. 127). Η σκέψη του Σαγκάν, όπως βλέπουμε, είναι επιστημονικότατη.
Θα πρέπει πάντως να αναφέρουμε και το εξής: Ο Νταίνικεν προσπάθησε κάποτε να παραπλανήσει τον Κόλιν Ουίλσον λέγοντας πως δεν ισχυρίσθηκε ότι οι εξωγήινοι κατασκεύασαν τις γραμμές της Νάζκα. Ο Ου­ίλσον, όμως, τον αποστόμωσε, δείχνοντας τη θέση αυ­τή σ' ένα από τα βιβλία του: «Κοντά στη σημερινή πο­λίχνη Νάζκα προσγειώθηκαν κάποτε πάνω στην ακατοίκητη πεδιάδα ξένες "ευφυΐες" και κατασκεύασαν ένα αυτοσχέδιο αεροδρόμιο για τα διαστημικά τους οχήματα» (Επιστροφή στ' άστρα, σ. 174. Η προσπάθεια παραπλανήσεως υπάρχει στο Ανεξήγητο, 1982, σ. 13-15).
Πολλοί, επίσης, επικαλούνται βραχογραφίες από το Τασίλι της Σαχάρας ή από την Αυστραλία, που παρου­σιάζουν μορφές οι οποίες έχουν κεραίες στα κεφάλια τους και διακηρύσσουν ότι πρόκειται για κράνη εξω­γήινων, ισχυριζόμενοι ότι τα είχαν δει οι κάτοικοι των περιοχών εκείνων και τα ζωγράφισαν. Οι επιστήμονες όμως, αποφαίνονται ότι είναι ανόητη η εξήγηση αυτή διότι, όπως είπαμε, για να έχουν έλθει από τόσο μακρινή απόσταση θα ήσαν πολύ εξελιγμένης επιστημονικής στάθμης και δεν θα χρειάζονταν να έχουν κεραίες, τις οποίες δεν είχαν ούτε οι αστροναύτες της γης της επιστημονικής στάθμης του αιώνα μας, η οποία βρίσκε­ται ασφαλώς στα σπάργανα ακόμα. ουτε ο Νήλ Άρμστρονγκ, ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στη σελήνη, είχε τέτοιες κεραίες στο κράνος του σκαφάνδρου του.
Ύπαρξη Θεού, ύπαρξη εξωγήινων
Ας έλθουμε τώρα σε μια άλλη επιστημονική προσέγ­γιση. Οι θιασώτες των εξωγήινων βλέπουν πράγματα τα οποία υπερβαίνουν, κατά την άποψή τους, τις ικανό­τητες των προγενεστέρων ανθρώπων, π.χ. τη γνωστική ικανότητά τους ή την ικανότητα να κατασκευάζουν κο­λοσσιαία μνημεία όπως οι Πυραμίδες της Αιγύπτου ή ο­τιδήποτε ανάλογο δημιούργημα του παρελθόντος. Ι­σχυρίζονται, λοιπόν, ότι αυτά τα επιτεύγματα δεν θα μπορούσαν να αποδοθούν στους ανθρώπους με το χα­μηλό διανοητικό επίπεδο. Άρα τις γνώσεις και τα μέσα που χρειάζονταν για τις κατασκευές αυτές τα είχαν από εξωγήινους.
Μ Μ: Είχαν πάρει τα σχέδια από το διάστημα, μ' άλλα λόγια.
π Ι: Ναι. Ερχόμαστε εμείς τώρα και βγάζουμε το εξής επιχείρημα υπέρ της Χριστιανικής Απολογητικής: Η γη μας —η οποία είναι και πολύ δυσκολότερο να κα­τασκευασθεί και πολύ ευρύτερη από τα επ’ αυτής κτί­σματα, όπως οι Πυραμίδες— δεν πρέπει, σύμφωνα με τη λογική των θιασωτών των εξωγήινων, να οφείλεται κι αυτή σε κάποιον; Εφόσον οι Πυραμίδες δεν οφεί­λονται στους ανθρώπους, αλλά σε κάποιους εξωγή­ινους ευφυέστερους από τους ανθρώπους, δεν πρέπει και η γη πάνω στην οποία υπάρχουν οι Πυραμίδες να οφείλεται σε μια Διάνοια...
Μ Μ: Σε μια «άλλη» Δύναμη...
π Ι: ...η οποία θα είναι απείρως εξυπνότερη...
Μ Μ: Και ισχυρότερη.
π Ι: Βεβαίως· και ισχυρότερη από τον άνθρωπο; Μ Μ: Λογικά, ναι!
π Ι: Βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι άθεοι θιασώτες των εξωγήινων έχουν πέσει σε λογική παγίδα. Οτιδήποτε απαντήσουν στο δεύτερο ερώτημα, είναι αναγκασμένοι να δεχθούν και για το πρώτο, για τους εξωγήινους δη­λαδή. Αν πουν π.χ. ότι δεν ξέρουν ποιος κατασκεύασε τον κόσμο, θα πρέπει να πουν το ίδιο και για τις Πυρα­μίδες, ότι δηλαδή αγνοούν τον κατασκευαστή και όχι να κόπτονται να τις αποδίδουν σε εξωγήινους ισχυρό­τερους και εξυπνότερους από τον άνθρωπο. Διότι είναι παράλογο να δέχονται αιτία για τις γνώσεις του παρελ­θόντος και τις επί γης κατασκευές και να μη δέχονται αιτία για τον κόσμο, ο οποίος είναι περιέχον και άρα δυ­σκολότερο από τα περιεχόμενα να κατασκευασθεί. Ας πούμε εδώ ένα σχετικό ανέκδοτο:
Κάποτε ένας πιστός αστρονόμος είχε ένα φίλο ά­πιστο που διαρκώς του έλεγε ότι όλα έγιναν μόνα των. Κάθεται, λοιπόν, κι αυτός και κατασκευάζει κάτι σαν το ηλιακό σύστημα και στο οποίο με διαφόρους μηχανι­σμούς περιστρέφονταν γύρω από τον Ήλιο η γη και οι άλλοι πλανήτες, και το τοποθέτησε στο σπίτι του πάνω σ' ένα τραπέζι.
Όταν το είδε ο άπιστος, είπε με έκπληξη και θαυμα­σμό:
—Τι ωραίο που είναι! Ποιος το έφτιαξε; —Κανείς!, του απαντά ο αστρονόμος. Μόνο του έγι­νε!
—Μη με πειράζεις, του λέει. Πες μου ποιος το έκανε!
—Μόνο του έγινε, σου λέω! Δεν με πιστεύεις; —Για τρελλό με περνάς; Πως να πιστέψω ότι έγινε μόνο του;
— Ώστε δεν πιστεύεις ότι αυτό το μηχάνημα έγινε μόνο του. Τότε πως επιμένεις με πείσμα ότι ολόκληρη αυτή η δημιουργία έγινε χωρίς το Θεό;
Αμφιβολία και βεβαιότητα
Ας επανέλθουμε, όμως, αναφέροντας και κάτι άλλο: Πέστε ότι έχουμε μπροστά μας ένα παληό χειρόγραφο με μικρογράμματη γραφή. Κάπου είναι φθαρμένο το χει­ρόγραφο, και εκεί υπάρχει ένα γράμμα και αμφιβάλλουμε αν αυτό είναι λ.χ. «α» η «ο». Δεν μπορούμε να πούμε ότι επειδή έχουμε αμφιβολία πως είναι «α», αυτό σημαί­νει «ντέ και καλά» ότι είναι «ο», γιατί κάλλιστα μπορεί να είναι και «ρ» ή «σ» ή «δ» ή «β», διότι όλ' αυτά μοιά­ζουν με το «α». Η αμφιβολία, λοιπόν, για μια θέση, μια άποψη, δεν σημαίνει απόδειξη άλλης αντίθετης ή παρα­πλήσιας μ' αυτήν. Το ότι έχουμε αμφιβολίες η άγνοια για την πηγή πολλών γνώσεων των περασμένων γενεών καθώς και για τις κατασκευαστικές ικανότητες τους, δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ότι οι γνώσεις ή οι ικανότη­τες πρέπει ν' αποδοθούν σε εξωγήινους, διότι μπορεί με βάση μεταγενέστερα στοιχεία η αρχική αμφιβολία ως προς την απόδοση στους γήινους να δώσει τη θέση της στη βεβαιότητα.
Ντόγκον και Σείριοι
Ερχόμαστε τώρα να δούμε ένα σχετικό παράδειγμα, πολύ σπουδαίο, το οποίο έχει δώσει πάλι ο Σαγκάν. Υ­πάρχει μια φυλή πρωτόγονων στο Μάλι της Δυτ. Αφρι­κής, οι Ντόγκον. Στη δεκαετία του 1930 οι Ντόγκον ήξε­ραν πολλά επιστημονικά στοιχεία για ένα διπλό αστέρι που υπάρχει στο διάστημα, τους Σείριο Α και Σείριο Β. Τη διδασκαλία αυτών των στοιχείων στους Ντόγκον οι θιασώτες των U.F.O. Την αποδίδουν σε εξωγήινους, δι­ότι οι Ντόγκον δεν είχαν τηλεσκόπιο, επομένως δεν μπορούσαν χωρίς αυτό, να δουν πως είναι ο Σείριος Α και ο Σείριος Β, αν είναι μεγαλύτερος ο Α από τον Β ή πόσο μεγαλύτερος είναι κ.λπ.. Λοιπόν, για να έχουν αυ­τές τις γνώσεις, τις έμαθαν από εξωγήινους!
Πως προσεγγίζει, όμως, το θέμα επιστημονικά ο Κάρλ Σαγκάν; Λέει το εξής: Η γήινη επιστήμη ήξερε για το Σείριο Α και το Σείριο Β ήδη από το 19ο αιώνα. Δεν αρκεί, όμως, αυτό. Έχουμε κι άλλα στοιχεία για την υπόθεση αυτή. Ήδη τη δεκαετία του 1920 ήταν πολύ με­γάλη η επιστημονική διαμάχη σχετικά με τον διπλό αυτό αστέρα. Αποτελούσε θέμα και των εφημερίδων ακόμα. Το Μάλι στο οποίο κατοικούν οι Ντόγκον, ήταν τότε γαλλική αποικία. Φυσικό ήταν, όταν έρχονταν σε επαφή οι Γάλλοι με τους Ντόγκον να συζητούν μαζί τους διά­φορα θέματα. Πάμε εμείς, ας πούμε, εκδρομή σε κάποιο χωριό. Καθόμαστε, συζητάμε με τους χωρικούς, μας λέ­νε αυτοί κάτι από την παράδοση τους, τους λέμε εμείς κάτι από τα της πόλεως κ.λπ.. Φυσικό είναι την εποχή εκείνη, τη δεκαετία του '20 που ήταν θέμα καθημερινής συζητήσεως στη Γαλλία, όπως είπαμε, το θέμα των Σειριών, να μεταφέρουν στους Ντόγκον οι Γάλλοι άποικοι μερικά στοιχεία σχετικά μ' αυτούς. Γνωρίζουμε ότι, όσο πιο αμόρφωτος είναι κάποιος, τόσο πιο ισχυρή μνή­μη έχει και αφομοιώνει πολύ εύκολα πράγματα, τα οποία δεν μπορεί να αφομοιώσει με τόση ευκολία ένας μορ­φωμένος. Φυσικό, λοιπόν, είναι με το πες πες οι Ντόγ­κον να αφομοίωσαν στην παράδοση τους τα στοιχεία τα οποία είχαν μάθει σχετικά με τους Σείριους από τους Γάλλους και να τα παρουσίαζαν εκ των υστέρων, μετά από αρκετά χρόνια, σαν «ξαναζεσταμένο φαγητό». Με την προσέγγιση συνεπώς αυτή του Σαγκάν, δεν υπάρ­χει κανένα εξωγήινο μυστήριο στην υπόθεση των Ντόγ­κον. Πηγή των πληροφοριών τους ήσαν οι γήινοι και όχι οι εξωγήινοι. Η θεώρηση αυτή του Σαγκάν βρίσκεται στο περιοδικό Περισκόπιο της Επιστήμης, Σεπτ. 79, σ’ 4 κ.ε..
Μ Μ: Πραγματικά η θέση του, πάτερ, ήταν πολύ λο­γική.
Επιστημονικές εξηγήσεις
π Ι: Ας μη σπεύδουμε, λοιπόν, να αποδίδουμε τα πά­ντα στους εξωγήινους. Πάρα πολλές από τις αναφορές για U.F.O. Έχουν ως αφορμή επιστημονικά επιτεύγματα ή φυσικά φαινόμενα: νέους τύπους αεροπλάνων, μετε­ωρολογικά αερόστατα, χαρταετούς, δορυφόρους, προ­βολείς, φώτα αναζητήσεων, μετεωρίτες, σχηματισμούς από σύννεφα, αντικατοπτρισμούς, κομήτες, το πολικό σέλας, σμήνη εντόμων κλπ..
Δαιμονολογική ερμηνεία
Μ Μ: Ωραία! Νομίζω, όμως, ότι είναι καιρός να πε­ράσουμε και σε άλλες εξηγήσεις. Ποια έχει σειρά μετά την ψυχολογική και την καθαρά επιστημονική;
π Ι: Τώρα πλέον μπαίνουμε σε καθαρώς θεολογικά χωράφια, στη δαιμονολογική θεώρηση του θέματος, την οποία δεν προσκομίζουμε μόνο εμείς οι Χριστιανοί, άλ­λα και ερευνητές, θιασώτες των εξωγήινων. Έχουν φθάσει ερευνητές διαφόρων συλλόγων U.F.O. Στο εξω­τερικό, να αποδίδουν τη φημολογία γι’ αυτά, σε απόκρυφες διάνοιες ή σκοτεινές δυνάμεις οι οποίες την χρη­σιμοποιούν για να περάσουν διάφορα μηνύματα ή «πιστεύω» στον κόσμο (Ανεξήγητο, 1982, σ. 1432).
Απεσταλμένοι του Θεού;
Μ Μ: Να σάς διακόψω και να θέσω υπόψη σας την έξης ερώτηση την οποία υποβάλλουν πολλοί: Μήπως οι εξωγήινοι είναι «απεσταλμένοι» του Θεού; Ισχυρίζον­ται αρκετοί...
π Ι: Μα το κυριότερο είναι ότι δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά η ύπαρξη εξωγήινων. Από τις αναφορές εξάλλου περί εξωγήινων, φαίνεται ολοκάθαρα η αντιχριστιανική τοποθέτηση των υποτιθέμενων αυτών επι­σκεπτών.
Να μερικά τέτοια παραδείγματα: Ο Νούναν, που ί­δρυσε την «Οικογένεια του ενός Κόσμου» και που, ό­πως ισχυρίζεται, βρίσκεται σ' επαφή με εξωγήινους, υ­ποστηρίζει ότι «με τη βοήθεια των εξωγήινων η Οικογένεια του ενός Κόσμου θα διακυβερνήσει τις ΗΠΑ και τα Ηνωμένα Έθνη, αλλά μόνο αφού όλοι όσοι πι­στεύουν στο Χριστιανισμό εξαλειφθούν»(Ανεξήγητο, 1982, σ. 1370).
Επίσης η Μάριαν Κήτς, άλλη θιασώτις των εξωγή­ινων, λέει ότι βρίσκεται σ' επαφή «με κάποιον Σανάντα από τον Κλάριον, που υποστήριζε ότι ήταν ο Χριστός σε μια παληότερη εποχή» —σοβαρό αντιχριστιανικό στοι­χείο (Ανεξήγητο, 1982, ο. 1434).
Τέλος, από «αναφορά των εξωγήινων Πλειάδιων»: «Η δύναμη του Θεού είναι απλά η δύναμη της δημιουρ­γίας... Ούτε είναι σύμφωνο με την αλήθεια ότι οι αδελ­φοί και οι αδελφές μας έρχονται από άλλα μέρη του χώ­ρου εκ μέρους ενός Θεού» (Ανεξήγητο, 1982, σ. 1188) κ.λπ..
Τι απεσταλμένοι, λοιπόν, του Θεού θα μπορούσαν να είναι αυτοί οι εξωγήινοι, αν βέβαια δεχθούμε την ύπαρξη και την εμφάνισή τους; Να τονίσουμε επίσης ότι οι απεσταλμένοι του Θεού ποτέ δεν ενεργούν με μια διάθεση εφφέ, διάθεση επιδείξεως, όπως συμβαίνει σ’ όλες σχεδόν τις «εμφανίσεις» των εξωγήινων. Τι σχέ­ση μπορούν να έχουν συνεπώς αυτοί με τους απεσταλμένους του Θεού; Καμμία!
Σατανάς
Ας επανέλθουμε, όμως, στη δαιμονολογική θεώρη­ση κι ας αναφέρουμε μια βασική θέση της Αγ. Γραφής, ως προς το Διάβολο. Μετά την πτώση του από τις αγγε­λικές δυνάμεις στις οποίες άνηκε εκ της δημιουργίας, περιπολεύει στο χώρο γύρω από τη γη, στην ατμόσφαι­ρα και πάνω στη γη. Προσπαθεί δε να αγρεύει ψυχές για την Κόλαση. Ο Μέγας Αθανάσιος σημειώνει ότι ο Σατανάς «περιπλανάται εδώ κάτω, μέσα στον αέρα, όπου —εξουσιάζοντας τους δαίμονες που είναι μαζί του, μια και μοιάζουν στην ανυπακοή (προς το Θεό)— προκαλεί με τη βοήθεια τους φαντασίες σ' εκείνους που εξαπατούνται»(Περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου, 25). Έχουμε πολλές αναφορές από βίους Αγίων, στις οποίες υπάρχουν περιστατικά παράλληλα με εκείνα των αναφορών για την εμφάνιση εξωγήινων.
Αγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος
Λέει ο άγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος, με τη γλώσσα της εποχής της Τουρκοκρατίας κατά μετάφραση: «Πλήν το να βλέπη εις τον ουρανόν (ο άνθρωπος), πολλά ολί­γοις φοραίς πρέπει να το κάνη δια τον φόβον των πο­νηρών πνευμάτων οπού κατοικούν εις τον αέρα, και δια τούτο ονομάζονται εναέρια πνεύματα, τα οποία προξε­νούν πολλαίς και διάφοραις πλάναις εις τον αέρα και πρέπει να προσέχωμεν... Οποίος ασηκώνει τα μάτια του και τον νουν του εις τον ουρανόν, και θέλει να φαντά­ζεται κάποια νοητά, αυτός φαντασίας βλέπει και ψεύτικα πράγματα, και όχι αληθινά, με το να είναι ακάθαρτος η καρδία του» (Pg 120,709). Ο Διάβολος, λοιπόν, μπορεί να επιδράσει σε κάποιον ο οποίος έχει βρώμικη από τα πάθη καρδιά. Σ' έναν άγιο, όμως, σ' έναν άνθρωπο ο οποίος καθαίρεται με τα Μυστήρια της Εκκλησίας, δεν μπορεί να επιδράσει και δεν μπορεί να έχει τέτοια αποτελέσματα.
Ν' αναφέρουμε τώρα ορισμένα περιστατικά από τους βίους των Αγίων της Εκκλησίας, τα οποία είναι παράλληλα με τις θεάσεις εξωγήινων η U.F.O. από τους συγχρόνους μας.
π. Δανιήλ Κατουνακιώτης
Έχουμε καταρχάς κάτι από τον αιώνα μας. Κάποτε ε­πισκέφθηκε τον π. Δανιήλ τον Κατουνακιώτη ένας που είχε βλαμμένα τα μάτια. Ο π. Δανιήλ τον ρώτησε σχετι­κά και αυτός του είπε: «Δεν θέλω σοι κρύψει τίποτε. Οι οφθαλμοί μου έπαθον καθότι ήμην υποχρεωμένος, κατά το μεσημέριον... Και κατ' εξοχήν το καλοκαίριον, να ίσταμαι δύο ώρας ασκαρδαμυκτί (=ατενίζοντας με ορθάνοικτα μάτια) προς τον ήλιον. Εκείθεν εξήρχοντο θεωρίαι (=εικόνες) χιλιάδων αγγέλων και αφ' όλα τα τάγματα των Αγίων ... Καίτοι ησθανόμην μεγάλους πόνους εις τους οφθαλμούς... Εγώ δεν τα εψήφουν (=υπολόγιζα) αυτά, διότι ούτως με επρόσταξεν ο Άγγελος» (Αγγελικός Βίος, σ. 149). Καταλαβαίνουμε, ασφαλώς, ποιος «Άγγελος» υπέδειξε αυτά τα πράγματα και τι στην πραγματικότητα έβλεπε ο άνθρωπος αυτός.
Αγιος Μαρτίνος
Δεύτερο περιστατικό: Στο Βίο του Αγ. Μαρτίνου (Δε' αι.), που ή­ταν Επίσκοπος στη σημερινή Tours της Γαλλίας, αναφέρεται ένας μονα­χός Ανατόλιος, ο οποίος δεν έκανε υπακοή στο Γέροντα του και τον πλάνεψε ο Διάβολος. «Άγγελοι» συμφώνησαν κάποτε να του δώσουν ένα λαμπρό ουράνιο ένδυμα με σκο­πό να πείσουν τους άλλους για την αγιότητά του. Μια νύχτα ακούσθηκε μέσα στο μοναστήρι ισχυρός θόρυ­βος, ενώ το κελλί του Ανατολίου γέμισε φως. Σε λίγο βγήκε έξω ο μοναχός αυτός φορώντας το «ουράνιο ένδυμα». Οι μοναχοί το ψηλάφησαν, αλλά δεν μπόρε­σαν να εξακριβώσουν τι ύφασμα ήταν. Ο Γέροντάς του θέλησε το επόμενο πρωί να οδηγήσει τον Ανατόλιο στον άγ. Μαρτίνο για ν' αποφανθεί αυτός αν ήταν πλά­νη του Διαβόλου. Ο νεαρός, όμως, αρνήθηκε κι όταν οι άλλοι πήγαν να τον οδηγήσουν παρά τη θέλησή του, έμειναν με ανοικτό το στόμα: το ένδυμα εξαφανίσθηκε. Ο Διάβολος δεν μπορούσε να εξαπατήσει και τον άγ. Μαρτίνο, γι’ αυτό εξαφάνισε τα «πειστήρια». Η ιστορία αυτή αναγράφεται από τον π. Σεραφείμ Ρόουζ στο Orthodoxy and the Religion of the Future, σ. 134.
Αγιος Βενέδικτος
Και τώρα ένα περιστατικό από το Βίο του Αγ. Βενεδίκτου: Καθώς οι μοναχοί έκτιζαν το μοναστήρι χρειάσθηκε να απομακρύνουν ένα τερά­στιο βράχο. Παρόλες, όμως, τις προσπάθειες τους δεν τα κατάφερναν. υποψιάσθηκαν τότε ότι τους εμπόδιζε ο Διά­βολος για να μην έλθει σε πέρας ο θεάρεστος σκοπός τους. Πήγαν στον άγ. Βενέδικτο και του ζήτησαν βοήθεια. Πράγματι μετά το σταύ­ρωμα του βράχου από αυτόν, τον σήκωσαν σαν πού­πουλο. Στη συνέχεια, σκάβοντας μέσα στην κοιλότητα του βράχου, βρήκαν ένα χάλκινο είδωλο και, επειδή ήθε­λαν να συνεχίσουν την εργασία, το πέταξαν σε μια γω­νιά του μαγειρείου. Καθώς έπεσε το είδωλο, το έζωσαν τεράστιες φλόγες. Προσπάθησαν να σβήσουν τη φωτιά˙ μάταιος ο κόπος. Κατέφυγαν και πάλι στον άγ. Βενέδικτο και αυτός, «διαπιστώνοντας πως αυτή η φωτιά για τα μάτια των αδελφών υπήρχε, για τα δικά του, όμως, όχι, αμέσως έκλινε την κεφαλή του σε προσευχή και τους αδελφούς, τους οποίους βρήκε να εμπαίζονται με τη φανταστική φωτιά, έκανε να έρθουν στα καλά τους κι αυτοί και τα μάτια τους. Έτσι άρχισαν να αντικρύζουν πως το κτίριο εκείνο του μαγειρείου στεκόταν άθικτο, και να μη βλέπουν πια τις φλόγες που είχε πλά­σει ο αρχέκακος εχθρός», ο Διάβολος δηλαδή (Βίοι ά­γνωστων ασκητών, σ. 120). Βλέπουμε, λοιπόν, στο πε­ριστατικό αυτό να επιδρά ο Διάβολος στο αισθητήριο της οράσεως και να δημιουργεί την εντύπωση φωτει­νών φαινομένων, τα οποία, ως γνωστόν, αφθονούν στις αναφορές για U.F.O.
Αγιος Νείλος του Σόρσκυ
Να αναφέρουμε στη συνέχεια ένα περιστατικό από την Ορθόδοξη Ρωσία, όπου στη σκήτη του Αγ. Νείλου του Σόρσκυ, μετά το θάνατο του, ζούσε κάποιος μονα­χός Αδάμ με το γυιό του. Μια μέρα ο Αδάμ έστειλε το μικρό σε κάποια εργασία. Καθώς το παιδί βρισκόταν στο δρόμο εμφανίσθηκε ξαφνικά ένας παράξενος άνθρωπος, το άρπαξε και το μετέφερε, σαν να 'ταν στον αέρα, στην κατοικία του μέσα σ' ένα πυκνό δάσος. Εν τω με­ταξύ ο πατέρας του περίμενε, περίμενε... Τίποτε. Ανα­κοίνωσε στους άλλους μοναχούς την εξαφάνιση και άρχισαν όλοι μαζί να ψάχνουν. Φυσικά δεν βρήκαν τίπο­τε. Κατέφυγαν τότε στη λάρνακα του Αγ. Νείλου και τον παρεκάλεσαν να βρει το παιδί. Εκείνη τη στιγμή έφθασε σε βοήθεια του παιδιού ο άγιος —όπως ανέφερε εκ των υστέρων το ίδιο—: κτύπησε το παράθυρο με το ραβδί του, το κτίριο σείσθηκε και όλα τα ακάθαρτα πνεύματα έπεσαν κατά γης. Τότε ο άγιος φώναξε: Άθλια και ακάθαρτα πνεύματα, να πάτε και ν' αφήσετε το παιδί εκεί απ’ όπου το πήρατε! Τα ακάθαρτα πνεύματα είπαν τότε σ' αυτό το πνεύμα που είχε αρπάξει το παιδί να εκτε­λέσει την εντολή του Αγίου. Τότε ο ίδιος παράξενος άνθρωπος πήρε το παιδί και το μετέφερε στη σκήτη (Θηβαΐδα του Βορρά, σ. 130). Βλέπουμε στην αφήγηση αυτή να εναλλάσσονται για το ίδιο πρόσωπο οι όροι άνθρωπος και πνεύμα (=δαιμόνιο), μια και το δεύτερο έ­παιρνε ανθρώπινη μορφή. Και στις αφηγήσεις, όμως, θεάσεως εξωγήινων, κατά βάση εμφανίζονται αυτοί ανθρωπόμορφοι. Κάλλιστα, βέβαια, τα ακάθαρτα πνεύ­ματα μπορούν να πάρουν —και ασφαλώς πολλές φορές παίρνουν— μορφές εξωγήινων για να επιτύχουν τον τε­λικό στόχο τους: να αρπάξουν ανθρώπους για την Κόλαση.
Εξωγήινοι οι άγιοι;
Μ Μ: Έχουμε, λοιπόν, και τη δαιμονολογική εξήγηση των U.F.O. Και των εξωγήινων. Ότι τα δαιμόνια μπο­ρούν κάλλιστα, και ασφαλώς το κάνουν, να επιδρούν στην όραση και να εμφανίζουν διαστημικά οχήματα ή να παίρνουν τη μορφή εξωγήινων. Πριν προχωρήσουμε, θα ήθελα να σάς ρωτήσω το εξής: Τι έχουμε να πούμε για τον Προφήτη Ηλία καθώς και για το Μωυσή; Διότι δεν είναι λίγοι αυτοί που τους θέλουν... Εξωγήινους!
π Ι: Πράγματι, ισχυρίζονται πολλοί ότι μερικοί από τους Αγίους της Εκκλησίας μας, όπως οι δύο τους οποίους ανέφερες, ήταν εξωγήινοι ή είχαν σχέση με εξωγήινους. Με την άποψη αυτή μπορεί να επηρεασθεί αρνητικά κάποιος Χριστιανός και να χάσει την εμπιστοσύνη του προς τους Αγίους, να μην καταφεύγει πλέ­ον σ' αυτούς — μια και τα θαύματα τους δεν είναι θαύ­ματα, αλλά απλά επιτεύγματα πιο εξελιγμένων από μας εξωγήινων—, και άντε να τους βρεις αυτούς μετά να σε βοηθήσουν!...
Προφήτης Ηλίας και εξωγήινοι
Θα χαράξω μερικές αδρές πινελιές, σαν απάντηση στην πρόκληση αυτή των άθεων. Και πρώτα - πρώτα για τον Προφήτη Ηλία. Θυμόμαστε το περιστατικό στο Καρμήλιο όρος με τους Ιερείς του Βάαλ που τον πα­ρακαλούσαν να ρίξει φωτιά και να κάψει τα σφάγια και δεν έγινε τίποτε. Στη συνέχεια, ο Προφήτης Ηλίας προσευχήθηκε κι αμέσως ο Θεός έρριξε φωτιά κι έκαψε και τα σφάγια και τα ξύλα (Γ' Βασ. Κεφ. Ιη'). Λοιπόν, τι ερμηνεία δίνει το βιβλίο του Γερμανού Πέτερ Κράσσα «Οι θεοί ήρθαν από τ' άστρα»; Δεν δέχεται, βέβαια, την ύπαρξη Θεού, αλλά εξωγήινων, τους οποίους θεοποίη­σαν οι άνθρωποι. Λέει το εξής: «Είχε φροντίσει ο Ηλί­ας. Πιθανόν να είχε στην κατοχή του μια συσκευή, που θα του επέτρεπε να επικοινωνήσει στη στιγμή με τους συντρόφους του στο διαστημόπλοιο. ένα σύνθημα θα αρκούσε για να ρίξουν τη φωτιά από τον "ουρανό"»!(σ. 125). Και μετά από δύο σελίδες «ξεφουρνίζει» μια δεύτερη «σοφία»: «Τη φωτιά από τον ουρανό την προκάλεσε ο Ηλίας πιθανόν με τη βοήθεια ε­νός κυρτού φακού (!), με τον οποίο συγκέντρωσε τις ηλιακές ακτίνες πάνω στο βωμό και έβαλε φω­τιά».
Μ Μ: Ο,τι έκανε και ο Αρχιμήδης, όπως λένε, που έκαψε το στόλο.
π Ι: Ναι. Και να το αναφέρει αυτό μετά από τετρα­κόσιες σελίδες, θα 'λεγε κανένας ότι είχε ξεχάσει αυτά τα οποία έγραψε προηγουμένως. Αλλά να το λέει μετά από δύο (2) σελίδες!... Βλέπουμε δηλαδή δύο διαφορετι­κές ερμηνείες, αναπόδεικτες και οι δύο, με διαφορά δύο σελίδων! Ανόητα πράγματα... Και εκτός τούτου —εφόσον οι θιασώτες των εξωγήινων θέλουν να «βρίσκουν» τέτοιους και... μέσα στην Αγ. Γραφή «στηριζόμενοι» σ’ αυτήν—, γιατί επικαλούνται αυτό το επιχείρημα (ηλιακές ακτίνες με φακό) υπέρ των θέσεων τους παραβλέποντας αυτό το οποίο τονίζει το ίδιο το θεόπνευστο κείμενο, ότι την ώρα της εξ ουρανού φω­τιάς ήταν περασμένο δειλινό; (Γ' Βασ. Ιη' 29). Συνεπώς δεν υπήρχαν ηλιακές ακτίνες για εστίαση και πρόκληση φωτιάς! Αλλά μ' αυτές τις «λεπτομέρειες» θ' ασχο­λούνται τώρα;
Μωυσής και εξωγήινοι
Ιδού τώρα κι ένα άλλο ανόητο πράγμα. Θυμόμαστε από την Π. Διαθήκη τον αγώνα τον οποίο έκαναν οι Ισραηλίτες εναντίον των Αμαληκιτών. Στεκόταν ο Προ­φήτης Μωυσής με υψωμένα τα χέρια του, ούτως ώστε με το σώμα του να σχηματίζει το σχήμα του Σταυρού και όταν είχε σηκωμένα τα χέρια του νικούσαν οι Ισραηλίτες, ενώ όταν κατέβαιναν τα χέρια του από την κό­πωση νικούσαν οι Αμαληκίτες. Έφθασαν τότε ο Ααρών και ο Ωρ και του υποβάσταζαν τα χέρια για να είναι συ­νέχεια σηκωμένα, και έτσι νικήθηκαν τελείως οι Αμαληκίτες. Λέει, λοιπόν, ο Νταίνικεν: Τι είναι αυτά τα οποία μας λέει η Αγ. Γραφή; Αυτά είναι ανοησίες. Απλώς κρατούσε μια συσκευή ακτίνων Laser ο Προ­φήτης Μωυσής και την έστρεφε προς τους Αμαληκίτες —τώρα πως γίνεται σε μάχη σώμα προς σώμα να στρέ­φεις τέτοια συσκευή εναντίον ορισμένης φυλής, αυτό μόνο το μυαλό του Νταίνικεν μπορεί να το καταλάβει· τέλος πάντων—, έστρεφε, λοιπόν, τη συσκευή ενα­ντίον των Αμαληκιτών, οπότε νικούσαν οι Ισραηλίτες. Όταν, όμως, κουραζόταν, κατέβαζε τα χέρια του και σ' εκείνο το χρονικό διάστημα νικούσαν οι Αμαληκίτες (σπορά στο Διάστημα, σ. 218, 219). Έλεγε, τώρα, σχετικά μ' αυτό, ο μακαριστός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος: Να έχει φθάσει ο Μωυσής σε τέτοιο υψηλό επίπεδο επιστημονικής προόδου, να έχει συσκευή Laser, την οποία δεν κατασκευάσαμε εμείς παρά στον αιώνα μας και δεν θα μπορούσε να σκεφθεί να βάλει ένα μι­κρό τραπέζι να στήσει ε­πάνω τη συ­σκευή για να μην κουράζο­νται τα χέρια του; Είναι, δηλαδή, στοιχειώδη πράγματα, τα οποία δεν καταλαβαίνουν δυστυχώς οι περισσότεροι από αυτούς που διαβάζουν τέτοια κείμενα και κλονίζεται η πίστη τους. Να κρατάει συσκευή Laser και να μη σκεφθεί να τη στηρίξει σ' ένα βράχο έστω!
Χριστός και εξωγήινοι
Να πούμε και κάτι άλλο: Δεν έχουν σχολιάσει μόνο τον Προφήτη Ηλία και το Μωυσή, αλλά έχουν φθάσει και στον Κύριο. Και κοίταξε την κακουργία και την πα­νουργία του Διαβόλου: Λέει τα αντίθετα προς τη Γραφή. Ενώ η Γραφή ονομάζει π.χ. τον Προφήτη Ηλία «άνθρωπο ομοιοπαθή ημίν» (Ιάκωβος Έ 17), ο Διάβολος μας τον παρουσιάζει εξωγήινο, ενώ, αντίθετα, μολονότι ο ίδιος ο Κύριος αναφέρει για τον εαυτό του ότι «ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο Υιός του ανθρώπου» (Ιωάνν. Γ' 13), δηλαδή ότι μόνο ο Ίδιος ανέβηκε στον ουρανό, ο Διάβολος κάνει τα όρ­γανά του, τον Νταίνικεν συγκεκριμένα, να θεωρεί την ιδέα του Χριστού-αστροναύτη σαν την «πιο παράλογη που λέχθηκε μέσα σε 2.000 χρόνια»! (Τα θαύματα, σ. 136). Εξηγούμαι: Ο Κύριος, σύμφωνα με τη Βίβλο, είναι ο μόνος «εξωγήινος» με την έννοια ότι δεν είναι γήινος, απλός δηλαδή άνθρωπος σαν κι εμάς, αλλά και Θεός. Σύμφωνα, λοιπόν, και με τη λογική τους, οι θιασώτες των εξωγήινων θα έπρεπε το παραπάνω χωρίο, καθώς και τα περί της Αναλήψεως του Χριστού μας, να τα ανεμίζουν θριαμβευτικά «υπέρ των θέσεων τους». Α­κριβώς, όμως, επειδή αναφέρει η Βίβλος για την άνοδό Του στον ουρανό, αυτοί λένε το αντίθετο! Λογικότατα τα συμπεράσματα τους! Ε;
Μ Μ: Ταλαίπωρη δηλαδή λογική, που κατήντησες! Και για να συνοψίσουμε, πάτερ Ιωάννη;
Συνολική θεώρηση
π Ι: Θα ερευνούμε πρώτα - πρώτα μήπως οι σχετικές αναφορές εμπερικλείουν απάτες. Αν δεν πρόκειται για απάτες, ερμηνεύονται ψυχολογικά, επιστημονικά ή δαιμονολογικά. Ή υπάρχει περίπτωση σε μια οποιαδήποτε αναφορά για εξωγήινους να συνυπάρχουν οι προσεγγί­σεις αυτές, δηλαδή η ψυχολογική θεώρηση να ενυ­πάρχει στην επιστημονική κ.λπ.. Όπως, υπάρχει περί­πτωση στην τυχόν διαπίστωση υπάρξεως εξωγήινων να εμπλακούν οι παραπάνω θεωρήσεις˙ δηλαδή να υπάρ­χουν πράγματι τα λογικά αυτά όντα και οι άνθρωποι, παραπλανώμενοι, να τα θεωρούν π.χ. Σωτήρες, όπως εί­παμε.
Βίβλος και εξωγήινοι
Αν, τώρα, υπάρχουν εξωγήινοι, δεν δημιουργούν κα­νένα απολύτως πρόβλημα στη Βίβλο. Λένε πολλοί: Α! Θα καταρριφθεί η Βίβλος! Κι όμως, καθόλου δεν καταρ­ρίπτεται! Για τον απλούστατο λόγο ότι επειδή απευθύνεται στον άνθρωπο που κατοικεί στη γη είναι κατ' ανάγκην ανθρωπογεωκεντρική. Και ακριβώς επειδή δεν αφορά τη σωτηρία του ανθρώπου η ύπαρξη των εξω­γήινων, δεν αναφέρει η Βίβλος τίποτε για την ύπαρξή τους, κατά τον ίδιο λόγο για τον οποίο δεν αναφέρει τί­ποτε και για πλήθος άλλων επιστημονικών θεμάτων, π.χ. για τις μαύρες τρύπες. Αλλά και δεν υπάρχει ούτε ένα χωρίο στην Αγ. Γραφή που να αποκλείει την ύπαρξη εξωγήινων. Αν υποτεθεί, τώρα, ότι αποδειχθεί η ύπαρξη εξωγήινων λογικών όντων, τότε, όπως επισημαί­νει ο π. Επιφάνιος, θα τα εντάξουμε στο χωρίο η' 38-39 της προς Ρωμαίους Επιστολής του Αποστόλου Παύλου που λέει ότι τίποτε δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού, ούτε μέλλοντα ούτε τωρινά ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε Άγγελοι κ.λπ., ούτε οποιαδήποτε τυχόν άλλη δημιουργία («κτίσις τις ετέρα»). Λοιπόν, αν αποδειχθεί η ύπαρξη εξωγήινων, τότε θα τους εντά­ξουμε σ' αυτό το χωρίο και θα πούμε ότι αυτό δεν είναι πλέον ένα σχήμα υπερβολής, αλλά μια πιστοποίηση και της Γραφής για την ύπαρξή τους.
Σωτηρία των εξωγήινων
Ως προς το θέμα, τώρα, της σωτηρίας των, θα μπο­ρούσαμε να πούμε ότι ή ευρίσκονται σε μια προπτωτική κατάσταση, ή, αν τους παρέσυρε στην πτώση το προ­πατορικό αμάρτημα του Αδάμ και της Εύας, τότε ή η επί της γης Σταυρική Θυσία του Κυρίου μας είχε επίδραση και σ' αυτούς και τους έσωσε ή ο Θεός οικονόμησε τη σωτηρία τους μ' ένα τρόπο τον οποίο Αυτός γνωρίζει. Στην περίπτωση δε κατά την οποία η Σταυρική Θυσία προσφέρθηκε και γι’ αυτούς, όπως π.χ. όταν ανακαλύ­φθηκε η Αμερική πήγαν εκεί οι Ιεραπόστολοι και εκχρι­στιάνισαν τον κόσμο, έτσι ακριβώς θα γίνει και με τα έλλογα αυτά όντα. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι θέσεις της παραγράφου αυτής βασίζονται σ' ένα θαυμάσιο άρ­θρο του π. Επιφανίου με τίτλο «Η κατάκτησις του Δια­στήματος και η Χριστιανική Πίστις»(Άρθρα, Μελέται, επιστολαί, τόμ. Α', α εκδ., σ. 472).
Ο μόνος Σωτήρας
Και για να κλείσουμε τη συζήτηση αυτή, θα τονίσου­με το εξής: Ο άνθρωπος έχει, έστω κι αν το αρνείται, ένα τεράστιο ερωτηματικό μέσα του —ο Θεός του το έχει βάλει— που τον κατατρώγει συνεχώς και δεν τον αφήνει σε ησυχία: Ποια είναι η αιτία του και ποιος είναι ο σκοπός του. Και μόνο όταν απαντήσει σ' αυτό το ερω­τηματικό σωστά, το μετασχηματίζει σε θαυμαστικό του Θεού. Του Θεού ο οποίος είναι αφετηρία, αλλά και προορισμός του ανθρώπου, ως δημιουργός του και ως ελκύουσα και αγαπητική καρδία, για να θυ­μηθούμε και το λόγο του Αγ. Αυ­γουστίνου: «Θεέ μου, μας έπλα­σες για Σένα και μόνο κοντά σε Σένα βρίσκει ανάπαυση η καρδιά μας». Μόνο, λοιπόν, με το Σωτήρα Χριστό γεμίζει το κενό της καρδιάς μας και όχι με τους διάφορους άλλους «σωτήρες» γήινους ή εξωγήινους. Ας επιστρέψουμε, συνεπώς, κοντά Του.

 
Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com
2  ΙΟΥΛΙΟΥ  2011



Read more: http://www.egolpion.com/ufo_kostof.el.aspx#ixzz2kRhLeFPw

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου